چگونه فیستول AV تشخیص داده می شود
برای تشخیص آن فیستول AV، معاینه تصویربرداری از خون عروق باید انجام شود روش های مختلفی برای این آنژیوگرافی های به اصطلاح وجود دارد ، مانند DSA (کم کننده دیجیتال) آنژیوگرافی) ، که در آن از اشعه ایکس برای تجسم عروق. یک گزینه جایگزین MR است آنژیوگرافی (تشدید مغناطیسی) ، که به اشعه ایکس یا اشعه یونیزه دیگر احتیاج ندارد.
در هر دو روش باید یک ماده حاجب به جریان خون وارد شود. علاوه بر این ، تشخیص همچنین می تواند توسط یک خاص انجام شود سونوگرافی در صورت لزوم معاینه به اصطلاح اثر داپلر حتی امکان اندازه گیری و تعیین آسیب شناسی را نیز فراهم می کند خون جریان معمولی از فیستول AV.
یکی دیگر از روش های ساده برای تشخیص یک احتمال فیستول AV در حال گوش دادن به دکتر با استتوسکوپ است. فیستول های AV واقع در سطح ، مانند آنهایی که در کشاله ران قرار دارند ، می توانند با صدای مشخص جریان مشاهده شوند. با این حال ، حداقل یکی از روش های تصویربرداری ذکر شده در بالا برای تشخیص باید همچنان انجام شود.
دلایل فیستول AV
فیستول AV سه نوع مختلف دارد. - اولاً ، این می تواند یک ناهنجاری مادرزادی باشد که فقط پس از سالها قابل توجه است یا هرگز علائمی ایجاد نمی کند. سپس می توان تعیین کرد ، به عنوان مثال ، به عنوان یک یافته شانس در طول معاینه تصویربرداری.
- شکل دیگری از AV فیستول اتصالات ایجاد شده مصنوعی یک است شریان و رگ برای دیالیز رفتار (خون شستشو) در موارد شدید کلیه اختلال عملکرد این اتصال عروقی معمولاً a نیز نامیده می شود دیالیز شنت کردن این امر برای اطمینان از جریان خون بالا لازم برای ایجاد شده است دیالیز.
- نوع سوم AV فیستول شکل اکتسابی است. این معمولاً نتیجه آسیب یا بیماری عروقی است. به عنوان مثال ، یک AV فیستول در مغز می تواند نتیجه یک باشد جمجمه-پایه شکستگی ناشی از یک تصادف جدی
فیستول AV در کشاله ران در بیشتر موارد نتیجه آسیب دیدگی ناشی از مداخله پزشکی است. به عنوان مثال ، یک کاتتر قلبی از طریق مغبعه پیشرفت کرده است شریان می تواند باعث آسیب به دیواره رگ شود ، که منجر به تشکیل فیستول AV می شود. دیالیز ("شستشوی خون") یک روش جایگزینی کلیه است که برای موارد شدید استفاده می شود کلیه اختلال است.
در هر قرار ملاقات درمانی ، دسترسی عروقی باید از طریق a انجام شود پنچر شدن در رگ. این می تواند به راحتی منجر به التهاب قارچ شود رگ خونی و لخته ایجاد می شود. در نهایت ، زخم می تواند ایجاد شود ، که منجر به از دست دادن رگ تابع.
دیالیز با ایجاد فیستول شریانی وریدی از طریق جراحی عروق از این عواقب جلوگیری می کند. برای این منظور ، ارتباط بین یک شریان و یک ورید مجاور معمولاً روی بازو ساخته می شود. این امر باعث گشاد شدن ورید و افزایش جریان خون می شود.
La رگ خونی اکنون می توانید در طی هر درمان دیالیز به راحتی با سوزن سوراخ شوید. به دلیل جریان خون سریعتر ، الف لخته خون به همین سرعت شکل نمی گیرد. با این وجود ، فیستول AV مصنوعی تولید شده (که معمولاً شنت نامیده می شود) می تواند با گذشت زمان مسدود شده یا در اثر سوراخ های مکرر ملتهب شود.
در چنین حالتی ، ممکن است از شریان و ورید دیگری برای ایجاد فیستول AV جدید برای دیالیز استفاده شود. تشکیل فیستول AV پس از کاتتریزاسیون قلبی یک عارضه معمولی است که تقریباً از هر صد مورد یک مورد اتفاق می افتد. در طول روش ، قلب کاتتر معمولاً از طریق a وارد می شود پنچر شدن در یکی از دو شریان مغبنی و تا حد پیشرفته تر عروق کرونر.
روش دیگر ، مسیر دسترسی از طریق یک شریان در بازو است. ممکن است دیواره رگ توسط ابزار وارد شده سوراخ شود و ورید دیواره نازک مجاور نیز آسیب ببیند. این منجر به جریان مستقیم خون از شریان حامل خون و رگ تخلیه کننده خون ، دور زدن قسمت های پایین بدن و خون کوچکتر می شود. عروق.
به دلیل فشار زیاد جریان خون از طریق ورید ، اتصال حاصل شده به خودی خود التیام نمی یابد اما دست نخورده باقی می ماند. به منظور تشخیص فیستول AV احتمالی بعد از a قلب در مراحل اولیه سوند ، پزشک بعد از عمل ناحیه کشاله ران (یا بازو) را معاینه می کند. وجود فیستول AV اغلب از طریق لمس و گوش دادن با استتوسکوپ قابل تشخیص است. بر اساس معاینه تصویربرداری می توان تصمیم گرفت که آیا فیستول AV باید با عمل دیگری برداشته شود.
