بررسی اجمالی
- درمان: پارگی تاندون دوسر بازو (پارگی تاندون دوسر) بسته به نوع و شدت آسیب به صورت محافظه کارانه (بدون جراحی) یا جراحی درمان می شود.
- علائم: اولین علامت پارگی تاندون دوسر بازو از دست دادن قدرت هنگام خم شدن بازو است. علائم دیگر عبارتند از درد، تورم، کبودی و تغییر شکل عضله ("بازوی پاپی").
- توضیحات: پارگی یک یا چند تاندون دوسر بازو
- علل: پارگی تاندون معمولاً در اثر کشیدگی ایجاد می شود، به عنوان مثال در حین ورزش یا تصادفات.
- تشخیص: مشاوره با پزشک، معاینه فیزیکی (تشخیص بصری، لمس، اشعه ایکس، سونوگرافی، MRI)
- پیش آگهی: مقدار معینی از محدودیت قدرت در بازو اغلب باقی می ماند، اما افراد مبتلا معمولاً در حرکات روزمره خود به شدت محدود نمی شوند.
- پیشگیری: عضلات و مفاصل را قبل از ورزش گرم کنید، از حرکات تند و فشار طولانی بر بازوها خودداری کنید، از کشیدن سیگار خودداری کنید، اجازه دهید جراحات وارده به تاندون های دوسر بازو بهبود یابد.
چگونه پارگی تاندون عضله دوسر را درمان می کنید؟
درمان بدون جراحی
پزشک به همراه بیمار در مورد درمان پارگی تاندون دوسر بازو تصمیم می گیرد. اینکه کدام درمان استفاده می شود به علائم مربوطه بستگی دارد. بسیاری از مبتلایان در زندگی روزمره خود احساس ضعف کمی می کنند، زیرا قدرت بازو معمولاً فقط کمی محدود می شود. در بیشتر موارد، جراحی برای پارگی تاندون بلند و کوتاه دوسر ضروری نیست.
در عوض، پزشک آن را با اقدامات محافظه کارانه درمان می کند. اول از همه، بازوی آسیب دیده باید برای چند روز با بانداژ شانه-بازو بی حرکت شود تا درد کاهش یابد. در بیشتر موارد، پزشک فیزیوتراپی را نیز تجویز می کند که در آن فرد مبتلا تمرینات حرکتی مختلفی را برای تقویت بازو و حفظ تحرک آن می آموزد.
پزشک برای تسکین درد، داروهای مسکن، ضد احتقان و ضد التهاب مانند مواد موثره ایبوپروفن یا دیکلوفناک را تجویز می کند. اینها به صورت قرص یا کپسول مصرف می شوند یا به صورت پماد یا ژل در ناحیه دردناک چند بار در روز استفاده می شوند.
در موارد نادر، پزشک عمل جراحی را بر روی پارگی تاندون بلند دوسر انجام میدهد، زیرا برخی از مبتلایان، برآمدگی عضلانی باقیمانده (برآمدگی عضلانی روی ساعد، که در زبان عامیانه به عنوان "بازوی پاپی" نیز شناخته میشود) از نظر زیبایی ناخوشایند میبینند.
عمل جراحي
پارگی تاندون دوسر دیستال معمولاً با جراحی درمان می شود. روشهای جراحی مختلفی برای اتصال مجدد تاندون پارهشده به استخوان (جاگذاری مجدد) وجود دارد. اینها شامل بخیه زدن، چسباندن یا لنگر زدن به استخوان یا حلقه زدن اطراف استخوان است.
برای جلوگیری از از دست دادن دائمی قدرت و عملکرد بازو، باید در اسرع وقت جراحی انجام شود.
جراحی برای پارگی تاندون دوسر بلند (و کوتاه).
در صورت پارگی تاندون بلند (و به ندرت کوتاه) در ناحیه شانه و به خصوص اگر صدمات دیگری (مثلاً پارگی روتاتور کاف) وجود داشته باشد، پزشک معمولاً آرتروسکوپی را انجام می دهد.
