ویروس نیل غربی

نشانه ها

اکثر بیماران (تقریباً 80٪) بدون علامت هستند یا فقط علائم خفیف دارند. تقریباً 20٪ تجربه آنفولانزاعلائمی مانند (نیل غربی) تب) مانند تب ، سردرد، احساس مریضی ، تهوع, استفراغ, درد عضلانیو پوست بثورات علائم دیگر مانند ملتحمه, هپاتیت، اختلالات حرکتی یا گیجی ممکن است. کمتر از 1٪ به بیماری عصبی تهاجمی مبتلا می شوند مننژیت, آنسفالیت، یا پولیومیلیت. دوره انکوباسیون بین 2-15 روز است. بیماران 6-7 روز قبل تا اندکی پس از شروع بیماری مسری هستند. مدت زمان بیماری متفاوت است. در یک دوره خفیف ، چند روز طول می کشد. در یک دوره شدید ، ماه ها است علائم طولانی مدت مانند شدید خستگی, درد عضلانی, سردرد، سرگیجه و عدم وجود غلظت همچنین ممکن است.

علل

ویروس نیل غربی یک ویروس RNA پوشیده از خانواده فلاوی ویروس (Flaviviridae ، جنس: Flavivirus) است که شامل TBE ویروس و ژاپنی آنسفالیت ویروس. مخزن اصلی ویروس پرندگان ، عمدتا پرندگان گاومیش هستند که شامل فنچ ، گنجشک و کورید است. پستانداران مانند انسان و اسب ممکن است گاه گاهی آلوده شده و علائم بالینی پیدا کنند. با این حال ، آنها نشان دهنده بن بست ویروس هستند. سنجاب ها ، سنجاب ها ، خرگوش ها ، سایر پستانداران ، تمساح ها و قورباغه ها نیز می توانند آلوده شوند. ویروس نیل غربی اولین بار در سال 1937 از ویروس جداسازی شد خون از یک زن با تب در اوگاندا که در یک مطالعه بیماری خواب شرکت می کرد.

انتقال

پشه های جنس ، از جمله ، پشه معمولی ، که در اروپا رایج است ، مهمترین ناقل در نظر گرفته می شوند. پشه های جنس و همچنین ناقل ها هستند. سایر حالت های انتقال امکان پذیر است:

  • فضولات پرندگان
  • خون یا بافت آلوده ، به عنوان مثال ، از طریق انتقال خون یا پیوند اعضا
  • در زنان باردار از طریق جفت یا در زنان شیرده از طریق پستان شیر (نادر).
  • عفونت پس از مصرف خوراکی در حیوانات گزارش شده است

تشخیص های افتراقی

مننژیت or آنسفالیت همچنین می تواند توسط عوامل ویروسی یا باکتریایی دیگری ایجاد شود.

همهگیرشناسی

این ویروس در مناطق مختلفی از جمله آفریقا ، اسرائیل ، خاورمیانه ، استرالیا ، آسیا ، اروپا ، ایالات متحده و کانادا رخ می دهد. در پاییز سال 1999 ، اولین موارد بیماری در نیویورک ظاهر شد ، که احتمالاً از خاور میانه معرفی شده است. پس از آن ، ویروس در سراسر ایالات متحده و همسایه کانادا گسترش یافت و از آن زمان منجر به چندین هزار عفونت در آنجا شده است. برخلاف ایالات متحده آمریکا ، ویروس هنوز نتوانسته است به طور گسترده در اروپا گسترش یابد. این بیماری فقط در برخی از کشورها ، از جمله فرانسه (کامارگ) ، ایتالیا ، پرتغال ، اسپانیا و برخی از کشورهای اروپای شرقی به صورت پراکنده رخ داده است. شیوع بزرگتر در رومانی در سال 1996 و در روسیه در سال 1999 رخ داده است. با این حال ، این از نظر زمان و مکان محدود باقی مانده است.

پیشگیری

در مناطق خطرناک ، نیش پشه باید با قوانین رفتاری (به عنوان مثال ، لباس آستین بلند ، پشه بند ، ماندن در شب در فضای باز) جلوگیری شود. مواد دفع کننده مانند DEET برای این منظور نیز استفاده می شود. واکسیناسیون هنوز در دسترس نیست.

درمان دارویی

درمان تا به امروز با علائم مسکن همراه بوده است تب و درد. ضد ویروس خاص داروهای هنوز در بازار نیستند.