مدل SORKC نمایانگر گسترش آنچه در اصطلاح شرطی سازی شناخته می شود است. این یک مدل رفتاری است که می تواند برای توضیح هم دستیابی به رفتار و هم برای خود رفتار استفاده شود.
مدل SORKC چیست؟
مدل SORKC مدلی است که اصولاً در شناخت استفاده می شود رفتار درمانی برای تشخیص ، توضیح یا اصلاح رفتار. مدل های رفتاری فرض می کنند که یک رفتار خاص مسئله نباید جداگانه بررسی شود ، بلکه باید در رابطه با وضعیت موجود یا عواقب ناشی از آن بررسی شود. مدل SORKC مدلی است که اصولاً در شناخت استفاده می شود رفتار درمانی برای تشخیص ، توضیح یا تغییر رفتار. گاهی اوقات "تجزیه و تحلیل رفتار افقی" نامیده می شود. این شامل جمع آوری اطلاعات در مورد یک مشکل خاص و سپس شناسایی همبستگی ها و شرایط است. این اجازه می دهد تا اطلاعات پیرامون مشکلات مختلف رفتاری سازمان یافته و یک برنامه درمانی تعیین شود. مدل SORKC یک است یادگیری مدل نظریه ای که توسط کانفر و ساسلو گسترش داده شد ، به موجب آن آنها همچنین شامل متغیر ارگانیسم (O) بودند که در ابتدا فقط برای تعیین علل بیولوژیکی رفتار استفاده می شد. به دنبال آن ، با این حال ، این متغیر همچنین با ویژگی ها ، تجربیات ، اعتقادات یا طرح های شخص مورد نظر تکمیل می شود ، که می تواند در توضیح رفتار مهم باشد. S مخفف محرک است که همه محرک های داخلی یا خارجی است. R مخفف واکنش ، C مخفف عواقب ناشی از آن و K مخفف احتمالی است. بنابراین ، مدل SORKC را می توان از به اصطلاح تجزیه و تحلیل رفتار عمودی ، که اهداف و برنامه های سطح بالاتر را تحت تأثیر قرار می دهد ، بر رفتار فرد در بسیاری از موقعیت ها تجزیه و تحلیل می کند.
عملکرد ، اثر و اهداف
در قالب یک معادله رفتاری ، مدل SORKC مبنای یادگیری پردازش و توضیح وقوع این رفتار و همچنین خود رفتار است. مدل SORKC توسط فردریک اچ.کانفر ساخته شد که رفتارگرایان را بیشتر گسترش داد یادگیری مدل. این بر این فرض استوار است که انسانها می توانند تا حدودی خود را از تأثیرات محیطی مستقل کنند زیرا قادر به تقویت یا کنترل خود هستند ، که می تواند به عنوان خودتنظیمی نیز شناخته شود. خودتنظیمی به معنای قطع رفتار خودکار یا زمانی است که این برای رسیدن به اهداف خاص دیگر مناسب نیست. سپس یک فرآیند تنظیم توسط یک هدف خاص آغاز می شود. در مرحله اول ، رفتار خود شخص مشاهده شده و با رفتار هدف رابطه دارد. در مرحله دوم ، اطلاعات بدست آمده از این طریق با برخی استانداردها یا معیارهای مقایسه مقایسه می شود. اگر با رفتار مورد نظر به استاندارد نرسید ، یک فرایند یادگیری شروع می شود که در آن باید تغییری در رفتار ایجاد شود ، سپس دوباره با استاندارد مقایسه می شود تا زمانی که رفتار جدید با استاندارد مطابقت داشته باشد. در نتیجه ، تقویت خود و احساس رضایت ایجاد می شود. اگر کسی عقیده داشته باشد که نمی توان به استاندارد دست یافت ، پس از آن توالی خودتنظیم خاتمه می یابد. در فرآیند خودتنظیم ، متغیرهای زیر متمایز می شوند:
- تأثیرات از بیرون
- فرآیندهای شناختی که از شخص مربوطه سرچشمه می گیرد و همچنین می تواند بر محیط تأثیر بگذارد
- شرایط اساسی بیولوژیکی و فیزیولوژیکی که در یادگیری ، تفکر یا رفتار تأثیر دارد.
مدل SORKC بخصوص در رفتار درمانی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد:
- در اینجا ، S (محرک) به محرک درونی یا بیرونی اشاره دارد و شرایطی را که باعث ایجاد یک رفتار خاص می شود ضبط می کند. (در چه شرایطی رفتار رخ می دهد؟).
- O (ارگانیسم) مخفف شرایط اولیه فردی است. (شخص مربوطه چه چیزی را تجربه می کند؟)
- R (واکنش) بیانگر رفتاری است که از وضعیت محرک پیروی می کند. (رفتار شخص مربوطه چگونه است؟).
- K (اقتضایی) مخفف توالی زمانی واکنشها است. (چه رابطه ای بین رفتار و پیامدها وجود دارد)؟
- C (پیامدها) بیانگر پیامدهای رفتار مربوطه است. (پیامدهای منفی یا مثبت رفتار چیست)؟
طبق این طرح ، یک محرک واکنش خاصی را ایجاد می کند. این نتیجه در نتیجه نتیجه بعدی است. اگر این روند تکرار شود ، واکنش تقویت می شود و به عنوان مثال ، بیماری های روانی می توانند رخ دهند یا همچنین درمان شوند ، مانند تغییر محرک ها یا تمرین رفتاری متفاوت. اگر یک درمانگر بخواهد اطلاعات تشخیصی را جمع آوری یا ساختار دهد ، ابتدا رفتار مشکل تعریف می شود. سپس ، رفتار مسئله از نظر اجزای مختلف شرح داده شده و محرکهای داخلی یا خارجی شناسایی می شوند. سپس عواقب یا عواملی که رفتار را کنترل می کنند توصیف می شود. در عمل ، اغلب بین پیامدهای بلند مدت و کوتاه مدت تمایز قائل می شوند.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
در روزهای اول رفتار درمان، تجزیه و تحلیل رفتار عملکردی هسته اصلی تشخیص بود ، که بر اساس آن درمان بعداً برنامه ریزی شد. در این میان ، اغلب این سال مطرح می شود که آیا تحلیل فردی رفتار و مسئله واقعاً ارزشمند است؟ به عنوان مثال ، یک بحث این است که به دلیل یک روش استاندارد ، نوع اختلال ، تجزیه و تحلیل رفتاری فردی برای برخی بیماری های روانی ضروری به نظر نمی رسد. با این حال ، روشهای ارزیابی شده هنوز برای همه اختلالات روانی وجود ندارد ، بنابراین روشهای جداگانه باید در این موارد انتخاب یا توجیه شود. با این حال ، بسیاری از سیستم های رفتاری - از جمله مدل SORKC - برای مثال ، در مورد نقشه برداری از فرایندهای بین فردی (به عنوان مثال ، درگیری خانوادگی) محدودیت هایی دارند. علاوه بر این ، این مدل همچنین نمی تواند در موارد سو abuse استفاده ، شدید استفاده شود افسردگی، خشونت ، دوره های روان پریشی یا بحران های حاد.