برای انجام این کار، او یک آندوسکوپ (شامل یک لوله لاستیکی انعطاف پذیر یا یک لوله فلزی با منبع نور، لنزها و دوربین) را وارد حفره مفصل می کند و ابتدا باقیمانده تاندون را از مفصل خارج می کند. سپس تاندون پاره شده زیر مفصل شانه را به استخوان بازو وصل می کند (به عنوان مثال با استفاده از مته و سیستم های لنگر تیتانیوم) یا آن را به تاندون کوتاه دوسر بخیه می زند.
اگر تاندون دوسر دیستال (پایین) که نزدیک آرنج قرار دارد پاره شود، معمولاً جراحی لازم است. جراح تاندون را به رادیوس (رادیوس) متصل میکند، که همراه با استخوان اولنا، قسمت بالایی بازو را به ساعد متصل میکند، مثلاً با بخیه زدن یا چسباندن آن به استخوان.
اگر تاندون دوسر به شدت آسیب دیده باشد و دیگر امکان دوختن آن وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است آن را با تاندون عضله دیگر (پیوند تاندون) جایگزین کند.
درمان پیگیری
پس از عمل، بازو با استفاده از آتل یا بریس کاربردی بی حرکت می شود. با این حال، بیماران معمولاً پس از یک دوره کوتاه بی حرکتی می توانند بازوی خود را دوباره حرکت دهند.
فیزیوتراپی و تمرینات حرکتی که بیمار روزانه انجام می دهد برای پیگیری درمان استفاده می شود. اینها روند بهبودی را تقویت می کنند، مفصل بازو یا شانه را متحرک نگه می دارند و ماهیچه ها را تقویت می کنند.
بار به تدریج افزایش می یابد. بارهای سنگین تر معمولاً بعد از حدود دوازده هفته دوباره امکان پذیر است. تاندون عضله دوسر به این زمان نیاز دارد تا به درستی رشد کند و بتواند دوباره وزن کامل را تحمل کند.
قرار ملاقات برای معاینات پس از عمل برای نظارت بر پیشرفت بهبود مهم است.
تمرینات
پس از عمل و بی حرکتی بازو، کشش و تقویت عضلات دوسر بازو و سایر عضلات بازو توصیه می شود. تمرینات زیر به شما در حمایت از روند بهبودی کمک می کند:
کشش عضله دوسر: برای کشش عضله دوسر بازوها را در حالت ایستاده به پشت دراز کنید. کف دست ها را روی هم نگه دارید. اکنون بازوهای خود را به سمت عقب و بالا حرکت دهید تا زمانی که احساس کشش کنید. این وضعیت را به مدت ده ثانیه نگه دارید و تمرین را حدود سه بار تکرار کنید.
عضله دوسر خود را تقویت کنید: برای تقویت عضلات دوسر بازو، بازوهای خود را به سمت پهلوها دراز کنید. حالا بازوهایتان را به صورت کشیده بالای سرتان بالا بیاورید و دوباره تا ارتفاع شانه پایین بیاورید. تمرین را تقریباً تکرار کنید. 20 بار برای افزایش بار، تمرین را بعدا با وزنه در دستان خود انجام دهید.
تمرین انعطاف پذیری: برای تمرین انعطاف پذیری مفاصل، هر بازو را به طور متناوب ده بار به جلو و سپس ده بار به عقب دور بزنید. برای تمرین دادن تاندون عضله دوسر تحتانی، بازوهای خود را به سمت پهلو در ارتفاع شانه دراز کنید. حالا ساعد خود را به طور متناوب خم کرده و دراز کنید، کف دست ها به سمت بالا باشد. تمرین را 20 بار تکرار کنید.
چگونه می توان پارگی تاندون دوسر را تشخیص داد؟
علائم پارگی تاندون بلند (و کوتاه) دوسر بازو
درد علامت اصلی پارگی تاندون دوسر بلند (و کوتاه) نیست. در بسیاری از موارد، تنها یک درد مبهم وجود دارد. با این حال، آنچه قابل توجه است، از دست دادن (معمولاً جزئی) قدرت هنگام خم کردن بازو است. درد در ناحیه شانه که اغلب برای چندین ماه بدون درمان ادامه دارد نیز ممکن است. در برخی موارد، کبودی (هماتوم) و تورم بالای بازو رخ می دهد.
