اوروگرافی چیست؟
در طول اوروگرافی، پزشک از معاینه اشعه ایکس برای تجسم مجاری ادراری استفاده می کند. این شامل
- لگن کلیه
- حالب (حالب)
- مثانه
- مجرای ادرار (مجرای خروجی ادرار)
کلیه ها و حالب ها به عنوان دستگاه ادراری فوقانی، مثانه و مجرای ادرار به عنوان دستگاه ادراری تحتانی شناخته می شوند. این اندام ها را نمی توان در اشعه ایکس معمولی دید. برای انجام این کار، پزشک به ماده حاجب نیاز دارد که مستقیماً از طریق دستگاه ادراری یا از طریق ورید به بیمار تزریق می کند.
اگر در طول معاینه فقط کلیه ها معاینه شوند، این به عنوان پیلوگرافی شناخته می شود.
اوروگرافی رتروگراد
در اوروگرافی رتروگراد، ماده حاجب مستقیماً از طریق یک لوله نازک به مجرای ادرار وارد می شود و از آنجا به بقیه سیستم ادراری پخش می شود. برای مشاهده مجرای ادرار و مثانه، پزشک از سیستوسکوپ استفاده می‌کند که یک ابزار ویژه با دوربین است که در مجرای ادرار قرار می‌گیرد.
اوروگرافی دفعی
در اوروگرافی دفعی، پزشک ماده حاجب را مستقیماً از طریق مجاری ادراری به بیمار تزریق نمی کند، بلکه آن را به داخل ورید تزریق می کند. به همین دلیل است که این معاینه با نام اوروگرافی داخل وریدی (اوروگرافی داخل وریدی) نیز شناخته می شود. کلیه ماده حاجب را از خون فیلتر کرده و از طریق مجاری ادراری دفع می کند. پزشک می تواند این فرآیند را در تصویر اشعه ایکس ارزیابی کند.
اوروگرافی برای تشخیص تصاویر بالینی زیر استفاده می شود:
- سنگ کلیه
- سرطان دستگاه ادراری
- تنگی (تنگی) کلیه یا مجاری ادراری
- آسیب به لگن کلیه
- ناهنجاری های مادرزادی دستگاه ادراری
علاوه بر این، از اوروگرافی می توان برای بررسی پیشرفت و موفقیت درمان انتخاب شده در اوروگرافی (پیگیری) استفاده کرد.
در بیماران مبتلا به عدم تحمل شناخته شده مواد حاجب احتیاط توصیه می شود: از آنجایی که این مواد دارای عوارض جانبی شدید هستند، پزشک باید به دقت بررسی کند که آیا مزایای معاینه بر خطرات آن بیشتر است یا خیر.
در حین اوروگرافی چه می کنید؟
بیمار عصر قبل از اوروگرافی آماده می شود: بیمار نباید عصر قبل از آن چیزی بخورد تا هیچ گاز روده یا محتویات روده تصویر اشعه ایکس را مخدوش نکند. همچنین به بیمار داروی ملین و ضد احتقان داده می شود. بیمار باید بلافاصله قبل از اوروگرافی مثانه خود را خالی کند.
اوروگرافی رتروگراد
قبل از اوروگرافی، پزشک معمولاً یک آرام بخش و مسکن خفیف به بیمار می دهد. سپس بیمار در وضعیت خوابیده به پشت قرار می گیرد و پاهای خود را کمی خم کرده و به سمت بیرون باز می کند، ضد عفونی می شود و با یک پارچه استریل پوشانده می شود.
اوروگرافی دفعی
قبل از اوروگرام داخل وریدی واقعی، رادیولوژیست یک تصویر به اصطلاح خالی برای مقایسه می گیرد، یعنی تصویری بدون ماده حاجب. یک ماده حاجب از طریق یک دسترسی وریدی به بیمار داده می شود که از طریق رگ های خونی به کلیه ها پخش می شود. پس از چند دقیقه، پزشک تصویر دیگری برای ارزیابی دستگاه ادراری فوقانی می گیرد. حدود یک ربع بعد از تزریق ماده حاجب، تصویر سوم گرفته می شود که در آن گسترش ماده حاجب به داخل حالب و مثانه قابل مشاهده است. کل معاینه معمولا حدود نیم ساعت طول می کشد.
خطرات اوروگرافی چیست؟
مانند بسیاری از روش های تشخیصی تهاجمی، اوروگرافی نیز خطرات خاصی را در بر دارد که پزشک از قبل به بیمار اطلاع می دهد. عوارض احتمالی شامل صدمات به مجرای ادرار، مثانه، حالب یا کلیه است که می تواند توسط ابزار یا - در مورد اوروگرافی رتروگراد - توسط فشار ماده حاجب ایجاد شود.
بعد از اوروگرافی چه نکاتی را باید در نظر بگیرم؟
پس از اوروگرافی باید مقدار زیادی آب یا چای بنوشید. این به کلیه های شما کمک می کند تا ماده حاجب باقی مانده در بدن را دفع کنند.
در صورت لزوم، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. این کار برای جلوگیری از انتشار میکروب هایی است که ممکن است با سیستوسکوپ وارد مجرای ادرار شده و باعث عفونت دستگاه ادراری صعودی شوند.
بسته به یافته های اوروگرافی، پزشک سپس در مورد درمان بیشتر با شما صحبت خواهد کرد.
