التهاب زبان (گلوسیت)

گلوسیت (مترادف: بیماری Fede-Riga ؛ التهاب لثه ؛ گلوسیت ؛ glossitis chronica superficialis؛ glossitis interstitialis sclerosa؛ glossitis superficialis corticalis؛ glossodynia exfoliativa؛ glossitis Hunter؛ بیماری شکارچی [glossitis]؛ glossit؛ زبان التهاب پاپیلیت زبان زخم زبان ICD-10-GM K14. 0: گلوسیت) به التهاب غشای مخاطی اشاره دارد زبان.

اشکال زیر گلوسیت مشخص می شود:

  • Glossitis superficialis - التهاب لایه های سطحی زبان.
  • گلوسیت پروفوندا - درگیری اضافی لایه های عمیق زبان.

گلوسیت می تواند به صورت حاد یا مزمن رخ دهد. ممکن است به دلایل محلی یا بیماریهای سیستمیک ایجاد شود.

غالباً گلوسیت همراه با استوماتیت (التهاب دهان) ایجاد می شود مخاط).

دوره و پیش آگهی: گلوسیت همراه است درد. این عمدتا در نوک و لبه های زبان اتفاق می افتد. اگر زبان متورم باشد ، صحبت و بلع مشکل می شود. در موارد نادر ، دیسژوزیا (طعم اختلال) نیز ممکن است رخ دهد.

اگر گلوسیت بر اساس بیماری قابل تشخیص و قابل درمان باشد ، پیش آگهی بهتر است. با علامت دار درمان، شانس درمان کمتر است.