علاوه بر این، عضله دوسر اغلب به سمت پایین جابه جا می شود تا زمانی که تاندون بلند پاره می شود، یک توپ قابل تشخیص تشکیل شود. برآمدگی عضلانی حاصل در ساعد (همچنین به عنوان سندرم پاپی یا بازوی پاپی شناخته می شود) اغلب دردناک نیست، اما اغلب از نظر زیبایی برای افراد مبتلا ناخوشایند است.
اگر تاندون عضله دوسر فقط پاره شده باشد، گاهی اوقات هنگام چرخش بازو و زمانی که بازوها بالای سر کشیده می شوند، درد ایجاد می شود.
علائم پارگی تاندون دوسر دیستال
اگر تاندون دوسر دیستال پاره شود، درد حاد چاقو وجود دارد که اغلب با صدای ترک خوردن شلاق همراه است. معمولاً در طی برخی حرکات ساعد، مانند حرکات پیچ و بلند کردن، درد ایجاد می شود. این درد اغلب حتی اگر فرد آسیب دیده به بازوی خود استراحت دهد، فروکش نمی کند.
اگر تاندون دوسر دیستال پاره شود، عضله دوسر نیز به سمت بالا بیرون زده و مانند پارگی تاندون بلند دوسر به سمت پایین نمی رود.
پارگی تاندون عضله دوسر چیست؟
پارگی تاندون عضله دوسر (همچنین پارگی تاندون دوسر) به پارگی یک یا چند تاندون عضله دو سر بازو گفته می شود (از نظر پزشکی: عضله دوسر بازویی که در اصطلاح عامیانه به عنوان "دوسر بازو" شناخته می شود). به خصوص در طول ورزش (به عنوان مثال وزنه برداری)، عضله دوسر معمولاً تحت بارهای زیادی قرار می گیرد. بنابراین اضافه بار می تواند منجر به پارگی تاندون شود. تاندون دوسر بلند به ویژه حساس است، در حالی که تاندون کوتاه یا دیستال (نزدیک آرنج) کمتر رایج است.
آناتومی عضلات دوسر بازو
عضله دوسر بازویی (به لاتین "عضله خم کننده بازو دو سر") یکی از عضلات بالای بازو است. در جلوی بازو بین مفصل شانه و رادیوس قرار دارد. همراه با عضله براکیالیس، مسئول خم کردن ساعد در مفصل آرنج است.
پارگی تاندون دوسر چگونه اتفاق می افتد؟
علل پارگی تاندون بلند و کوتاه دوسر بازو
پارگی تاندون بلند دوسر معمولاً به دلیل آسیب های جزئی به تاندون (ترومای جزئی) که در نتیجه کشیدگی طولانی مدت در حین ورزش یا کار بدنی رخ می دهد، ایجاد می شود. پارگی تاندون دوسر بلند معمولاً زمانی اتفاق می افتد که تاندون قبلاً آسیب دیده باشد. در این حالت حتی حرکات روزمره نیز می تواند باعث پارگی شود.
فشار مکانیکی بالایی به عضله دوسر، به ویژه در حین ورزش وارد می شود. بنابراین، پارگی تاندون بلند دوسر اغلب نه به تنهایی، بلکه همراه با آسیب به سایر بافتهای نرم شانه (به عنوان مثال روتاتور کاف) اتفاق میافتد.
علل پارگی تاندون دوسر انتهایی
پارگی تاندون دوسر دیستال (پایین) اغلب در اثر حرکات تند و سریع بدون نیروی زیاد ایجاد می شود. معمولاً پس از آسیب مستقیم به شدت پاره می شود. به عنوان مثال، هنگامی که فرد آسیب دیده یک جسم سنگین را بلند می کند یا می گیرد (مانند هنگام وزنه برداری یا بازی هندبال).
