La پاچنبری شایعترین ناهنجاری اندام است و اغلب در طی رشد اتفاق می افتد ، به طوری که کودک با پا چوب پا متولد می شود. معلولیت می تواند یک طرفه یا دو جانبه باشد. کوتاه شدن عضله از تاندون آشیل و سایر عوامل ژنتیکی منجر به تشکیل a می شود پاچنبری، که از 4 تغییر شکل پا تشکیل شده است (در متن "تغییر شکل پا" به پایین نگاه کنید). بنابراین پا برای پیاده روی و حرکت روزمره ضعیف است یا مناسب نیست.
پای چوب در نوزاد
اگر پاچنبری مادرزادی است ، درمان زودرس برای نوزادان نشان داده شده است. این درمان تا زمان کامل شدن مرحله رشد ادامه دارد و بنابراین طولانی و پرهزینه است. انواع مختلفی از روش های جراحی را می توان استفاده کرد.
در اولین روزهای پس از تولد ، پا باید در وضعیت فیزیولوژیکی خود بسیج شود و در آنجا ثابت شود. این عمل جبران و نگهداری نامیده می شود. آ گچ cast برای تثبیت (احتباس) استفاده می شود ، که تغییر آن در اغلب اوقات بسیار خسته کننده است.
موقعیت (جبران) با هر جدید بهبود می یابد گچ قالب. اگر این روش درمانی محافظه کارانه کافی نباشد ، می توان برای طولانی شدن مدت عمل جراحی روی کودکان (از 3 سال) انجام داد تاندون آشیل. برای والدین ، تغییر مکرر گچ بازیگران در ماه های اول زندگی کودکشان اغلب یک بار سنگین است. پس از برداشتن گچ ، درمان فیزیوتراپی فشرده آغاز می شود ، و در طی آن باقی مانده است مفاصل اندام تحتانی نیز بسیج می شوند.
تن درمانی
هدف از فیزیوتراپی برای پاچنبری اصلاح عدم تعادل عضلانی در حد لازم برای اطمینان از فیزیولوژیکی ترین موقعیت ممکن است. این با فشردگی حاصل می شود کشش از عضلات کوتاه شده و قوس عرضی ، در حال بهبود است هماهنگی و حساسیت علاوه بر این ، فرد مفاصل می تواند به صورت دستی بسیج شود.
تکنیک های Voita ، PNF یا حرکات روزمره مانند کوهنوردی ، آموزش راه رفتن روی سطوح خاص ، آموزش روی تشک کف نرم می تواند در بهبود مهارت های حرکتی باشد. تمرکز بر اصلاح است عدم تعادل عضلانی. تاندون آشیل می تواند با استفاده از منفعل کشیده شود کشش تکنیک ها از طریق حرکت مچ پا مفصل ، و همچنین با درمان دستی ساختارهای بافت نرم.
عضلاتی که به درستی عصب کشی نمی شوند می توانند با استفاده از تحریک شوند الکتروتراپی. این امر خصوصاً در مورد گروه pronator که لبه پا را به سمت خارج بلند می کند ، صدق می کند. به حداقل رساندن اثرات آن بر روی دیگر پا از اهمیت اساسی برخوردار است مفاصل، محدودیت های عملکردی و عوارض دیررس.
برای این منظور ، استاتیک بیمار از نزدیک بررسی می شود ، زانو ، مفصل ران و همچنین مفصل ساکروایلیاک و همچنین ستون فقرات کمر در درمان گنجانده شده و موقعیت مفاصل در فیزیوتراپی برای پاچنبری در نظر گرفته می شود. اگر یک یا حتی چندین عمل انجام شده باشد ، باید بافت اسکاری که تشکیل شده است در هر صورت در فیزیوتراپی بسیج شود تا از سخت شدن و بیحرکتی بافت جلوگیری شود. در یک برنامه فشرده تکالیف ، کلاب فوت باید خارج از درمان نیز درمان شود. انجام تمرینات به طور منظم تا زمان تکمیل مرحله رشد بسیار مهم است.
