اوره: ارزش آزمایشگاهی شما به چه معناست

اوره چیست؟

اوره - که به عنوان کاربامید نیز شناخته می شود - زمانی تولید می شود که بلوک های سازنده پروتئین (اسیدهای آمینه) در کبد تجزیه شوند. این در ابتدا آمونیاک سمی تولید می کند که در غلظت های بالاتر به طور خاص به مغز آسیب می رساند. به همین دلیل، بدن بیشتر آمونیاک را به اوره غیر سمی تبدیل می کند که سپس از طریق کلیه ها و به مقدار کم از مدفوع و عرق دفع می شود.

چه زمانی اوره را تعیین کنیم؟

علائم احتمالی افزایش سطح اوره شامل خستگی، سردرد، تب، افزایش یا کاهش ادرار یا درد در حین انجام این کار است. همراه با سایر پارامترها، افزایش غلظت اوره نشانه ای برای درمان جایگزینی کلیه است و اطلاعاتی در مورد اثربخشی آن ارائه می دهد.

مقادیر مرجع اوره

بسته به سن، مقادیر استاندارد اوره خون زیر:

چه زمانی سطح اوره خیلی پایین است؟

از آنجایی که اوره در طول متابولیسم اسیدهای آمینه تولید می شود، شایع ترین دلیل کاهش مصرف پروتئین است. اگر بدن پروتئین بیشتری تولید کند (مثلاً در اواخر بارداری یا دوران کودکی)، سطح اوره پایین نیز رخ می دهد. آسیب کبدی نیز باید در نظر گرفته شود. به ندرت، نقص آنزیمی در چرخه اوره مسئول سطوح پایین اوره است. آنها در سنین پایین منجر به مرگ می شوند.

افزایش سطح اوره ناشی از افزایش مصرف پروتئین در رژیم غذایی بسیار کمتر خطرناک است. سطح اوره بالا زمانی که بدن کم آب می شود نیز اندازه گیری می شود.

اوره به خودی خود غیر سمی است، اما در غلظت های بالا می تواند باعث سردرد خستگی، استفراغ و لرزش شدید شود. بنابراین افزایش سطح اوره در خون همیشه دلیلی برای تشخیص بیشتر است.

در صورت افزایش یا کاهش اوره چه باید کرد؟

بیشتر مربوط به سطح اوره بالا است. در اینجا باید هر چه سریعتر علت را پیدا کرد و برطرف کرد. از روش های جایگزینی کلیه (دیالیز) مانند هموفیلتراسیون برای کاهش شدید سطح اوره خون استفاده می شود. اگر اوره در خون بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتر باشد، چنین شستشوی خون نشان داده می شود.