در بدخیمی های بیضه - به طور عامیانه تومورهای بیضه نامیده می شود - (مترادف: سمینوم آناپلاستیک ؛ تومور سلول بدخیم لیدیگ در انسان ؛ آندروبلاستوم بدخیم در انسان ؛ آرنوبلاستوما بدخیم در انسان ؛ سرطان جفت در انسان ؛ تومور کیسه زرده در انسان ؛ دیسژرمینوما در انسان ؛ جنین در انسان بیضه نزولی ؛ جنین بیضه نزول نکرده ؛ سرطان سلول جنینی ؛ Epithelioma seminifere ؛ Epithelioma spermatogonique Masson ؛ اپیتلیوم جفتی بیضه ؛ جنین بیضه ؛ سمینوم بیضه ؛ سرطان بیضه ؛ سرطان بیضه در رمزنگاری؛ مزوتلیوم بیضه ؛ سمینوم بیضه ؛ تراتوکارسینومای بیضه ؛ تراتوم بیضه تومور سلول زایا تومور بدخیم بیضه ؛ تومور بیضه متاستاتیک ؛ اورکیوبلاستوما تومور کیسه زرده polyvesicular در انسان ؛ تومور ويتلوس پلي وصيكولار در انسان. سمینوما سرطان سلول سرتولی ؛ سرطان سلول سرتولی در انسان ؛ سمینوم اسپرماتوسیتیک ؛ اسپرماتوسیتوما تراتوکارسینوما ؛ تراتوم تراتوم بیضه بدخیم ؛ تراتوم بیضه بیضه ؛ سرطان بیضه ؛ ICD-10-GM C62. -: نئوپلاسم بدخیم بیضه) یک نئوپلاسم بدخیم (نئوپلاسم بدخیم) در منطقه بیضه است. در 95٪ مردان ، تومورها در بیضه و فقط در 5٪ خارج از حد (در خارج از بیضه) رخ می دهد. هر دو بیضه ها در حدود 1-2٪ از مردان مبتلا به این بیماری هستند. گروه های مختلف بدخیمی بیضه را می توان تشخیص داد:
- تومورهای سلول جوانه (CRT) - تقریباً 85-90٪ تومورهای بیضه را تشکیل می دهد. در مردان بین 20 تا 44 سال ، CRT شایعترین بدخیمی است که تقریباً 25٪ است. CRT را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:
- سمینوم (شایع تر از غیر سمینوم)
- تومورهای یکنواخت سلولهای زایای غیر مینوماتوز.
- تومورهای ترکیبی سلولهای زایای غیر seminomatous
- تومورهای ترکیبی
- تومورهای استروما غدد جنسی مانند تومورهای سلولی لیدیگ یا سرتولی.
- تومورهای مخلوط سلولهای استروما
- لنفوم بدخیم
بدخیمی های بیضه حدود 1-2٪ از بدخیمی های مرد را تشکیل می دهد. اوج بروز: حداکثر بروز بدخیمی های بیضه عموماً در سنین 20 تا 45 سالگی است. متوسط سن شروع 38 سال است. با توجه به نوع تومور ، می توان به قله های فرکانس زیر اشاره کرد:
- سمینوما بین 35 و 45 سالگی زندگی اوج می گیرد.
- غیر سمینوما بین سالهای 20 تا 30 سالگی زندگی اوج می گیرد
شیوع (فراوانی موارد جدید) حدود 11.9 مورد در هر 100,000 نفر در سال در آلمان است. اختلافات ملی بسیار زیاد است: در نروژ 13.5 مرد در هر 100,000 ساکن ، در سوئد 9.3 ، در دانمارک 7.8 ، در فنلاند 3.1 ، در اتریش 7.5 ، در سوئیس 10 ، در ایتالیا 3.9 ، در فرانسه 5.0 ، در اسپانیا 2.2 ، در هلند تأثیر می گذارد. 5.8 ، در بلژیک 3.0 ، در انگلیس 5.4 ، در ایرلند 4.4 و در لهستان 2.7. در سال های اخیر ، می توان افزایش بیماری را به خصوص در گروه 35 تا 49 ساله ثبت کرد. سیر و پیش آگهی: بدخیمی های بیضه معمولاً شانس بسیار بالایی دارند که تشخیص زودرس آنها تأثیر زیادی در پیش آگهی دارد. حداکثر 80٪ از سمینومها در مرحله بالینی I و فقط حدود 3٪ در مرحله III هستند. برای پیش آگهی ، طبقه بندی مربوط به "طبقه بندی وابسته به پیش آگهی تومور سلول زایای متاستاتیک طبق IGCCCG" را ببینید. نرخ درمان در مراحل پایین به 100٪ می رسد. عود دیررس ، یعنی عود بیش از دو سال پس از شروع بیماری ، می تواند کشنده باشد. پیش آگهی بیماران به طور عمده به بستگی دارد تاریخ شناسی (یافته های بافت ریز) ، مرحله تومور ، سن و کیفیت مراقبت. کشندگی (مرگ و میر مربوط به تعداد کل بیماران مبتلا به این بیماری) حدود 4٪ است. تومورهای بیضه مرحله بالینی I (CS1) میزان بهبودی طولانی مدت دارند که نزدیک به 100٪ است. این بدون در نظر گرفتن استراتژی درمانی اولیه درست است. احتمال زنده ماندن 5 ساله مستقل برای بیماران مبتلا به تومور سلول زایا (SCT) در آلمان 97.9٪ برای سمینوما و 94.9٪ برای SCT غیر سمینوماتوز است. برای بیماران با مرحله I SCT ، سرطاناحتمال بقا 10 ساله خاص 99.7/10٪ و احتمال بقای کلی 95 ساله 99-5٪ است. برای CCT متاستاتیک ، احتمال زنده ماندن 86 ساله از 95٪ تا 72٪ برای بیماران در گروه پیش آگهی خوب ، از 8٪ تا 5 48٪ برای بیماران در گروه پیش آگهی متوسط و از 64٪ تا 3٪ برای بیماران در [گروه پیش آگهی ضعیف].