اضافه بار یا کشش بیش از حد تاندون عضله دوسر در حین ورزش هایی مانند بولدرینگ (کوهنوردی در ارتفاع پرش) نیز در برخی موارد باعث پارگی تاندون عضله دوسر می شود. سقوط یا ضربه مستقیم (مثلاً در تصادف) نیز اغلب منجر به پارگی تاندون دوسر انتهایی می شود.
چه کسی به طور خاص تحت تأثیر قرار می گیرد؟
پارگی تاندون عضله دوسر نیز با دوپینگ (مصرف استروئیدهای آنابولیک) یا تزریق کورتیزون به عضله مورد علاقه است. خطر پارگی تاندون عضله دوسر در افراد سیگاری نیز افزایش می یابد.
پزشک چگونه تشخیص می دهد؟
اگر مشکوک به پارگی تاندون عضله دوسر باشد، پزشک عمومی معمولاً بیمار را به متخصص ارتوپدی ارجاع می دهد.
پزشک ابتدا یک مشاوره دقیق (سابقه پزشکی) در مورد علائم و علت احتمالی آسیب انجام می دهد. این به پزشک نشان می دهد که آیا پارگی تاندون دوسر بازو وجود دارد یا خیر.
پس از آن معاینه فیزیکی انجام می شود. او ناحیه آسیب دیده را بررسی کرده و آن را لمس می کند. در بیشتر موارد، متخصص ارتوپد به سرعت تشخیص می دهد که تاندون در اثر تغییر شکل معمولی عضله دوسر پاره شده است (مثلاً به اصطلاح "بازوی پاپی") (تشخیص بصری).
برای رد کردن پارگی در تاندون دوسر انتهایی، پزشک به اصطلاح آزمایش قلاب را انجام می دهد. برای این کار بیمار با ساعد خم شده به دست پزشک فشار می آورد. سپس پزشک از انگشت اشاره در بازوی خم شده استفاده می کند تا احساس کند آیا تاندون سفت شده نزدیک آرنج قابل لمس است یا خیر.
اگر درد مداوم در ناحیه بالای بازو یا آرنج خود دارید و دردی که پس از آسیب به شانه شما میتابد، در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید.
پیش آگهی چیست؟
با یا بدون جراحی: پس از پارگی تاندون عضله دوسر، ممکن است هنگام خم شدن و چرخش ساعد به بیرون، قدرت کاهش یابد. بنابراین درمان اولیه پزشکی بسیار مهم است. با این حال، در بیشتر موارد، افراد مبتلا پس از درمان موفقیت آمیز، مجبور نیستند انتظار محدودیت های حرکتی شدید در زندگی روزمره را داشته باشند.
حتی با مدرن ترین روش های جراحی، همیشه این امکان برای مبتلایان وجود ندارد که قدرت کامل بازوی خود را برای ورزش یا کار به دست آورند. با این حال، در بیشتر موارد، تاندون های دوسر بازو و عضله قادر به مقاومت در برابر خواسته های زندگی روزمره هستند.
عوارض بعد از عمل مانند خونریزی، عفونت، اختلالات ترمیم زخم، ترومبوز، آسیب عروقی یا عصبی نیز نادر است.
چگونه می توان از پارگی تاندون عضله دوسر جلوگیری کرد؟
برای جلوگیری از آسیب به تاندون های دوسر بازو، توجه به چند نکته توصیه می شود:
- قبل از ورزش و کار بدنی، عضلات و مفاصل خود را با تمرینات مناسب گرم کنید.
- بازوهای خود را با حرکات تند حرکت ندهید و کشش طولانی مدت روی ماهیچه ها و مفاصل بازو اعمال نکنید.
- اجازه دهید التهاب و جراحات وارده به تاندون دوسر بازو بهبود یابد. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی می توانید دوباره روی بازوی خود وزن بیاندازید و از یک فیزیوتراپ بخواهید تا تمرینات مناسب را به شما نشان دهد.
- از کشیدن سیگار خودداری کنید.