مثانه: ساختار، عملکرد، ظرفیت

مثانه ادرار چیست؟

مثانه که در اصطلاح عامیانه به اختصار "مثانه" نامیده می شود، یک اندام توخالی قابل انبساط است که بدن به طور موقت ادرار را در آن ذخیره می کند. گاه به گاه به طور داوطلبانه تخلیه می شود (تغذیه). حداکثر ظرفیت مثانه انسان 900 تا 1,500 میلی لیتر است. با پر شدن، مثانه بزرگ می شود که به لطف پوست چروکیده آن امکان پذیر است. شکل آن از کروی به گلابی شکل تغییر می کند.

در مورد آناتومی مثانه بیشتر بخوانید:

مثانه انسان به سه قسمت تقسیم می شود: در بالا، راس مثانه، در وسط بدنه مثانه (جسم) و در پایین پایه مثانه (fundus) قرار دارد. هنگامی که پر می شود، راس مثانه را می توان از طریق دیواره شکم احساس کرد.

دو حالب به قسمت فوقانی مثانه باز می شوند. مسیر مورب و روزنه شکاف مانند آنها یک انسداد دریچه مانند ایجاد می کند که از برگشت ادرار به سمت کلیه ها جلوگیری می کند.

اسفنکترهای مثانه

در ناحیه دهانه مجرای ادرار دو اسفنکتر وجود دارد. آنها از نشت ادرار به خارج از مثانه جلوگیری می کنند. اگر مثانه به طور ارادی یا غیرارادی تخلیه شود (مثلاً در مورد بی اختیاری ادرار)، ماهیچه های صاف دیواره مثانه منقبض شده و اسفنکترها باز می شوند - ادرار می تواند از مجرای ادرار خارج شود.

این فرآیندها توسط تکانه های عصبی از شبکه خاجی کنترل می شوند.

دیواره عضلانی و مخاط

عملکرد مثانه چیست؟

مثانه به عنوان یک مکان ذخیره موقت برای ادرار عمل می کند. این جایی است که مواد زائد جمع آوری و ذخیره می شوند تا در فرصتی که پیش آمد دفع شوند. از آنجایی که کلیه ها به طور مداوم ادرار تولید می کنند، بدون مثانه ادرار همیشه دفع می شود.

"مثانه پر" - این سیگنال خیلی زودتر به مغز می رسد، اما به لطف حسگرهایی در دیواره مثانه که با افزایش محتوای مثانه کشیده می شوند. در بزرگسالان، میل به ادرار کردن معمولا زمانی رخ می دهد که مثانه تا 200 تا 500 میلی لیتر پر شود. از این محتوای مثانه، میل به تخلیه مثانه احساس می شود.

مثانه کجا قرار دارد؟

مثانه در لگن کوچک، پشت استخوان های شرمگاهی و سمفیز شرمگاهی قرار دارد. هنگامی که خالی است، مثانه کاسه ای شکل از لبه بالایی استخوان های شرمگاهی عبور نمی کند و بنابراین نمی توان آن را از طریق دیواره شکم لمس کرد. یکی تعجب می کند: مثانه دقیقاً در کجا قرار دارد؟ در مقابل، تعیین موقعیت با پر شدن ادرار آسان است. در اینجا، فشار روی مثانه با دست، میل به ادرار کردن را افزایش می‌دهد و در نتیجه محلی‌سازی را بسیار آسان می‌کند.

در زنان، مثانه در مجاورت رحم در پشت لگن قرار دارد. در مردان، راست روده در پشت مجاور است. در هر دو جنس، مثانه روی کف لگن قرار دارد و مجرای ادرار از کف لگن عبور می کند. دو اسفنکتر مثانه نیز در این ناحیه یافت می شود. مثانه در نواحی فوقانی و خلفی توسط صفاق پوشیده شده و در نتیجه خارج از حفره شکمی قرار دارد.

انواع بیماری های اکتسابی و مادرزادی مثانه وجود دارد. زنان و مردان به یک اندازه تحت تأثیر قرار می گیرند. با این حال، زنان بیشتر از التهاب مثانه (سیستیت) رنج می برند. این به این دلیل است که مجرای ادرار کوتاهتر آنها ورود میکروب ها به مثانه و عفونت آن را آسان تر می کند.

علاوه بر این، مثانه به اصطلاح تحریک پذیر نیز وجود دارد. این خود را در یک میل مداوم و اغلب ناگهانی برای ادرار کردن نشان می دهد، اگرچه تنها مقادیر کمی ادرار از مثانه خارج می شود. گاهی اوقات توضیح را می توان در بیماری های عصبی، سنگ های مثانه، تومورهای مثانه یا عفونت ها یافت. با این حال، اغلب اوقات علت ناشناخته باقی می ماند.

تومورها همچنین می توانند روی مثانه (سرطان مثانه) ایجاد شوند، این عمدتا در سنین بالاتر اتفاق می افتد. سایر بیماری های احتمالی فیستول مثانه یا بیرون زدگی کیسه مانند روی دیواره مثانه (دیورتیکول مثانه) است.

اگر مثانه پر شده را نتوان به طور طبیعی تخلیه کرد، به این حالت احتباس ادرار می گویند. این وضعیت یک اورژانس پزشکی است و می تواند منجر به آسیب کلیه شود.