بلفاریت: علل، تشخیص و موارد دیگر

بلفاریت: شرح

التهاب پلک ها (بلفاریت) زمانی رخ می دهد که مجاری دفعی غدد چربی که به سمت خارج در حاشیه پلک باز می شوند، مسدود شوند. باکتری ها اغلب در چنین التهاب پلک نقش دارند.

از آنجایی که این بیماری اغلب منجر به تشکیل پوسته های سفید خاکستری و چرب در لبه پلک می شود، به آن بلفاریت اسکواموزا نیز می گویند. در موارد شدید، می تواند به بلفاریت اولسراتیو با ضایعات پوستی عمیق تر پلک پیشرفت کند.

بلفاریت (بلفاریت اسکواموزا) در درجه اول زمانی به آن اشاره می شود که التهاب کل پلک را تحت تاثیر قرار دهد. از طرف دیگر، اگر گرفتگی غدد چربی باعث تورم باریک و بدون درد پلک شود، این یک سنگ تگرگ است. از سوی دیگر، گل مژه یک تورم دردناک و قرمز روی پلک است که در اثر التهاب غده چربی، معمولاً باکتریایی، ایجاد می شود.

بلفاریت: علائم

علائم رایج بلفاریت عبارتند از:

  • خشکی، سوزش یا خارش پلک
  • پلک کمی قرمز و پوسته پوسته شده است
  • احساس جسم خارجی در چشم
  • افزایش ریزش مژه ها در حاشیه ملتهب پلک (ماداروز)
  • گاهی اوقات ایجاد پوسته های ظریف در لبه پلک
  • گاهی اوقات تورم خفیف پلک

بلفاریت: علل و عوامل خطر

علت بلفاریت انسداد غدد سباسه (غدد میبومین) در پلک است. این می تواند دلایل مختلفی داشته باشد:

علاوه بر این، محرک های خارجی مانند گرد و غبار، باد، سرما، گرما، دود، مواد شیمیایی، لوازم آرایشی یا لنزهای تماسی نیز می توانند باعث انسداد غدد چربی و در نتیجه التهاب لبه پلک شوند. بیماری های عمومی مانند روماتیسم، بیماری تیروئید یا دیابت نیز از علل احتمالی بلفاریت هستند.

بلفاریت عفونی

  • استافیلوکوک ها پوست و غشای مخاطی را حتی در افراد سالم کلونی می کنند. در صورت آسیب کوچک می توانند به پوست پلک نفوذ کرده و باعث التهاب شوند.
  • خرچنگ ها در شرایط نامناسب بهداشتی می توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. آنها عمدتاً موهای ناحیه تناسلی، به ندرت موهای زیر بغل و ریش و به ندرت مژه ها (phtiriasis palpebrarum) را آلوده می کنند. موهای سر تحت تأثیر قرار نمی گیرند. در زمینه التهاب شپش، شپش به صورت دانه های کوچک به مژه ها می چسبد. خود شپش لبه پلک بین مژه ها را می مکد.

بلفاریت غیر عفونی

اگر تولید سبوم بیش از حد طبیعی باشد، مجاری دفعی غدد پلک مسدود می‌شوند - التهاب لبه پلک پوسته‌دار (بلفاریت اسکواموزا) می‌تواند ایجاد شود. ترشح اضافی مژه ها را آگلوتینه می کند و یک پوشش چرب ایجاد می کند که می تواند غدد را بیشتر مسدود کند و در صورت ایجاد کلونیزاسیون باکتریایی یا ویروسی باعث التهاب شود.

بلفاریت: معاینات و تشخیص

  • آیا پوست کمی چرب (سبورئیک) دارید؟ به عنوان مثال، آیا در نوجوانی از آکنه رنج می بردید؟
  • آیا از رز مسی (روزاسه) یا نورودرماتیت (درماتیت آتوپیک) رنج می برید؟
  • آیا از لنز استفاده می کنید؟

سپس چشم پزشک لبه های قدامی و خلفی پلک را با ذره بین بررسی می کند. برای انجام این کار، او به دقت روی پلک تا می شود.

بلفاریت: درمان

بهداشت پلک

هدف از بهداشت پلک اطمینان از تخلیه طبیعی ترشحات چربی است. این معمولاً با دو اقدام که باید روزانه انجام شود به دست می آید:

  • تمیز کردن لبه پلک ها (لبه های پلک): چسبندگی ها و برآمدگی های لبه پلک که اغلب با بلفاریت همراه است را می توان با یک پارچه مرطوب، صابون ضد حساسیت و روغن سالیسیلیک از داروخانه شل کرد. سپس لبه پلک ها با محلول پاک کننده مخصوص یا با پدهای پاک کننده مخصوص بدون پرز تمیز می شود. این محصولات مخصوص مراقبت از چشم برای التهاب لبه پلک در داروخانه موجود است.

اگر التهاب لبه پلک توسط باکتری ایجاد شده باشد، با یک داروی آنتی بیوتیکی موضعی (مثلاً پماد چشمی آنتی بیوتیک) درمان می شود. فقط در موارد نادر آنتی بیوتیک به شکل قرص تجویز می شود.

در موارد خاص، استفاده موضعی از گلوکوکورتیکوئیدها ("کورتیزون")، به عنوان مثال به عنوان یک پماد، نیز ممکن است مفید باشد.

در مورد بلفاریت مرتبط با ویروس، پزشک ممکن است داروی مهارکننده ویروس (عامل ویروسی) را برای مصرف تجویز کند.

درمان بیماری های پوستی

اگر بلفاریت ناشی از یک بیماری عمومی پوستی باشد، باید همزمان با مشورت چشم پزشک معالج، آن را درمان کرد. در غیر این صورت، بلفاریت می تواند به سرعت عود کند.

بلفاریت: سیر بیماری و پیش آگهی