آندوسکوپی چیست؟
آندوسکوپی شامل بررسی داخل حفره ها یا اندام های بدن است. برای انجام این کار، پزشک یک آندوسکوپ متشکل از یک لوله لاستیکی انعطاف پذیر یا یک لوله فلزی سفت وارد می کند. یک لنز با قابلیت بزرگنمایی و یک دوربین کوچک به قسمت جلویی وصل شده است. تصاویری که با این کار از داخل بدنه گرفته می شود معمولا به مانیتور منتقل شده و ذخیره می شود. برای اینکه ناحیه تحت بررسی به وضوح قابل مشاهده باشد، آندوسکوپ دارای پمپ هوا، منبع نور (نور سرد)، دستگاه های آبیاری و مکش نیز می باشد. ابزارهای خاصی را می توان از طریق کانال های یکپارچه وارد کرد که می توان از آنها برای نمونه برداری بافت استفاده کرد.
آندوسکوپی می تواند برای بررسی بسیاری از اندام ها و حفره های بدن استفاده شود، به عنوان مثال:
- ریه ها و حفره قفسه سینه: معاینه آندوسکوپی ریه ها توراکوسکوپی، مدیاستینوسکوپی حفره قفسه سینه نامیده می شود.
- برونش ها: آندوسکوپی برونش ها برونکوسکوپی نامیده می شود.
- حفره شکمی: حفره شکمی با تمام اندام هایش با استفاده از لاپاراسکوپی (لاپاراسکوپی) بررسی می شود.
- مفاصل: آندوسکوپی مفصل (به عنوان مثال زانو) آرتروسکوپی نامیده می شود.
چه زمانی آندوسکوپی انجام می شود؟
در اصل، معاینه آندوسکوپی همیشه ضروری است که پزشک نتواند تشخیص قابل اعتمادی را چه با چشم غیرمسلح و چه با سایر روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا توموگرافی کامپیوتری انجام دهد. مشاهده مستقیم پزشک به داخل اندام یا حفره بدن و بیوپسی (برداشتن بافت) که ممکن است برای معاینه بافت ظریف لازم باشد به تشخیص صحیح کمک می کند. جراحی جزئی مانند برداشتن پولیپ روده نیز در طی معاینه آندوسکوپی امکان پذیر است.
آندوسکوپی انجام می شود:
- برای تشخیص یا نظارت بر روند بیماری های مختلف (مانند زخم معده، آسیب های منیسک، ذات الریه، کیست تخمدان)
- برای انجام اعمال جراحی جزئی (مانند برداشتن جسم خارجی استنشاق شده از ریه، نمونه برداری از بافت)
در حین آندوسکوپی چه می کنید؟
توراکوسکوپی و مدیاستینوسکوپی (به ترتیب آندوسکوپی ریه و ناحیه قفسه سینه) تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. در اینجا، آندوسکوپ از طریق یک برش کوچک در بافت وارد می شود.
در برونکوسکوپی (آندوسکوپی لوله های برونش)، یک آندوسکوپ لوله ای شکل از طریق دهان به داخل ریه ها هدایت می شود. این کار را می توان تحت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام داد. در هر صورت، از قبل یک آرام بخش به بیمار تزریق می شود.
در طول کولونوسکوپی، آندوسکوپ بدون بیهوشی یا تحت آرامبخشی یا بیهوشی خفیف از طریق مقعد وارد می شود. قبل از معاینه، روده با کمک یک ملین تخلیه می شود.
رکتوسکوپی و پروکتوسکوپی (رکتوسکوپی و رکتوسکوپی) نیز از طریق مقعد انجام می شود. اگرچه آنها برای بسیاری از بیماران ناخوشایند هستند، اما در بیشتر موارد بدون بیهوشی به خوبی تحمل می شوند. معمولاً آماده سازی خاصی لازم نیست.
آرتروسکوپی (آندوسکوپی مفاصل) روش انتخابی برای مداخلات روی زانو، شانه، مچ پا و مچ دست است. در اینجا، آندوسکوپی در درجه اول اهداف درمانی دارد.
در برخی موارد، آندوسکوپی را می توان تنها با معده خالی انجام داد، مانند گاستروسکوپی، کولونوسکوپی و لاپاراسکوپی. مصرف داروهای رقیق کننده خون باید به موقع قبل از معاینه قطع شود.
خطرات آندوسکوپی چیست؟
در موارد نادر، عوارض زیر در طول آندوسکوپی رخ می دهد:
- خونریزی در ناحیه بافت برداشته شده (اما معمولاً در طول معاینه می توان آن را متوقف کرد)
- عفونت
- @ مشکلات تنفسی یا قلبی عروقی هنگام تجویز داروهای آرام بخش یا مسکن
