کمبود منیزیم: علائم
هیچ علامتی وجود ندارد که به وضوح نشان دهنده کمبود منیزیم باشد. با این حال، علائمی مانند گرفتگی عضلات ساق پا یا گرفتگی عضلات جونده به سرعت رخ می دهد و کاملاً رایج است. اشکال خاصی از آریتمی قلبی نیز می تواند نشانه کمبود منیزیم باشد. همین امر در مورد شکایات غیر اختصاصی مانند خستگی، عصبی بودن یا از دست دادن اشتها نیز صدق می کند. مروری بر مهمترین شکایات کمبود منیزیم:
- انقباض عضله
- سرگیجه
- مشکلات گوارشی (اسهال، یبوست یا هر دو به نوبه خود)
- کج خلقی
- خستگی
- تپش قلب و تپش قلب
- بی قراری درونی
- سردرد
- حالت های افسردگی
- بی حسی دست و پا
- اختلالات گردش خون
با این حال، تمام این علائم می تواند با بسیاری از اختلالات یا بیماری های دیگر نیز رخ دهد و بنابراین دلیلی بر کمبود منیزیم نیست.
کمبود منیزیم ممکن است در دوران نوزادی رخ دهد. سپس علائم شامل عدم رشد، حساسیت به عفونت یا تمایل به تشنج است. کودکان بزرگتر از خستگی و تمرکز ضعیف رنج می برند. در دختران، قاعدگی ممکن است به تعویق بیفتد یا با درد شدید و شبیه گرفتگی همراه باشد.
کمبود منیزیم: علل
کمبود منیزیم یا به دلیل دریافت ناکافی منیزیم یا افزایش از دست دادن منیزیم ایجاد می شود. تخمین زده می شود که 10 تا 20 درصد از جمعیت جهان از کمبود منیزیم رنج می برند. هیپومنیزیمی به ویژه در نوجوانان شایع است.
با این حال، بدن مکانیسم هایی دارد که از دفع بیش از حد منیزیم جلوگیری می کند و همچنین باعث جذب منیزیم از روده می شود. تنها در حداکثر یک درصد از جمعیت جهان این مکانیسم های تنظیمی توسط عوامل ژنتیکی مختل می شوند. به دلیل نقص ژنتیکی در کانال های بازجذب در کلیه ها، منیزیم بسیار کمی در بدن وجود دارد. سپس علائم کمبود در دوران کودکی یا حتی زودتر ظاهر می شود.
در بیشتر موارد، عوامل دیگری علت کمبود منیزیم هستند. اینها می توانند:
- رژیم نامتعادل یا سوء تغذیه
- اختلالات غذا خوردن
- افزایش تقاضا به دلیل ورزش، استرس، بارداری
- اعتیاد به نوشیدن الکل
- التهاب پانکراس (پانکراتیت)
- بیماری های التهابی مزمن روده (مانند موربوس کرون)، بیماری سلیاک یا جراحی روده
- اسهال طولانی مدت و استفراغ مکرر
- سوختگی
- بیماری مزمن کلیوی
- دیابت قندی
- کم کاری یا پرکاری غده پاراتیروئید
- پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید)
کمبود منیزیم اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. تنها در غلظت های بسیار کم زیر 0.5 میلی مول در لیتر می توان کمبود منیزیم را با علائم مشخص کرد. پزشک می تواند کمبود منیزیم را با آزمایش خون و نمونه ادرار مشخص کند.
کمبود منیزیم: عواقب
کمبود منیزیم باید در اسرع وقت درمان شود. می تواند بر بقیه تعادل مواد معدنی تأثیر بگذارد به گونه ای که غلظت کلسیم و پتاسیم نیز کاهش یابد. مانند منیزیم، این مواد معدنی برای عملکرد طبیعی بدن، به ویژه برای ضربان قلب ضروری هستند. بنابراین، در دراز مدت، کمبود منیزیم می تواند عواقب گسترده ای داشته باشد.
اگر درمان شود و غلظت منیزیم متعادل شود، علائم کمبود منیزیم که در بالا ذکر شد به سرعت ناپدید می شوند.
کمبود منیزیم: چه باید کرد؟
در مورد هیپومنیزیمی خفیف، توجه به رژیم غذایی حاوی منیزیم کافی است. این ماده معدنی به عنوان مثال در سبوس گندم، کنجد، دانه خشخاش، بادام زمینی، بادام و بلغور جو دوسر یافت می شود.
