درمان پوسیدگی در مراحل اولیه
در مراحل اولیه پوسیدگی، تنها تغییراتی در سطح دندان وجود دارد، هنوز سوراخی ظاهر نشده است. در چنین مراحل اولیه، درمان توسط دندانپزشک لزوماً مورد نیاز نیست. می توانید سعی کنید ببینید آیا می توانید پوسیدگی را خودتان حذف کنید یا خیر.
برای انجام این کار، ابتدا باید تا حد امکان کمتر از غذاها و نوشیدنی های شیرین استفاده کنید. اگر اغلب به سراغ شکلات، پودینگ، بستنی، شیرینی، نوشابه و غیره می روید، خطر گسترش بیشتر پوسیدگی را افزایش می دهید. احتیاط: علاوه بر قند معمولی خانگی (ساکارز)، فروکتوز که عمدتاً در میوه ها و محصولات پخته شده و همچنین در سبزیجات یافت می شود نیز می تواند به دندان آسیب برساند.
ثانیاً، درمان پوسیدگی (و همچنین پیشگیری از پوسیدگی) شامل بهداشت کامل دهان و دندان است. بهتر است بعد از هر وعده غذایی مسواک بزنید. اگر این امکان پذیر نیست، می توانید آدامس بجوید (بدون شکر اضافه، اما با زایلیتول). این حداقل مقدار pH دهان را به حالت طبیعی باز میگرداند و جریان بزاق را تحریک میکند (بقایای مواد غذایی راحتتر از دندانها پاک میشوند).
برای اینکه بتوان پوسیدگی اولیه را درمان کرد، باید اقدامات منظم فلورایداسیون حرفه ای به عنوان مکمل انجام شود. برای این کار ابتدا دندانپزشک پلاک هایی را که روی دندان ها جمع شده است از بین می برد. سپس یک وارنیش فلوراید روی نواحی آسیب دیده اعمال می شود. در برخی موارد، درمان ضد باکتری نیز انجام می شود. برای این منظور محلول ها یا ژل های مخصوص شستشو برای کاهش میزان باکتری در دهان تجویز می شود.
پس از این درمان پوسیدگی، باید معاینات منظم توسط دندانپزشک انجام شود تا پیشرفت بیشتر را زیر نظر داشته باشد. در بهترین حالت، پوسیدگی با این اقدامات متوقف شده و مواد معدنی تخریب شده قبلی به مرور زمان با اجزای بزاق جایگزین می شوند. با این حال، به همان اندازه امکان پیشرفت پوسیدگی وجود دارد.
درمان پوسیدگی در مراحل پیشرفته
در بیشتر موارد از مته استفاده می شود. در مورد دندان های حساس این درمان پوسیدگی با بی حسی موضعی انجام می شود. در حین دریل کردن، دندانپزشک ماده تخریب شده دندان را خارج می کند. سپس سوراخ حفر شده را تمیز می کند و آن را با پرکننده می بندد که از بیرون با درزگیر مهر و موم شده است.
اگر مقدار زیادی از مواد دندان قبلاً از بین رفته باشد، شکل دندان از بیرون ترمیم می شود. به اصطلاح ماتریس به عنوان یک الگو برای بازگرداندن دندان به شکل طبیعی تا حد امکان و جلوگیری از هرگونه مشکل جویدن با طرف مقابل دندان استفاده می شود.
اگر پوسیدگی بسیار نزدیک به عصب دندان قرار گیرد، درمان خاصی لازم است. اگر بافت عصبی از قبل آسیب دیده باشد، باید با پر کردن ریشه محافظت شود. برای این منظور استخوان دندان با ماده ای حاوی هیدروکسید کلسیم پر می شود. این برای تحریک استخوان دندان برای تشکیل ماده جدید است. فقط در این صورت است که می توان دندان را پر کرد.
درمان کانال ریشه
برای یک نتیجه خوب پایدار، باکتری ها و بافت مرده باید به طور کامل از کانال ریشه حذف شوند. بعداً کانال با مواد پرکننده محکم بسته می شود.
درمان ریشه را می توان روی عصب دندان زنده، ملتهب یا مرده انجام داد.
درمان پوسیدگی: پر کردن
در اصل، مواد مختلفی برای پر کردن دندان در درمان پوسیدگی وجود دارد (اطلاعات بیشتر در مورد مواد پرکننده فردی را میتوانید در زیر بیابید):
- سرامیک
- پلاستیک (کامپومر / کامپوزیت)
- آلیاژهای فلزی (مانند طلا)
- ملقمه
اینکه کدام پرکننده در مورد شما مناسب است به عوامل مختلفی بستگی دارد. از یک طرف، مواد مختلف دارای خواص متفاوت (عمر خدمات) هستند و برای مشکلات مختلف دندان مناسب هستند. آخرین اما نه کم اهمیت، هزینه ها نیز بسته به مواد پرکننده متفاوت است. و همه پر کردن ها توسط شرکت های بیمه سلامت پرداخت نمی شود (به عنوان مثال پر کردن چکش طلا).
