لوبیای گل غنی از مواد مغذی از آریزونا و شمال مکزیک منشأ گرفته است ، جایی که از هزاره سوم قبل از میلاد شناخته شده است. از حبوبات غنی از مواد مغذی در کشور ما به عنوان پایه سوپ و به عنوان سبزی استفاده می شود.
این همان چیزی است که شما باید در مورد لوبیای چربی بدانید.
لوبیای گل غنی از مواد مغذی بومی آریزونا و شمال مکزیک است. این یکی از انواع حبوبات سالم است. لوبیای چای (Phaseolus acutifolius) یکی از حبوبات است. از آنجا که این گیاه مقاوم در برابر خشکسالی است ، اکنون عمدتا در مناطق کم باران آفریقا کشت می شود. در آنجا به عنوان غذا و علوفه و همچنین کنترل فرسایش عمل می کند. گیاهان رشد به ارتفاع حدود 30 سانتی متر و شاخه های کوهنوردی جوانه تا طول دو متر. گل آذین ها حداکثر پنج گل منفرد سفید تا بنفش روشن دارند که از آنها غلافهایی به طول ده سانتی متر با پنج تا هفت دانه ، یعنی لوبیای واقعی ، پس از لقاح خود خارج می شوند. در نور شدید آفتاب ، گلها بسته می شوند و تا عصر دیگر باز نمی شوند. بذور لوبیا را معمولاً در ابتدای فصل بارانی می کارند تا جوانه های سریع رشد از رطوبت بهره مند شوند. بعضی از پرورش دهندگان تا پایان دوره مرطوب نمی کارند زیرا خاک پس از آن مقدار کافی رطوبت دارد. پس از جوانه زنی ، لوبیای چربی به مقدار کمی نیاز دارد آب، اگر چه آنها با آبیاری مصنوعی به طور قابل توجهی عملکرد بیشتری دارند. در این حالت ، محصول تا 20 دسی تن در هکتار می دهد ، در حالی که در مناطق بسیار خشک فقط پنج است. کشاورزان غلافهای سبز را تقریباً در تمام طول سال برداشت می کنند ، به محض رسیدن اولین اندازه ها به اندازه لازم. لوبیا خود بسته به نوع آن سفید ، صورتی ، قهوه ای یا بنفش تیره است و گاهی خالدار است. انواع سفید طعم شیرین و در غذاهای مناسب استفاده می شود. هرچه رنگ لوبیا تیره باشد ، شیرینی آن بیشتر محو می شود و جای خود را به عطر و طعم خاکی می دهد. با ادویه هایی که در آمریکای مرکزی و آفریقا شناخته شده اند ، همیشه می توان ظروف جذابی ایجاد کرد. بسیاری آینده لوبیای چای را بیشتر به عنوان منبع علوفه و کاه و کمتر به عنوان غذای انسان می دانند. اما به لطف مواد تشکیل دهنده با کیفیت بالا و عامل سیری ، توانایی زیادی برای تبدیل شدن به بخشی از انسان را دارد رژیم غذایی همچنین. به خصوص در کشورهایی که از نظر اقتصادی ضعیف هستند ، حبوبات به دلیل ماهیت کم مصرف غذایی مهم است.
اهمیت برای سلامتی
لوبیای Tepary نه تنها بسیار مقوی است ، بلکه سالم است. این امر قبلاً توسط ساکنان مناطق اصلی کشت ثابت شده بود. هندی ها عالی بودند تحمل و استقامت جسمی. آنها عمدتا از آنچه خاک به آنها پیشنهاد می داد تغذیه می کردند: سبزیجات ، لوبیا ، میوه و گاهی گوشت بوفالو. نسبت بالایی از کربوهیدرات ها در دانه های لوبیای خشک ، به سرعت و با دوام اشباع می شود ، در حالی که فراوان است پروتئین ها در خدمت عضله سازی هستند. علاوه بر این ، پروتئین به طور کلی یک منبع مهم انرژی است. اگرچه بسیاری از ما به دلیل اثر متلاطم بودن از غذاهای لوبیا پرهیز می کنیم ، با این وجود باید به دلیل داشتن مواد با ارزش ، گاه و بیگاه به آنها متوسل شوند. با این وجود مهم است که هنگام خوردن آنها به مقدار کافی بنوشید ، زیرا حبوبات به طور کلی و لوبیای چای مخصوصاً حاوی مقدار کمی هستند آب. محتوای کم چربی لوبیا تقریباً همیشه یک مزیت است. با این وجود ، این نوع لوبیا برای کاهش وزن مناسب نیست ، زیرا حاوی مقدار زیادی از آن است کالری. لوبیا نه تنها به نفع انسان است سلامت، اما آنها همچنین به نفع خاک هستند. آنها قادر به اتصال هستند نیتروژن وجود دارد ، که باعث تقویت باروری می شود و به کشاورزان اجازه می دهد بدون کودهای اضافی (مصنوعی) این کار را انجام دهند. طبیعی بودن محصولات دوباره در خدمت انسان است سلامت.
