اطلاعات عمومی
در حاد و مزمن کلیه نارسایی ، تصویر بالینی بسته به علت و در نتیجه روند نارسایی کلیه ، به ویژه در ابتدای بیماری ، تفاوت چشمگیری می کند. حاد کلیه عدم موفقیت منجر به ظهور ناگهانی علائم نا مشخص می شود. بیماران سریعتر از قبل خسته می شوند ، و مشکلات تمرکز و تهوع می تواند رخ دهد.
به خصوص در آغاز ، بیماران متوجه احتباس آب (ادم) در پاها می شوند. با پشتکار کلیه نارسایی ، آب همچنین می تواند در اندام های دیگر مانند ریه ها رسوب کرده و منجر به ناراحتی تنفسی شود. از آنجا که کلیه ها دیگر قادر به کنترل آب بدن نیستند تعادل و احتمالاً مواد سمی دفع می کند ، علائم تهدید کننده زندگی ممکن است رخ دهد.
مخصوصاً زیاد پتاسیم (هیپرکالمی) در بدن می تواند تهدید کننده زندگی باشد آریتمی قلبی. همچنین تشنج ، گیجی یا مغز ادم می تواند تصویر بالینی را تعیین کند و منجر به آن شود اغماء. علاوه بر این ، دفع ادرار به سرعت کاهش می یابد (الیگوریا = 500 میلی لیتر در 24 ساعت).
اگر نارسایی کلیه حتی پیشرفته تر باشد ، دفع ادرار به طور کامل وجود ندارد (آنوریا). نارسایی مزمن کلیه در آغاز بسیار کندتر پیش می رود و به بیماری زمینه ای بستگی دارد. به خصوص در آغاز ، نارسایی مزمن کلیه می تواند کاملاً بدون علامت باشد.
برخی از بیماران علائم غیر مشخصی مانند عملکرد ضعیف و خستگی را مشاهده می کنند. یکی دیگر از علائم اولیه آن است تکرر ادرار، به موجب آن ادرار روشن و بدون تمرکز است. اگر نارسایی کلیه بیشتر پیشرفت کند ، علائم تا حدی شبیه نارسایی حاد کلیه است.
مقدار ادرار به طور قابل توجهی کاهش می یابد. در حالی که یک بیمار کلیوی سالم روزانه حدود 1.5 لیتر ادرار دفع می کند ، مقدار ادرار به دلیل نارسایی کلیه به زیر 500 میلی لیتر در روز کاهش می یابد. بیماران مایع را عمدتا در پاها و پلک ها (ادم) و فشار خون بالا توسعه می یابد
دلیل این امر مقدار زیادی مایعات در بدن است که دیگر نمی تواند از طریق کلیه دفع شود. علاوه بر این ، کلیه تولید آن را متوقف می کند خونهورمون اریتروپویتین علاوه بر عملکرد فیلتر آن. این منجر به کم خونی (کم خونی کلیه) ناشی از کلیه.
علاوه بر این ، بسیاری از بیماران از بسیاری از بیماران رنج می برند ، خارش در سراسر بدن را گزارش می دهند که ناشی از تجمع مواد ادراری در بافت است. علاوه بر این ، فیلتر کاهش یافته است عملکرد کلیه منجر به کف و ادرار قرمز می شود. این امر به دلیل محتوای بیش از حد پروتئین در ادرار و همچنین ایجاد می شود خون مواد افزودنی از دستگاه ادراری به عنوان نشانه ای از بافت کلیه آسیب دیده یا توسط محصولات تخریب رنگدانه قرمز خون. درد در ناحیه کلیه معمولاً در صورت نارسایی مزمن کلیه اتفاق نمی افتد. اینها نشانه هایی از دیسک بین مهره ای یا مشکلات ستون فقرات ، سنگ کلیه یا التهاب لگن کلیه.