پرکردگی هایی که در بالا ذکر شد همه متعلق به پرکننده های پلاستیکی هستند. این بدان معنی است که آنها در حالت مایع در دندان قرار می گیرند و بنابراین می توانند دقیقاً با سوراخ حفر شده قبل از درمان سازگار شوند.
روش دیگر، پر کردن خاتم (به اصطلاح خاتم) نیز وجود دارد. اینها در آزمایشگاه از مدلی که قبلاً از سوراخ دندان ساخته شده بود ساخته می شوند. پر کردن اینله بسیار گران است و بنابراین در درمان پوسیدگی اهمیت چندانی ندارد.
درمان پوسیدگی با کامپوزیت
کامپوزیت ماده ای است که به طور مصنوعی تولید می شود که از حدود 80 درصد نمک سیلیس و حدود 20 درصد پلاستیک تشکیل شده است. از نظر ابعادی بسیار پایدار و بسیار بادوام است. علاوه بر این، بسته به طرح کاربردی، به خوبی با رنگ طبیعی دندان مطابقت دارد. در صورت آسیب جزئی پوسیدگی، اغلب کافی است سوراخ را آماده کنید، کامپوزیت را در یک مرحله اعمال کنید و با نور مخصوص درمان کنید.
درمان پوسیدگی با سمان کمپومر و گلاس آینومر
درمان پوسیدگی با آمالگام
درمان پوسیدگی با آمالگام بسیار گسترده است، اما گاهی اوقات بحث برانگیز است. این مخلوط فلزی از نقره، مس و قلع و همچنین جیوه سمی است. دومی به شکل متبلور (یعنی جامد) خود در این پرکردگی های دندانی چسبانده شده است و بنابراین بی ضرر است. با این حال، نمی توان رد کرد که آثاری از آن ممکن است حل شود و سپس آزادانه در حفره دهان وجود داشته باشد - به خصوص اگر پرکننده ها نیاز به تعویض یا پردازش داشته باشند.
با این وجود، آمالگام هنوز به عنوان پرکننده دندان مجاز است. جیوه دریافتی از پرکردگی های دندانی حاوی آمالگام تقریباً مشابه جیوه دریافتی از رژیم غذایی تخمین زده می شود. و این مقدار از نظر استانداردهای بین المللی بی ضرر تلقی می شود. استفاده از پرکننده های حاوی جیوه فقط در کودکان و زنان باردار و شیرده ممنوع است.
درمان پوسیدگی: پر کردن چکش طلا
روش های جدیدتر درمان پوسیدگی
آیا درمان پوسیدگی بدون سوراخ کردن امکان پذیر است؟ بله، با کمک تکنولوژی لیزر. باکتری های پوسیدگی با کمک اشعه لیزر حذف می شوند. این روش این مزیت را دارد که درد کمتری نسبت به حفاری دارد. اما هزینه درمان پوسیدگی با لیزر تحت پوشش بیمه سلامت قانونی نیست.
یکی دیگر از روش های جدید درمان پوسیدگی بدون سوراخ کردن که قبلاً توسط دندانپزشکان استفاده می شود، نفوذ با پلاستیک است (که روش آیکون نیز نامیده می شود). در این روش سوراخ دندان دریل نمی شود، بلکه از بیرون با پلاستیک پر می شود. بنابراین باکتری ها تقریباً محصور شده و بی ضرر می شوند.
بعد از درمان پوسیدگی
دندان درد دو تا سه روز پس از درمان پوسیدگی معمولا طبیعی است. با این حال، اگر درد پس از آن فروکش نکرد، باید دوباره به دندانپزشک مراجعه کنید. داروهای خنک کننده و/یا مسکن به مقابله با درد کمک می کنند. در مورد دومی موارد زیر صدق می کند: مسکن ها را نباید بیش از سه روز پس از درمان پوسیدگی مصرف کرد – در غیر این صورت به دندانپزشک مراجعه کنید!
پوسیدگی خود را درمان کرده اید و اکنون احساس امنیت می کنید؟ تصور اشتباه - یک درمان پوسیدگی به تنهایی از عود پوسیدگی محافظت نمی کند. بنابراین شما باید دقیقاً پس از آن به توصیه های دندانپزشک عمل کنید و به بهداشت دهان و دندان و رژیم غذایی مناسب دندان توجه کنید - به خصوص در دوره اولیه پس از درمان پوسیدگی، اما همچنین در دراز مدت.