علائم همراه فتق مغبنی چیست؟
علائم همراه به شدت آن بستگی دارد فتق مغبنی. روده ها بیشتر در یک لفاف بافتی مانند کانال مغبنی منقبض می شوند ، احتمال آسیب دیدگی ساختارهای بدن بیشتر است. در بهترین حالت ، افتادگی احشا فقط در فازها اتفاق می افتد و احشاce خود را به داخل حفره شکم می کشند.
در این موارد ، کودک فقط در صورت وجود دارد درد هنگامی که برآمدگی رخ می دهد. اگر قسمت هایی از روده به طور دائمی تنگ باشند ، این می تواند به معنای آشفتگی هضم باشد. سپس لومن روده آسیب دیده تا حدی منقبض می شود که تفاله غذا نمی تواند از این قسمت عبور کند یا فقط می تواند از طریق آن به سختی عبور کند.
در نتیجه ، محتوای روده در مقابل انقباض جمع می شود و روده بدون آسیب را با درد گسترش می دهد. در نتیجه ، نوزادان با رفتارهای بدخلقی و گریه مداوم خودنمایی می کنند. علاوه بر این ، آنها همچنین می توانند به نوشیدن بی میل شوند.
اگر روده آنقدر محکم فشار داده شود که حتی خون عروق گره خورده اند ، اگر روده درمان نشود منجر به مرگ روده می شود. در نوزادان ، این منجر به شدید می شود درد و با افزایش شدت بصری از خارج قابل مشاهده است. برجستگی به تدریج با افزایش کمبود قسمتهای روده ، رنگ قرمز تا کمی بنفش به خود می گیرد.
بنابراین هرگونه قرمزی دردناک همراه با توده در کشاله ران باید به عنوان یک سیگنال هشدار دهنده تلقی شود. درد در اثر گرفتگی روده ها عمدتا توسط فتق ایجاد می شود. به طور دقیق ، این انتهای عصبی در قسمت هایی از روده است که تحریک می شود.
اگر فشار بر روی بافت در اثر انقباض افزایش یابد ، رشته های عصبی فشرده می شوند. به عنوان یک اثر ، فرد مبتلا احساس درد می کند. با این حال ، این احتمال نیز وجود دارد که درد ناشی از قسمتهای روده ای بسیار متورم باشد.
اگر محتویات روده در ناحیه مقابل انقباض جمع شود ، گازهای بیشتری از روده تولید می شود باکتری با واکنش در آنجا تولید می شوند. اگر غشای مخاطی بیش از حد کشیده شده باشد ، رشته های عصبی حساس نیز تحریک می شوند. این نیز منجر به احساس درد می شود.