رتینوئید: اثرات ، موارد استفاده و خطرات

رتینوئید به گروهی از مواد فعال مختلف گفته می شود که در مجموع به عنوان رتینوئید شناخته می شوند. همه این مواد فعال مشتقات آن هستند ویتامین A و تأثیر مثبتی بر روی طیف گسترده ای از پوست بیماریها می توان از آنها در خارج و داخلی استفاده کرد. با این حال ، آنها همچنین می توانند عوارض جانبی شدید را نشان دهند و بنابراین منع مصرف دارند بارداری و شیردهی

رتینوئید چیست؟

به طور کلی ، رتینوئیدها به درمان انواع مختلف کمک می کنند پوست بیماری ها و بسیار موثر است. همانطور که در بالا ذکر شد ، موادی به نام رتینوئید یک گروه کامل از آنها هستند ویتامین A مشتقات مشتق از رتینوئیدها. اولین نسل رتینوئیدها ، رتینوئیدهای غیر معطر هستند. از جمله این موارد ، ترتینوئین, ایزوترتینوئین و آلترتینوئین. تمام رتینوئیدهای نسل اول نیز به طور طبیعی در مقادیر کم در رخ می دهند ویتامین A متابولیسم در انسان. به عنوان مثال رتینوئیدهای نسل دوم ، رتینوئیدهای تک معطر هستند آسترتین، etretinate و همچنین موتورتینید. سرانجام ، نسل سوم رتینوئیدها ، رتینوئیدهای چند معطر وجود دارد. این شامل آداپالن, تازاروتن، آروتینوئید و رتینوئیدهای استیلن.

عمل دارویی

هنوز دقیقاً مشخص نشده است که رتینوئیدها چگونه به اثرات خود می رسند. احتمالاً برخی به گیرنده های خاصی متصل می شوند و به این ترتیب عمل می کنند. برای سایر رتینوئیدها ، اکنون شناخته شده است که آنها به گیرنده ها متصل نمی شوند اما هنوز هم موثر هستند. به طور کلی ، رتینوئیدها به درمان انواع مختلف کمک می کنند پوست شرایط و به طور قابل توجهی موثر هستند ، حتی در هنگام درمان بیماری های مزمن پوستی که در غیر این صورت درمان آن دشوار است. با این حال ، درمان بیماری های پوستی با رتینوئیدها همیشه عاری از عوارض جانبی نیست. بنابراین ، باید در هر مورد جداگانه دقت شود که آیا درمان برای شخص مفید است یا به دلیل عوارض جانبی مضر است. از آنجا که رتینوئیدهای مختلفی وجود دارد ، هر یک از این عوامل نباید اثر یکسانی داشته باشند. باید اندازه گیری شود که کدام یک از رتینوئیدها مفید است.

کاربرد پزشکی و استفاده از آن

رتینوئید ترتینوئین برای درمان پرومیلوسیت حاد استفاده می شود سرطان خون, لوسمی میلوئید حادو آکنه و سایر بیماری های پوستی هایپرکراتوتیک. ایزوترتیین به طور عمده برای درمان استفاده می شود آکنه, مس گل سرخ, پسوریازیس و اگزما. به عنوان یک جایگزین برای ایزوترتیین ، از استرتین نیز ممکن است در درمان آن استفاده شود پسوریازیس. Motretinik به عنوان یک دارو فقط در سوئیس تأیید می شود ، جایی که برای درمان از آن استفاده می شود آکنه و همچنین سایر بیماری های پوستی هایپرکراتوتیک. آداپالن، یک رتینوئید نسل سوم ، در بسیاری از کشورها مورد تأیید است و در درجه اول برای درمان آکنه استفاده می شود. در آمریکای شمالی ، استرالیا و اروپا ، این ماده فعال به عنوان یک دارو تأیید می شود. علاوه بر این ، بسیاری از رتینوئیدهای دیگر و بسیاری دیگر در حال حاضر در مرحله توسعه و تحقیق هستند.

خطرات و عوارض جانبی

همانطور که در بالا ذکر شد ، گرچه رتینوئیدها اغلب موثر و مفید هستند ، اما متأسفانه عاری از عوارض جانبی نیستند ، برخی از آنها حساس هستند. این موارد شامل افزایش حساسیت به نور و خطر بیشتر مرتبط با آن است آفتاب سوختگی، خارش، سوزش، سوزش و سایر تحریکات پوستی. قرمزی پوست نیز ممکن است رخ دهد. در مورد پوست بیش از حد رنگدانه ، استفاده از رتینوئیدها اغلب منجر به روشن شدن نواحی تحت درمان پوست می شود. به طور کلی ، عوارض جانبی ممکن است در طول درمان با رتینوئیدها از رتینوئید به رتینوئید و از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. بنابراین بسیار مهم است که در طول درمان همیشه در تماس نزدیک با پزشک معالج باشید تا بتوانید در موارد جداگانه تصمیم بگیرید که در صورت بروز عوارض جانبی چه کاری انجام دهید. احتمالاً تغییر داروی درمانی می تواند در صورت شکایت مفید باشد ، زیرا عوارض جانبی ذکر شده در هر فرد با هر رتینوئید رخ نمی دهد ، اما سایر رتینوئیدها می توانند بدون عوارض جانبی با شانس استفاده شوند. اصولاً در طول زنان نباید با رتینوئید درمان شوند بارداری و هنگام شیردهی. بنابراین تجویز داروهای حاوی رتینوئید برای مادران باردار و شیرده ممنوع است.