کدام داروها می توانند کمک کنند؟
از حد متوسط تا شدید افسردگی، به اصطلاح ضد افسردگی استفاده می شود. این مواد کم و بیش به طور خاص در متابولیسم مواد پیام رسان در دخالت می کنند مغز و بنابراین اثرات مختلفی دارند. وجه اشتراک آنها افزایش غلظت آن است سروتونین، "هورمون خلق و خو" و نورآدرنالین ، "هورمون محرک".
نشان داده شده است که این مواد پیام رسان در بیماران افسرده کاهش می یابد ، که همین امر باعث کمبود روحیه و کمبود رانندگی می شود. قدیمی ترین اینها ضد افسردگی داروها به اصطلاح ضد افسردگی سه حلقه ای هستند (که به دلیل ساختار شیمیایی آنها نامگذاری شده است) ، مانند آمیتریپتیلین، که در متابولیسم چندین ماده سیگنال دخالت می کنند و بنابراین بسیار موثر هستند ، اما متأسفانه عوارض جانبی زیادی دارند. اینها ، از جمله موارد دیگر ، آرام بخش، که باعث می شود بیماران احساس خستگی و تنش کنند ، اما این می تواند در بیماران بسیار مضطرب یا خودکشی مطلوب باشد.
مواد اختصاصی تر با یک اثر تقویت کننده درایو هستند SSRI (انتخابی سروتونین بازدارنده های جذب مجدد) ، مانند سیتالوپرام، یا SSNRI (انتخابی) سروتونین مهارکننده های جذب مجدد نورآدرنالین) ، مانند ونلافاکسین. این داروها امروزه داروهای انتخابی هستند. علاوه بر این ، می توان از داروهای دیگری برای تقویت یا طولانی شدن تأثیر این داروهای ضد افسردگی استفاده کرد.
متأسفانه ، اثر روشن کنندگی خلق و خو تقریباً در تمام مواد معمول فقط پس از 2-3 هفته اتفاق می افتد ، در حالی که عوارض جانبی می توانند بلافاصله رخ دهند. این می تواند بیماران را دلسرد کند و بنابراین باید به خوبی آگاه باشند. عوارض جانبی معمول سه حلقه های کلاسیک به عنوان مثال افزایش وزن ، اختلالات جنسی یا اختلالات دستگاه گوارش و سیستم قلبی عروقی.
مصرف بیش از حد آن نیز به راحتی با این مواد امکان پذیر است. جدیدتر SSRI و SSNRI بهتر تحمل می شوند ، اما همچنین می توانند باعث جنسی و مشکلات گوارشی، به خصوص تهوع و استفراغ. بنابراین بیماران با کمترین دوز موثر هنوز قطع می شوند و در صورت عدم تحمل دارو تغییر می یابد.
ترکیبی از چندین داروی ضد افسردگی منطقی نیست ، زیرا فقط عوارض آن اضافه می شود. مخمر سنت جان به خصوص شناخته شده است و می توان آن را در داروخانه ها خریداری کرد. می تواند به موارد خفیف کمک کند افسردگی، اما در افسردگی شدید عملاً بی اثر است و به دلیل خطر زیاد تداخل با سایر داروها نباید مصرف شود.
می توانید در مورد این موضوع اطلاعات بیشتری کسب کنید در: داروی افسردگی اگر افسردگی فقط خفیف است ، ضد افسردگی اثر داروهای فعلی حداقل خواهد بود ، بنابراین به هر حال درمان دارویی لازم نیست. در این مورد، روان درمانی به معنای رفتار درمانی اولین قدم است. بیمار یاد می گیرد که عوامل تحریک کننده معمول را تشخیص داده و از آنها اجتناب کند عوامل استرس.
علاوه بر این ، به او نشان داده شده است که چگونه با یک قسمت افسردگی به طور فعال مبارزه کند و چگونه برای غلبه بر مارپیچهای فکر منفی استراتژیهایی را به کار ببرد. این رویکردهای درمانی نیاز به همکاری ، یعنی درجه خاصی از انگیزه از طرف بیمار دارد. افراد شدیداً افسرده این انگیزه را ندارند و نمی توانند از درمان های جایگزین بدون دارو بهره مند شوند.
بنابراین درمان بدون داروهای ضد افسردگی امکان پذیر است ، اما تنها در صورتی که بیمار انگیزه کافی برای کار روی خودش را داشته باشد. در موارد افسردگی شدید ، انجام بدون دارو توصیه نمی شود. این می تواند برای شما نیز جالب باشد: افسردگی زمستانی
