کدو تنبل منشا این گیاه آمریکای مرکزی و جنوبی است، اما امروزه در سراسر جهان کشت می شود. این منجر به انواعی شده است که در آن دانه ها پوسته بسیار نرمی دارند یا اصلاً پوسته ندارند و نیازی به پوست. بذرها عمدتاً از کشورهای اروپای شرقی و مکزیک وارد این کشور می شوند.
تخم کدو در طب گیاهی
In طب گیاهیاز دانه‌های رسیده و خشک شده (نطفه cucurbitae) یا حتی روغن دانه استفاده می‌شود.
تفاله کدو تنبل اغلب در سوپ استفاده می شود و به صورت کیک درست می شود. کدو تنبل های زینتی به دلیل داشتن مواد تلخ بیشتر برای مصرف مناسب نیستند.
کدو تنبل: ویژگی های خاص گیاه
سالانه کدو تنبل انگورهای کوهنوردی به طول 10 متر را تشکیل می دهد که با آن به صورت صاف روی زمین پخش می شود. برگهای مشخصاً پنج لوب بسیار بزرگ و کرکدار هستند. علاوه بر این، این گیاه دارای گل های زرد بزرگ به شکل قیف است.
با این حال، مهمترین ویژگی ها، میوه های کروی بزرگ، زرد-سبز یا نارنجی هستند که حاوی دانه های مسطح متعددی هستند. از نقطه نظر گیاه شناسی، میوه ها نشان دهنده انواع توت ها هستند.
خواص تخمه کدو تنبل
کدو تنبل دانه ها سبز مایل به قهوه ای، بیضی شکل، دانه های پهن هستند که رشد به طول حدود 7-15 میلی متر. آنها در یک انتها گرد و به طرف دیگر اشاره دارند.
تا حدودی از دانه های سایر گونه های کدو تنبل مانند Cucurbita maxima یا Cucurbita mixta نیز استفاده می شود. طب گیاهی.
دانه ها بوی خاصی نمی دهند. در طعم تخمه کدو روغنی و کمی شیرین است.
