ایمونولوژی به مکانیسم های دفاعی بدن و اختلالات آن می پردازد. سیستم ایمنی سنگر در برابر مهاجمان باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها، انگل ها و سموم مضر است.
اگر دفاع ایمنی ضعیف شود، چنین مهاجمانی زمان آسانی خواهند داشت. با این حال، واکنش ایمنی بیش از حد، مانند آلرژی ها و بیماری های خودایمنی نیز مشکل ساز است.
وظایف ایمونولوژی عبارتند از:
- حمایت مستقیم از دفاع بدن، به عنوان مثال از طریق واکسیناسیون، آنتی بادی های درمانی یا آنتی سرم ها در موارد مسمومیت.
- تحریک ایمنی، یعنی تقویت سیستم ایمنی در موارد نقص ایمنی اکتسابی یا مادرزادی (مثلاً در HIV یا بعد از درمان های سرطان).
- سرکوب سیستم ایمنی، یعنی تضعیف سیستم ایمنی در موارد آلرژی، بیماری های خود ایمنی (مانند مولتیپل اسکلروزیس، آرتریت روماتوئید، کولیت اولسراتیو، بیماری کرون) و پس از پیوند به منظور جلوگیری از واکنش پس زدن.