مواد لازم و ارزشهای غذایی
میزان کالری لوبیای خشک 380 در 100 گرم بذر کاملاً زیاد است و بنابراین بسیاری از افراد با هیجانی را از خوردن آن منصرف می کند. از طرف دیگر ، حاوی مقدار زیادی پروتئین است: محتوای پروتئین خام 25 درصد است. محتوای کم چربی فقط یک و نیم درصد نیز خوشایند است. از طرف دیگر ، مانند همه پالس ها ، تعداد زیادی نیز وجود دارد کربوهیدرات ها؛ در مورد لوبیای چربی ، این حدود 65 درصد است. با این حال ، بین سه تا پنج درصد این فیبر خام است که برای روده مفید است. جز high بالا از مواد معدنی با سه تا پنج درصد و بسیار زیاد ویتامین ها همچنین برای لوبیا بسیار مفید است.
عدم تحمل و آلرژی
مانند اکثر حبوبات ، لوبیای سبزیجات دارای اثر متلاطمی است. بنابراین ، افراد با حساسیت دستگاه گوارش باید از آنها اجتناب کند. علاوه بر این ، محتوای لکتین های سمی وجود دارد که در تمام حبوبات وجود دارد. لکتین ها هستند پروتئین ها که یک پیوند با خاص ایجاد می کنند کربوهیدرات ها و می تواند بر روی دیواره مایع رسوب کند روده کوچک. در بدترین حالت متخلخل می شود و سموم وارد جریان خون می شوند. با این حال ، از آنجا که لکتین ها تا حد زیادی در دمای بالاتر از 75 درجه سانتیگراد می میرند ، لوبیای پخته شده خطر زیادی ندارد. با این حال ، بیماران بسیار حساس یا کسانی که دیواره روده آنها به خطر افتاده است ، باید از لوبیای گل پرهیز کنند.
نکات خرید و آشپزخانه
در کشور ما ، لوبیای دامی تقریباً بصورت خشک یا کنسروی موجود است. حبوبات تازه از نظر تجاری در اروپای مرکزی موجود نیست. با این حال ، از خارج از کشور ، شخص علاقه مند می تواند دانه ها را تهیه کند و حداقل آنها را جوانه بزند. در گلخانه ای با شرایط آب و هوایی خشک و بسیار گرم کشورهای مبدا ، آنها به خوبی رشد می کنند. کسانی که لوبیای چای تازه در دسترس دارند ، می توانند غلافها را نیز بخورند: آنها هنوز باید سبز باشند و برخلاف نخودهای شیرین ، باید از قبل پخته شوند. سپس آنها یک سبزی خوشمزه درست می کنند. با کنسرو میوه ، نیازی به خیساندن ضروری بودن لوبیا خشک نیست. این کار بهتر است یک شبه در گلدان انجام شود آب، که باید حبوبات را کاملاً و چند سانتی متر فراتر از آن بپوشاند. پس از آن ، لوبیای چای در آب شیرین یا آبغوره سبزیجات پخته شده و سپس به شکل سوپ یا سبزیجات در می آید. محصول کنسرو شده را می توان تقریباً برای هر مدت نگهداری کرد. لوبیای خشک باید در یک مکان خشک و خنک و در ظرف محکم بسته نگهداری شود تا برای مصرف چند ماه مناسب باشد.
نکات آماده سازی
با وجود اینکه لوبیای چای در کشور ما کمی شناخته شده است ، اما برای بسیاری از آنها جایگزین سالم و جالبی برای سایر حبوبات است. این عمدتا به دلیل طعم های مختلف هر نوع بذر است. همه آنها برای فرآوری به عنوان سالاد سوپ ، سبزیجات یا (پخته شده) مناسب هستند. کمتر شناخته شده پوره ای است که از لوبیا یخچال ساخته شده است. این درست شبیه سیب زمینی است ، اما کاملا متفاوت است طعم. از دانه های سفید به یک سمت شیرین می رود و بنابراین طعم بسیار خوبی از بازی یا حتی طیور دارد. با میوه تازه حتی یک دسر فانتزی درست می کند. برای یک کارل فلفل قرمز ، دانه های تیره بسیار مناسب هستند. طعم کمی خاکی جلوه خاصی به ظرف می بخشد.
