تعریف
در سالهای اخیر ، MRI در تشخیص غیر تهاجمی اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. با کمک یک میدان مغناطیسی قوی و امواج الکترومغناطیسی می توان بافت های مختلف بدن را تجسم کرد. با این حال ، این ها همچنین می توانند بر روی ایمپلنت های بدن نیز عمل کنند.
ایمپلنت ها مواد مصنوعی هستند که به طور دائمی یا طولانی مدت به بدن وارد می شوند (به عنوان مثال پروتزها ، کاشت حلزون ، مصنوعی قلب شیرآلات و غیره) برخی از ایمپلنت های حاوی فلز خطراتی را برای بیمار ایجاد می کنند و می توانند کیفیت تصویر را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین ، در سال های اخیر ، ایمپلنت های بیشتری تولید شده است که امکان تصویربرداری MRI را بدون هیچ خطری برای بیمار فراهم می کند.
کاشت چه تاثیری بر کیفیت تصویر دارد؟
تأثیرات آن بر کیفیت تصویر MRI به مواد و اندازه کاشت بستگی دارد. به خصوص با مواد آهنی (فرو مغناطیسی) ، آثار قابل توجهی دیده می شود. اطلاعات محلی موجود در تصویر ('پاک کردن') ، تحریف در تصویر و کد نویسی فضایی (ساختار در مکان اشتباه تصویر شده است) امکان پذیر است.
در مقابل ، مصنوعات با کاشت های حاوی تیتانیوم کمتر اتفاق می افتند. علت اختلال در کیفیت تصویر ، یک اختلال موضعی در میدان مغناطیسی در بدن است. در مجاورت مواد مغناطیسی ، میدان مغناطیسی به گونه ای مختل می شود که توسط ردیاب های MRI قابل ثبت نیست.
غالباً ، خطوط روشن در لبه های آشفتگی ها دیده می شود ، که می تواند توسط پزشک سوinter تعبیر شود. برای به حداقل رساندن تأثیرات کاشت بر کیفیت تصویر ، در سال های اخیر تکنیک های تصویربرداری ویژه ای برای بهبود تصویربرداری ایجاد شده است. از توالی های فلزی ویژه می توان برای به حداقل رساندن مصنوعات و تحریفات استفاده کرد. برای این منظور مهم است که بیمار در مورد ایمپلنت ها یا سایر ساختارهای فلزی احتمالی در بدن به پزشک اطلاع دهد تا این اسکن MRI ویژه انجام شود. معمولاً دستگاه های MRI با قدرت میدان مغناطیسی 1.5 تسلا ترجیح داده می شوند.
خطرات MRI با ایمپلنت های افقی
خطرات مربوط به بیمار با ایمپلنت می تواند هم از طریق میدان مغناطیسی قوی و هم از طریق امواج رادیویی ساطع شده (با فرکانس بالا) ایجاد شود. امواج رادیویی ساطع شده توسط دستگاه MRI منجر به القای و هدایت جریان الکتریکی در فلزات می شود. این منجر به گرم شدن شدید می شود ، که می تواند باعث سوختگی درجه 1 (سطحی) تا درجه 3 (عمیق) شود.
با این وجود امروزه با استفاده از ایمپلنت ها ، این امر به دلیل اجتناب از مواد مضر بسیار نادر است. علاوه بر این ، میدان مغناطیسی قوی می تواند فلزات مغناطیسی (از جمله آهن) را جذب و حرکت دهد. این جاذبه یا حرکت به موقعیت و پایداری مواد بستگی دارد: ارزیابی خطرات احتمالی تنها به عهده پزشک است.
به استثنای چند ایمپلنت ، که سازنده با MRI سازگار است ، پزشک باید خطرات و مزایای تصویربرداری را بسنجد. در برخی موارد ، ممکن است از تکنیک های تصویربرداری دیگری استفاده شود.
- پیچ های بزرگ ، مانند آنهایی که در ستون فقرات ، بازوها و پاها استفاده می شوند ، به طور معمول خطری ندارند.
- مواد کوچک و سست (به عنوان مثال استنت های تازه) می توانند توسط میدان مغناطیسی جابجا شوند و به ساختارهای اطراف آسیب برسانند.
