فیزیولوژی هدایت صوت
صدایی که از طریق مجرای گوش وارد گوش می شود از پرده گوش به استخوان های کوچک گوش میانی منتقل می شود. اینها توسط مفاصل به هم متصل می شوند و یک زنجیره متحرک از پرده گوش تا پنجره بیضی شکل، ساختار دیگری بین گوش میانی و داخلی تشکیل می دهند.
به دلیل مساحت بزرگتر پرده گوش در مقایسه با پنجره بیضی شکل و اثر اهرمی استخوانچه ها، صدا در گوش میانی تقویت می شود. پنجره بیضی شکل، ارتعاش را به مایع حلزون گوش داخلی منتقل می کند. پس از اینکه ارتعاشات توسط سلول های حسی احساس شد، در نهایت در پنجره گرد به صدا در می آیند.
تمپانوپلاستی چیست؟
اگر بخشی از زنجیره انتقال صدا که در گوش میانی قرار دارد قطع شود، شنوایی بدتر می شود. این می تواند با سوراخ شدن پرده گوش یا با جابجایی یا تخریب یک یا چند تا از سه استخوانچه کوچک رخ دهد. تمپانوپلاستی که به معنای "ترمیم جراحی حفره تمپان" است، این آسیب را با جراحی درمان می کند. منظور از حفره تمپان در اینجا همان گوش داخلی است.
تمپانوپلاستی چه زمانی انجام می شود؟
تمپانوپلاستی در موارد زیر انجام می شود:
- عفونت مزمن گوش میانی که در آن استخوانچه ها یا پرده گوش آسیب دیده است.
- برداشتن کلستئاتوم - رشد کنترل نشده بافت مخاطی از کانال گوش یا پرده گوش به داخل گوش میانی که می تواند باعث التهاب شود.
- آسیب تروماتیک به دنبال نیروی خارجی که به پرده گوش و/یا استخوان ها آسیب می رساند یا جابجا می کند.
- سایر آسیب های التهابی، مرتبط با سن یا مادرزادی به سیستم هدایت صدا.
تمپانوپلاستی معمولاً مشکل زمینه ای را مستقیماً، سریع و بدون عوارض عمده اصلاح می کند و شنوایی را بهبود می بخشد.
در طی عمل تمپانوپلاستی چه کاری انجام می شود؟
تمپانوپلاستی زیر میکروسکوپ جراحی با استفاده از ابزارهای بسیار ظریف مانند دریل یا فرز انجام می شود. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، بیمار آنتی بیوتیک دریافت می کند. بسته به نوع ساختارهای تحت تأثیر، پنج نوع مختلف تمپانوپلاستی را می توان بر اساس Wullstein تقسیم کرد:
تمپانوپلاستی نوع 1
به اصطلاح میرنگوپلاستی مربوط به بازسازی انحصاری غشای تمپان است، استخوانچه ها آسیب ندیده و کاملاً کاربردی هستند. در این حالت می توان سوراخ پرده گوش را با تکه های بافتی خود بیمار از بافت همبند یا غضروف پوشاند.
تمپانوپلاستی نوع 2
تمپانوپلاستی نوع 3
برای انتقال مستقیم فشار صوتی از پرده گوش به گوش داخلی در صورت وجود زنجیره استخوانی معیوب استفاده می شود. در این حالت مالئوس و اینکوس معیوب هستند و رکاب ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد یا نباشد. برای رفع این نقص، می توان قسمتی از سندان باقیمانده را در موقعیت خود تغییر داد یا یک پروتز سرامیکی یا فلزی (معمولاً از تیتانیوم) قرار داد. در صورت حفظ رکاب، پروتز بین آن و غشای تمپان قرار می گیرد (ارتفاع رکابی (رکابی) یا PORP (پروتز بازسازی کننده زنجیره استخوانی جزئی)). اگر رکاب نیز معیوب باشد، پروتز بین پرده تمپان و قاعده رکابی (اثر کلوملا یا TORP (پروتز بازسازی کننده زنجیره استخوانی کل) قرار می گیرد. برای رفع نقص در گوش میانی، پرده تمپان مستقیماً بدون قطعه میانی به رکاب های حفظ شده متصل می شود. در این روش پرده گوش کمی به سمت داخل حرکت داده می شود و اندازه حفره تمپان کاهش می یابد.
تمپانوپلاستی نوع 4
تمپانوپلاستی نوع 5
در غیاب استخوانچه ها و پنجره بیضی شکل زخمی، مخفف یک فنستر به طاقچه بیضی است. این روش اکنون با کاشت حلزونی که یک پروتز الکترونیکی گوش داخلی است جایگزین شده است.
خطرات تمپانوپلاستی چیست؟
پس از تمپانوپلاستی، عوارض مختلفی به دلیل آسیب به ساختارهای گوش خارجی، میانی یا داخلی ایجاد می شود، مانند:
- سوراخ شدن مجدد غشای تمپان
- @ جابجایی یا آسیب مجدد استخوانچه ها یا جایگزینی آنها
- تغییر در حس چشایی به دلیل آسیب به chorda tympani (عصب چشایی که تا حدی از گوش میانی عبور می کند)
- فلج یک طرفه ماهیچه های صورت به دلیل آسیب به عصب صورت (عصب مسئول حرکت ماهیچه های صورت) - در این مورد، بهبودی فوری ضروری است.
- زنگ در گوش (وزوز گوش)
- سرگیجه
- درد
- عدم تحمل پروتز در صورت تعویض پرده گوش
- بدون بهبود شنوایی یا حتی بدتر شدن شنوایی تا ناشنوایی. به همین دلیل در موارد ناشنوایی گوش مقابل و در صورت وجود کم شنوایی حسی عصبی و همچنین تمپانوپلاستی همزمان هر دو گوش، تمپانوپلاستی انجام نمی شود.
