کوتریموکسازول: اثرات، کاربردها، عوارض جانبی

نحوه عملکرد کوتریموکسازول

کوتریموکسازول ترکیبی از آنتی بیوتیک های سولفامتوکسازول و تری متوپریم است. هر دو ماده از تشکیل اسید فولیک در برخی باکتری ها و قارچ ها جلوگیری می کنند. این برای سنتز برخی از بلوک های سازنده مواد ژنتیکی (تیمیدین و پورین ها) مورد نیاز است. کوتریموکسازول سنتز اسید فولیک را به دو روش مختلف قطع می کند:

  • تری متوپریم آنزیم دی هیدروفولیک اسید ردوکتاز را مهار می کند که پیش ساز اسید فولیک را به محصول نهایی یعنی تتراهیدروفولیک اسید تبدیل می کند. این همچنین تشکیل بلوک های سازنده DNA را متوقف می کند و از تکثیر باکتری ها جلوگیری می کند.

جذب، تخریب و دفع

کوتریموکسازول پس از مصرف خوراکی (خوراکی)، تا حد زیادی از طریق مخاط روده جذب خون می شود. حداکثر غلظت پلاسمایی دو ماده فعال پس از حدود دو تا چهار ساعت به دست می آید.

تری متوپریم پس از حدود دوازده ساعت و نیمی از سولفامتوکسازول پس از حدود ده ساعت (نیمه عمر) توسط کلیه ها دفع می شود. در مورد اختلال عملکرد کلیه، نیمه عمر بر این اساس طولانی می شود.

کوتریموکسازول به ویژه اغلب برای عفونت های باکتریایی دستگاه ادراری استفاده می شود. همچنین به عفونت های باکتریایی دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، دستگاه تناسلی زنان و مردان و دستگاه گوارش کمک می کند.

نحوه استفاده از کوتریموکسازول

کوتریموکسازول ممکن است به عنوان آب میوه، محلول یا قرص با غلظت های مختلف ماده فعال تجویز شود.

برای درمان ذات الریه ناشی از قارچ (Pneumocystis jiroveci) در بیماران مبتلا به نقص ایمنی، کوتریموکسازول باید چهار برابر بیشتر مصرف شود.

مدت زمان درمان بستگی به شدت بیماری و دوره بیماری دارد. به عنوان یک قاعده، درمان پنج تا هشت روز طول می کشد. همیشه باید بعد از غذا مصرف شود.

عوارض جانبی کوتریموکسازول چیست؟

عوارض جانبی گاه به گاه شامل افزایش یا کاهش پتاسیم خون، آسیب کبدی به دلیل پشتیبان گیری صفرا (هپاتوز کلستاتیک) و وزوز گوش (زنگ در گوش) است.

چه زمانی کوتریموکسازول نباید مصرف شود؟

موارد منع مصرف

کوتریموکسازول نباید در موارد زیر استفاده شود:

  • حساسیت به هر یک از مواد فعال
  • اختلال عملکرد شدید کبد یا کلیه
  • تغییرات غیر طبیعی شمارش خون
  • کمبود آنزیم گلوکز-6- دهیدروژناز
  • استئومیلیت (التهاب مغز استخوان)

تداخلات

اگر داروهایی که ادرار را تسهیل می کنند (مثلاً پروبنسید) به طور همزمان مصرف شوند، کوتریموکسازول تأثیر قوی تری نسبت به آنچه در نظر گرفته شده است دارد. همین امر در مورد مصرف همزمان با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs، به عنوان مثال، ایبوپروفن یا اسید استیل سالیسیلیک) صدق می کند.

باربیتورات ها (مانند فنوباربیتال) و فنی توئین (داروی صرع) احتمال عوارض جانبی را در ترکیب با کوتریموکسازول افزایش می دهند.

مصرف آنتی بیوتیک هایی مانند کوتریموکسازول می تواند اثر ضد بارداری های خوراکی (قرص) را مختل کند. بنابراین، به عنوان یک قاعده کلی، اگر قرص مصرف می‌کنید، باید از یک روش مکانیکی پیشگیری از بارداری مانند کاندوم، در طول درمان آنتی‌بیوتیکی و به مدت هفت روز پس از آن یا تا پایان استراحت قرص بعدی استفاده کنید. سمت امن

محدودیت سنی

بارداری و تغذیه با شیر مادر

مادران باردار نباید این ماده فعال را در دوران بارداری مصرف کنند، زیرا هنوز به اندازه کافی بررسی نشده است که کوتریموکسازول چگونه بر جنین متولد نشده تأثیر می گذارد. اگرچه مطالعات تا به امروز هیچ اثر مضری را نشان نداده است، با این وجود کوتریموکسازول به عنوان یک آنتی بیوتیک انتخاب دوم در بارداری باقی مانده است.

نحوه تهیه داروهای حاوی کوتریموکسازول

کوتریموکسازول در آلمان، اتریش و سوئیس به صورت آب میوه، محلول یا به شکل قرص در داروخانه ها بدون نسخه پزشک موجود است.