مکیدن شست یا مکیدن ، یک رفلکس ذاتی و انسانی است که در دوران نوزادی کاملاً طبیعی است. با این حال ، اگر این رفتار در کودکان بزرگتر به خودی خود متوقف نشود ، می تواند مشکل ساز شود. مکیدن شست باید در اینجا با توجه به فک و کام خنثی شود.
مکیدن شست چیست؟
مکیدن شست یا مکیدن ، یک رفلکس ذاتی و انسانی است که در دوران نوزادی کاملاً طبیعی است. با این حال ، اگر این رفتار در کودکان بزرگتر به خودی خود متوقف نشود ، می تواند مشکل ساز شود. مکیدن شست یک عادت انسانی است. این شامل قرار دادن نوزاد یا کودک نوپا در انگشت شست است دهان مکیدن یا مکیدن آن. مکیدن انگشت شست در اصل یک روند کاملا طبیعی است که هر نوزادی با آن متولد می شود و در اکثر موارد بدون مشکل است. در بسیاری از موارد ، رفلکس در حدود دو سالگی به خودی خود ناپدید می شود. فرض بر این است که کودکان با مکیدن و مدیریت خود را آرام می کنند فشار به طور مستقل از این طریق نوزادان همچنین در چنین رفتاری آسایش ، محافظت و امنیت را می یابند. در بسیاری از موارد ، مکیدن انگشت شست غیر از جویدن خود فرد است انگشت. غالباً ، کودکان همچنین از اشیا familiar آشنا مانند پتو با آغوش ، حیوانات پر شده یا حتی لباس برای مکیدن استفاده می کنند.
علل
دلایل رفلکس مکیدن انگشت شست ریشه عمیق در رفتار ذاتی انسان دارد. رفلکس مکیدن در حال حاضر در کودک وجود دارد که تازه به دنیا آمده است. بر این اساس ، مکیدن انگشت شست یکی از اولین فعالیت هایی است که کودک به طور غریزی و بدون کمک انجام می دهد. در نتیجه این رفلکس ، نوزاد تازه متولد شده بلافاصله هنگامی که لب ها یا حتی فقط نوک آن را لمس می کند شروع به مکیدن می کند زبان در تماس با یک جسم خارجی مانند انگشت شست قرار می گیرد. این پدیده که در میمون ها نیز مشاهده می شود ، از اهمیت ویژه ای برای اطمینان از تضمین مصرف غذا در سال اول زندگی برخوردار است. با این حال ، از نظر روانشناسی ، مکیدن انگشت شست نه تنها رفلکس مکیدن است ، بلکه نوعی تسکین دهنده خود در کودکان خردسال ، حتی بزرگسالان است.
تشخیص و دوره
در بین متخصصان ، این قانون ثابت شده است که مکیدن شست تا سن حدود سه سال کاملا طبیعی و بی ضرر است. با این حال ، اگر این رفتار پس از این محدودیت سنی ادامه یابد و حتی ممکن است در بزرگسالان مشاهده شود ، باید نه تنها از یک عادت بد بلکه از رفتاری که برای مضر است نیز صحبت کرد. سلامت. با این وجود ، همه متخصصان پزشکی به "مکیدن" در بزرگسالی اهمیت منفی نمی دهند. مکیدن شست آرامش بخش ، دنج و فشار- حتی در بزرگسالان نیز ایمان آورید. با وجود همه اینها ، مکیدن انگشت شست اغلب یک موضوع تابو شرم آور در میان بزرگسالان است. با افزایش سن ، رفتار مستمر مکیدن معمولاً می تواند رهبری به نامرتبی دندان ها. به ویژه در سن حساس کودک نوپا ، رشد به سرعت پیش می رود ، دندان های ثنایا به دلیل مکش دائمی شست به جلو رانده می شوند و کج می شوند. در دوره بعدی اما در اکثر موارد عدم انطباق فک نیز رخ می دهد که برای یک عمر باقی مانده و فقط با سختی و تلاش زیاد قابل اصلاح است.
درمان و درمان
اگر به دلیل مکیدن مداوم شست ، علائم آسیب دائمی در کودکان مشاهده شود ، درمان این مشکل اجتناب ناپذیر است. قاعده همیشه این است: هرچه زودتر بهتر. اساساً ، پستانک همیشه از انگشت شست بهتر است ، بنابراین یک فعالیت جایگزین برای کودک در ابتدا معقول است. از سال سوم زندگی ، با توجه به آسیب احتمالی دائمی به دندان دندانی، باید شروع به توقف مکیدن شست با استفاده از استراتژی های شناختی شود. غالباً مفید است که به کودک یاد دهیم خطرات عادت خود را درک کند و از طریق ستایش و تقویت مثبت رفتار را اصلاح کند. مکیدن پستانک به عنوان جایگزین نیز تا حدود پنج سالگی یک گزینه است ، اگرچه معمولاً دندانپزشکان توصیه می کنند این گزینه را کاملاً زودهنگام حذف کنید. با این حال ، در اصل ، لاستیک بسیار قابل تحمل تر از هر جسم خارجی دیگری است. با این حال ، اگر مکیدن شست بعداً ادامه یابد کودکی یا حتی در بزرگسالی نیز اتفاق می افتد ، مشکلات روانی نیز می تواند فرض شود. اگر مکیدن نگران کننده تلقی شود ، درمان توسط روانشناس در اینجا مناسب است ، که به دلایل این نوع خود آرامش بخش می رسد.
پیشگیری
از آنجایی که مکیدن و مکیدن انگشت شست یک بازتاب ذاتی است ، برای جلوگیری از رفتار ، اقدامات کمی قابل پیشگیری است. با این حال ، مطالعات در سال های اخیر نشان داده است که میزان مکیدن انگشت شست در میان کودکانی که از شیر مادر تغذیه کرده اند بسیار کمتر است. احتمالاً دلیل این امر مدت زمان بسیار طولانی و شدیدی است که صرف مکیدن پستان مادر شده است. به این ترتیب ، نوزادان در هنگام تغذیه رفلکس خود را کاملاً راضی می کنند و متعاقباً دیگر نیازی به مکیدن شیر ندارند. انگشت. بنابراین ، حتی در مورد نوزادانی که از شیشه شیر تغذیه می شوند ، باید مراقب مکیدن طولانی و گسترده باشد.
