حافظه چیست؟
حافظه را می توان به عنوان یک فرآیند یا ساختاری در نظر گرفت که به افراد کمک می کند اطلاعات را ذخیره کرده و بعداً آن را بازیابی کنند. حافظه بر اساس مدت زمانی که برای بازیابی محتوای حافظه صرف می شود به چند دسته مختلف تقسیم می شود.
حافظه فوق العاده کوتاه مدت
اطلاعات تازه دریافت شده به سرعت محتوای فعلی را در حافظه فوری جابجا می کند. فقط مقدار کمی از اطلاعات از حافظه حسی به حافظه کوتاه مدت منتقل می شود.
حافظه کوتاه مدت
حافظه کوتاه مدت اجازه می دهد تا داده ها در بازه زمانی چند ثانیه تا چند دقیقه ذخیره شوند. به عنوان مثال، می توانید به طور خلاصه عددی را که جستجو کرده اید تا زمانی که آن را یادداشت کرده اید، به خاطر بسپارید.
حافظه بلند مدت
حافظه بلندمدت جایی است که تمام اطلاعات مهمی که ارزش نگهداری دارند و در غیر این صورت باعث "سرریز شدن" حافظه کوتاه مدت می شوند، می روند. وقتی از حافظه صحبت می کنیم به طور کلی منظور این شکل از حافظه است.
حافظه اعلامی و غیراعلامی
حافظه بلندمدت به دو دسته اعلانی و غیراعلامی تقسیم می شود:
حافظه اعلامی (حافظه آشکار) اصطلاحی است که توسط پزشکان برای توصیف بخشی استفاده می شود که محتوای صریح، یعنی آگاهانه، از نظر زبانی قابل بازیابی را ذخیره می کند. بیشتر به زیر تقسیم می شود:
- حافظه اپیزودیک (دانش اتوبیوگرافیک، یعنی آگاهی از شخص و تجربیات خود)
حافظه غیر اعلانی (که به آن حافظه ضمنی نیز می گویند) محتویات ضمنی را ذخیره می کند. اینها مستقیماً در دسترس آگاهی نیستند و بنابراین نمی توان آنها را از نظر زبانی بازیابی کرد. برای مثال، این مهارت‌ها شامل مهارت‌های بسیار خودکار مانند رانندگی ماشین، دوچرخه‌سواری، اسکی یا بستن بند کفش (حافظه رویه‌ای) است.
حافظه چگونه کار می کند؟
هیچ ساختار مشخصی در مغز برای حافظه وجود ندارد. در عوض، شبکه ای از سلول های عصبی که در نواحی مختلف مغز گسترش یافته اند، مسئول توانایی به خاطر سپردن و یادآوری هستند. بنابراین، در فرآیندهای حافظه، مناطق مختلف مغز به طور همزمان فعال هستند.
نواحی مغز مسئول فرآیندهای حافظه
نواحی پیشانی و زمانی نیمکره راست مسئول پردازش حافظه اپیزودیک هستند، در حالی که همان مناطق نیمکره چپ مسئول پردازش محتوا در حافظه معنایی هستند. به میزان تقویت یا ضعیف شدن مخچه نیز درگیر است.
به منظور بازیابی محتویات حافظه، عملکرد corpora mammillaria (متعلق به دیانسفالون) مهم است.
چه مشکلاتی می تواند باعث حافظه شود؟
در اختلالات حافظه، توانایی به خاطر سپردن یا یادآوری مختل می شود. محرک می تواند به عنوان مثال یک ضربه، برای مثال یک تصادف باشد.
وقتی حافظه کوتاه‌مدت از کار می‌افتد، افراد آسیب‌دیده نمی‌توانند مستقیماً مکالمات یا رویدادهای قبلی را به خاطر بیاورند، در حالی که رویدادهای قدیمی‌تر، که برخی از آنها سال‌ها پیش رخ داده‌اند، به‌دقت به خاطر می‌آیند. حافظه کوتاه مدت با افزایش سن به طور فزاینده ای کاهش می یابد. آنهایی که تحت تأثیر قرار می گیرند ترجیح می دهند روی رویدادهایی که مدت ها پیش رخ داده اند تمرکز کنند.
در صورت آسیب به آمیگدال، محتوای حافظه مرتبط با احساسات مختل می شود. کسانی که تحت تأثیر قرار می گیرند فقط می توانند حقایق ناب را بدون محتوای احساسی به خاطر بسپارند.
