درمان
تلقیح: در این روش ، نطفه از یک مرد پردازش می شود لازمه این کار این است که مرد فقط یک اختلال باروری مختصر داشته باشد و هنوز به اندازه کافی وجود داشته باشد نطفه در دسترس. پردازش شده نطفه سپس به داخل زن وارد می شوند رحم در طی تخمک گذاری با استفاده از کاتتر
لقاح هنوز هم می تواند به روشی طبیعی انجام شود. لقاح آزمایشگاهی: در این روش ابتدا زن با تزریق مداوم مورد نیاز از نظر هورمونی تحریک می شود هورمون. این باعث تحریک تخمدان برای تولید همزمان چندین تخم قابل باروری ، که بلوغ آنها توسط کنترل می شود سونوگرافی.
سپس معمولاً بین دو تا پنج تخم مرغ مناسب با کمک سوزن آسپیراسیون می شوند. در آلمان ، بیش از سه تخمک ممکن است منتقل شود. لقاح با سلولهای اسپرم آماده شده سپس در یک لوله آزمایش انجام می شود.
بعد از دو تا سه روز ، تخمک های بارور شده دوباره به داخل رحم منتقل می شوند رحم. این روش درمانی را می توان در زوجین با شدت شدید نیز به کار برد ناباروری در هر دو مرد و زن. تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی: اول از همه تحریک هورمونی زن انجام می شود و به دنبال آن تخمک مناسب ایجاد می شود. متعاقباً ، به جای ترکیب چندین اسپرم با تخمک ها ، اسپرم مستقیماً با سوزن ظریف به تخمک تزریق می شود. این یک روش بسیار پرهزینه و پیچیده است و بنابراین فقط در موارد اختلالات بسیار شدید استفاده می شود.
ژنتیک
نقص ژنتیکی نیز می تواند یکی از دلایل احتمالی آن باشد ناباروری. به خصوص نقص در کروموزوم Y مشکل ساز است ، زیرا تمام اطلاعات ژنتیکی برای تولید طبیعی اسپرم بر روی این ژن قرار دارد. بنابراین ، کاملاً محتمل است که پدری نقصی را به پسر خود منتقل کند.
اینکه چگونه یک نقص سرانجام خود را نشان دهد ، بستگی زیادی به شدت نقص ژنتیکی دارد. به عنوان مثال ، کاملاً ممکن است که اسپرم تولید نشود یا تعداد کمتری اسپرم تولید شود ، اما باروری باقیمانده کم نیز امکان پذیر است.
