آخرین بار سازمان امنیت غذایی اروپا (EFSA) ارزیابی شد ویتامین ها و مواد معدنی برای ایمنی در سال 2006 و برای هر ریز مغذی به اصطلاح سطح بالایی از میزان تحمل پذیر (UL) را تعیین کنید ، به شرطی که اطلاعات کافی در دسترس باشد این UL نشان دهنده حداکثر سطح ایمن ریز مغذی است که ایجاد نمی کند عوارض جانبی وقتی یک زندگی روزانه از همه منابع گرفته می شود.
| حداکثر مصرف روزانه ایمن برای سلنیوم 300 میکروگرم است حداکثر مصرف روزانه ایمن برای سلنیوم 5.5 برابر میزان مصرف روزانه اتحادیه اروپا است (مقدار مرجع مواد مغذی ، NRV). |
حداکثر میزان ایمن روزانه فوق در مردان و زنان بزرگسال 18 سال به بالا و همچنین زنان باردار و شیرده اعمال می شود. علاوه بر این ، حداکثر میزان ایمن روزانه فقط برای رژیم های غذایی اعمال می شود سلنیوم همچنین سدیم سلنات ، سلنیت سدیم و سدیم هیدروژن سلنیت
به طور کلی در الگوی غذایی رایج در آلمان انتظار زیاد از سلنیوم وجود ندارد. در یک مطالعه طولانی مدت بیش از حداقل 4.5 سال ، حکومت از 200 میکروگرم سلنیوم در روز علاوه بر مقدار معمول رژیم غذایی بدون عوارض جانبی نامطلوب باقی مانده است.
به اصطلاح LOAEL (کمترین میزان اثر سوverse مشاهده شده) - کمترین مقدار از ماده ای که در آن عوارض جانبی فقط مشاهده شد - توسط EFSA در 1,200 میکروگرم سلنیوم در روز تنظیم شد. بر اساس LOAEL ، NOAEL (بدون مشاهده میزان تأثیر منفی) - بالاترین مقدار از ماده ای است که قابل تشخیص و اندازه گیری نیست عوارض جانبی حتی با مصرف مداوم - 850 میکروگرم سلنیوم در روز برای سلنیوم بدست می آید و مربوط به چیزی کمتر از سه برابر حداکثر مصرف روزانه است.
عوارض جانبی مصرف زیاد سلنیوم
سلنوز (سمیت سلنیوم با آلوپسی)ریزش مو، رشد ناخن تغییر یافته ، دندان های لکه دار ، پوست زخم و تغییرات عصبی) بیش از مصرف بیش از حد سلنیوم 1,200 میکروگرم سلنیوم در روز مشاهده شده است.
مصرف تنها 250 میلی گرم سلنیوم و چند بار مصرف 250,000 تا 27 میلی گرم سلنیوم منجر به علائم مسمومیت مانند تهوع (حالت تهوع)، استفراغ، نرم ناخن، خشک مو، آلوپسی (ریزش مو)، و خستگی. علاوه بر این ، بوی تند نفس از ویژگی های مسمومیت با سلنیوم است. علائم مشابه بعد از آن مشاهده شده است استنشاق بخارات حاوی سلنیوم در صنعت فرآوری سلنیوم - سایپرز ، باشگاه دانش
In چین، مصرف روزانه حداقل 5,000 میکروگرم سلنیوم در روز در ابتدا شکننده بود مو و ناخن، زخم پوست با تورم و تاول ، و در مراحل بعدی در اختلالات عصبی و حرکتی ، درد, گرفتگی عضلات، بی حسی ، و حتی فلج. علائم پس از قطع مصرف فروکش کرد و افراد مبتلا بهبود یافتند.
