رگ مرکزی
بخش آئورت
آئورت را می توان به طور کلی به بخش های زیر تقسیم کرد:
بخش اول که از بطن چپ منشأ می گیرد، صعودی است و به آن آئورت صعودی می گویند. این در داخل پریکارد قرار دارد و دارای دو شاخه است - دو شریان کرونری که ماهیچه قلب را تامین می کنند.
قوس آئورت توسط بخش نزولی آئورت، آئورت نزولی دنبال می شود. ابتدا در حفره قفسه سینه (سپس آئورت قفسه سینه نامیده می شود) و سپس - پس از عبور از دیافراگم - در حفره شکمی (که سپس آئورت شکمی نامیده می شود) جریان دارد. شاخه های آئورت سینه ای ریه ها، دیواره قفسه سینه و احشاء سینه مجاور را تامین می کنند. شاخه های آئورت شکمی اندام های شکمی را تامین می کنند.
ساختار آئورت
دیواره آئورت مانند همه رگ های خونی بزرگ دارای سه لایه است:
- لایه داخلی (اینتیما)
- لایه میانی (مدیا، تونیک مدیا)
- لایه بیرونی (آونتیتیا، تونیکا خارجی)
آئورت متعلق به شریان های نوع الاستیک است. این بدان معنی است که لایه میانی به خصوص ضخیم است و حاوی الیاف الاستیک زیادی است.
وظایف آئورت
قلب پمپاژ کننده از طریق انقباض (سیستول) و آرامش (دیاستول) اختلاف فشار زیادی در سیستم گردش خون ایجاد می کند. به دلیل خاصیت ارتجاعی، آئورت می تواند این موارد را جبران کند و بنابراین جریان خون مداوم را امکان پذیر می کند. از طریق این عملکرد "کتری بادی"، فشار خون شریانی (120/80 میلی‌متر جیوه در یک فرد سالم) را حفظ می‌کند تا همچنان در نقاط دورتر بدن وجود داشته باشد.
بیماری های آئورت
بزرگ شدن غیر طبیعی کیسه یا دوکی شکل آئورت آنوریسم آئورت نامیده می شود. اگر به طور ناگهانی پاره شود، فرد مبتلا می تواند خونریزی داخلی داشته باشد و بمیرد.
کالبد شکافی آئورت اصطلاحی است که توسط پزشکان برای توصیف پارگی ناگهانی در پوست داخلی (انتیما) آئورت، ناشی از تصلب شرایین یا تصادف، استفاده می‌شود. در موارد شدید، آئورت می تواند در محل آسیب دیده پاره شود، که پس از آن (مانند آنوریسم پارگی آئورت) به معنای خطر برای زندگی است!
