روانپزشکی چیست؟
روانپریشی یک شکل شدید از اختلال شخصیت غیراجتماعی در نظر گرفته میشود. با این حال، این تمایز از نظر علمی به وضوح تعریف نشده است. همپوشانی های زیادی بین این دو اختلال وجود دارد. هم سایکوپات ها و هم افراد مبتلا به اختلال شخصیت غیراجتماعی رفتار غیراجتماعی از خود نشان می دهند. با این حال، کارشناسان بر این باورند که بیماران روانی بیشتر از نظر عاطفی آسیب می بینند. به عنوان مثال، آنها از پرخاشگری بی بند و بار برای اعمال کنترل بر سایر افراد و رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند.
روان پریشی و جنایتکاری
افراد مبتلا به روانپریشی اغلب در زندگی روزمره از افراد دیگر قابل تشخیص نیستند. با این حال، آنها می توانند برای جامعه بسیار خطرناک شوند زیرا توانایی همدلی با افراد دیگر را ندارند. وقتی رفتاری ضداجتماعی یا خلاف قانون دارند، هیچ احساس گناهی ندارند. آمار روانی در زندان ها بسیار بالاست. افراد مبتلا به روانپریشی به طور بالقوه خطرناکترین مجرمان هستند. به دلیل عدم همدلی، برخی از آنها قادر به اعمال خشونت بسیار بی رحمانه هستند. با این حال، هر فرد روانپریشی مجرم نمیشود. و برعکس، البته، هر جنایتکاری روانی نیست. در جوامع غربی، آسیب شناسی روانی در حدود 1.5 تا 3.7 درصد از جمعیت رخ می دهد.
سایکوپات ها در برخورد با افراد دیگر بسیار دستکاری می کنند. آنها می دانند چگونه از جذابیت خود استفاده کنند. آنها اغلب با تظاهر به احساس گناه یا همدلی، همنوعان و حتی متخصصان خود را گمراه می کنند. این به این دلیل است که آنها دقیقا می دانند چه واکنش هایی از نظر اجتماعی مناسب تلقی می شوند. با این حال، سایکوپات ها وجدانی ندارند که هنگام رفتار غیراخلاقی آنها را آزار دهد. فقدان احساسات آنها به آنها این مزیت را می دهد که بتوانند از طریق اعمال خود بسیار منطقی فکر کنند. افراد مبتلا به روانپریشی به لطف این توانایی به سرعت به موقعیتهای حرفهای بالا میرسند. ترس یا شک برای آنها بیگانه است. آنها بدون توجه به ضرر و زیان یا تأثیرات آن بر سایر افراد، به دنبال منافع خود هستند.
سایکوپاتی: علائم
علائم روانپریشی بسیار شبیه به علائم اختلال شخصیت غیراجتماعی است. به منظور تمایز بهتر روانپریشی، روانشناس جنایی کانادایی، رابرت هیر، آزمونی را برای تشخیص روانگردان ایجاد کرده است: فهرست بررسی روانپریشی (PCL-R) که شامل 20 معیار زیر است:
- فریبکار حیله گر و بیانگر با جذابیت سطحی
- عزت نفس به طور قابل توجهی اغراق آمیز
- نیاز به تحریک (گرسنگی برای تجربه)، احساس خستگی مداوم
- دروغگو پاتولوژیک
- رفتار متقلبانه-دستکاری
- عدم پشیمانی یا احساس گناه
- احساسات سطحی
- سبک زندگی انگلی: آنها به هزینه دیگران زندگی می کنند
- کنترل رفتاری ناکافی
- تغییر مکرر تماس های جنسی
- مشکلات رفتاری اولیه
- فقدان اهداف واقع بینانه و بلند مدت
- تکانشگری
- بی مسئولیتی
- فقدان تمایل/توانایی برای پذیرفتن مسئولیت اعمال خود
- بسیاری از روابط زناشویی کوتاه مدت (مشابه).
- بزهکاری نوجوانان
- عدم رعایت دستورالعمل ها و شرایط / لغو دوره آزمایشی
- ارتکاب جرایم و تخلفات مختلف به طرق مختلف
درمانگر یا روانپزشک هر ویژگی را با 0 یا 1 درجه بندی می کند و با توجه به مجموع مجموع، تعیین می کند که آیا روانپزشکی وجود دارد یا خیر.
سایکوپاتی: درمان
افراد مبتلا به روانپریشی اغلب در پنهان کردن بیماری خود خوب عمل میکنند. آنها می توانند با تظاهر به همدلی، درمانگر را گمراه کنند. سایکوپات ها اغلب یک انگیزه درونی قوی برای اعمال خشونت و قدرت دارند. این میل را نمی توان در درمان خاموش کرد. با این حال، برخی از سایکوپات ها یاد می گیرند که این انگیزه را در درمان بهتر کنترل کنند.
روانپریشی و مشارکت
در یک رابطه، سایکوپات ها در ابتدا خیلی خوب به نظر می رسند که واقعی باشند. آنها کاریزماتیک هستند، هدیه می دهند و اغلب از نظر جنسی بسیار فعال هستند. آنها شریک زندگی خود را در اسرع وقت به ازدواج جذب می کنند. به محض اینکه شریک درگیر می شود، رابطه اغلب به طور اساسی تغییر می کند. سایکوپات دیگر به شریک زندگی خود اهمیت نمی دهد و برخی پرخاشگر و خشن می شوند. افرادی که با یک روانپزشک در ارتباط هستند قطعا باید به دنبال حمایت حرفه ای باشند. افراد مبتلا به روانپریشی میدانند چگونه اطرافیان خود را دستکاری کنند و اغلب درد و رنج زیادی را پشت سر میگذارند. اولین درک دردناک اما مهم این است که افراد مبتلا به روانپریشی رفتار خود را تغییر نمیدهند.