نحوه عملکرد آلپرازولام
آلپرازولام متعلق به گروهی از داروهایی است که به نام بنزودیازپین ها شناخته می شوند - گروهی از داروهایی که اغلب تجویز می شوند و دارای اثر آرام بخش و تسکین دهنده اضطراب (ضد اضطراب) هستند. این ماده فعال اثر یک پیام رسان عصبی بازدارنده (GABA) را در مغز افزایش می دهد. این باعث می‌شود سلول‌های عصبی کمتر تحریک‌پذیر شوند - اثر آرام‌بخش و تسکین‌دهنده اضطراب حاصل می‌شود.
برخلاف سایر بنزودیازپین ها، آلپرازولام در دوزهای درمانی عمدتاً اثر ضد اضطراب و آرام بخش دارد تا اثرات ضد تشنج و شل کننده عضلانی.
جذب، تجزیه و دفع
ماده فعال به صورت قرص مصرف می شود و تقریباً به طور کامل در جریان خون در روده جذب می شود. در کبد، این ماده به شکل فعال واقعی خود (α-هیدروکسی پرازولام) تبدیل می شود.
آلپرازولام چه زمانی استفاده می شود؟
بنزودیازپین آلپرازولام برای درمان علامتی حالات حاد و مزمن تنش، بیقراری و اضطراب استفاده می شود.
یکی دیگر از زمینه های کاربردی اختلالات هراس با یا بدون رفتار اجتنابی فوبی (اگورافوبیا) است.
نحوه استفاده از آلپرازولام
از آنجایی که ماده فعال می تواند خیلی سریع اعتیاد آور شود، فقط باید به طور موقت استفاده شود. استفاده طولانی مدت نیز مستلزم خطر توسعه تحمل است: بدن کمتر و کمتر به ماده فعال واکنش نشان می دهد. سپس دوز آلپرازولام باید به طور متوالی افزایش یابد تا اثر معمول ایجاد شود، که خطر عوارض جانبی شدید (از جمله وابستگی) را به همراه دارد.
عوارض آلپرازولام چیست؟
معمولاً آلپرازولام عوارض جانبی مانند:
- خواب آلودگی و خواب آلودگی در طول روز
- خطر افتادن (به دلیل سرگیجه و اختلالات راه رفتن به ویژه در افراد مسن)
عوارض جانبی نادر آلپرازولام عبارتند از:
- اختلال تنفسی (دپرسیون تنفسی)
- اختلال عملکرد کبد
یکی دیگر از اثرات آلپرازولام فعال شدن مرکز پاداش در مغز است. به همین دلیل پتانسیل بالایی برای اعتیاد وجود دارد.
هنگام مصرف آلپرازولام به چه نکاتی باید توجه کرد؟
آلپرازولام را با موارد زیر استفاده نکنید:
- ضعف عضلانی پاتولوژیک (میاستنی گراویس)
- اختلال در هماهنگی حرکتی (آتاکسی)
- نارسایی شدید تنفسی (مانند بیماری شدید ریوی)
- گلوکوم با زاویه باریک حاد یا درمان نشده (نوعی از آب سیاه)
آلپرازولام در موارد بیماری شدید کبدی و کلیوی، بیماری های تنفسی و وقفه های تنفسی شبانه (سندرم آپنه خواب) باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
اثر متقابل
آلپرازولام ممکن است توانایی واکنش در ترافیک جاده را مختل کند.
برخی از داروها ممکن است اثر آلپرازولام را در صورت مصرف همزمان افزایش یا کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به آنتی بیوتیک اریترومایسین، داروهای ضد افسردگی فلوکستین، فلووکسامین، و خار مریم، و ضد تشنج (ضد صرع) کاربامازپین و فنی توئین اشاره کرد.
محدودیت سنی
بارداری و شیردهی
از مصرف آلپرازولام در دوران بارداری به خصوص در سه ماهه اول باید خودداری شود. بعد از سه ماهه اول در مواقع اضطراری می توان دارو را برای مدت کوتاهی مصرف کرد.
به عنوان جایگزینی برای درمان ضد اضطراب حاد در زنان باردار، پرومتازین با مطالعه بهتر یک گزینه است.
در دوران شیردهی، آلپرازولام ممکن است به طور مختصر و در صورت لزوم در دوزهای متوسط استفاده شود. از استفاده منظم باید اجتناب شود. در طول دوره استفاده باید کودک را به خوبی مشاهده کرد.
نحوه تهیه دارو با آلپرازولام
آلپرازولام از چه زمانی شناخته شده است؟
آلپرازولام در اوایل سال 1981 در آمریکا تایید شد. در آلمان از سال 1984 وارد بازار شده است.
آلپرازولام یکی از رایج‌ترین بنزودیازپین‌هایی است که تجویز می‌شود، اما مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد.
