تن درمانی
درمان دیستروفی عضلانی از طریق فیزیوتراپی با توجه به پیشرفت بیماری ، به طور کلی ، به صورت جداگانه از بیمار به بیمار دیگر سازگار می شود شرط از بیمار و نوع آن دیستروفی عضلانی. با این حال ، هدف اصلی فیزیوتراپی همیشه حفظ و بهبود حرکات بیمار تا حد ممکن و جلوگیری از ایجاد وضعیت نادرست است. بنابراین بخش عمده ای از این درمان شامل فیزیوتراپی با تمرینات مختلف برای تقویت و کشش عضلات است تحمل تمرینات برای بهبود اساسی شرط از بیمار
فیزیوتراپیست معالج یک بیمار خاص را ترسیم می کند برنامه آموزش برای این منظور ، که ابتدا باید بطور مداوم تحت نظارت انجام شود ، اما بعداً نیز با ابتکار خودش در خانه انجام می شود. علاوه بر تمرینات ، گروه درمانی نیز می تواند انجام شود ، که در آن بیماران می توانند تجربیات خود را با بیماران دیگر تبادل کنند و جنبه های روانی-اجتماعی نیز تحت آموزش مشترک قرار می گیرد. علاوه بر این ، می توان از روش های درمان دستی ، ماساژهای فشار دادن و سایر روش ها مانند تحریک الکتریکی و تحریک گرما و سرما برای تحریک عضلات استفاده کرد ، به طوری که درد احساس می شود و آموزش تأثیر بهتری دارد. اطلاعات جامع در مورد این موضوع را می توان در این مقاله یافت: فیزیوتراپی برای دیستروفی عضلانی
درمان پیشرونده دیستروفی عضلانی
مهم نیست که چه شکلی از مترقی باشد دیستروفی عضلانی وجود دارد ، این درمان در درجه اول علامتی است. این امر به ویژه به این دلیل است که مکانیسم های دقیق علت بیماری هنوز روشن نشده است ، اما مسلم است که آنها ارثی هستند. به منظور تأمین دیستروفی عضلانی پیشرونده با تسکین از بیماری ، رویکردهای درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند مورد توجه قرار گیرد.
این موارد شامل ، به عنوان مثال ، دارو درمانی برای کنترل درد و فرایندهای التهابی را متوقف کنید. غالبا کورتیزون مورد استفاده قرار می گیرد ، اما هیچ دارویی انتخابی وجود ندارد و این مورد توسط پزشک به صورت موردی تعیین می شود. دومین ستون اصلی درمان ، فیزیوتراپی است.
از طریق فیزیوتراپی منظم با تمرین حرکتی ، مدرسه استقرار، تمرینات خاص برای تقویت ، تثبیت و تعادل و همچنین سایر تکنیک ها مانند فشار ضربه ماساژ or الکتروتراپی، هدف این است که بیمار بتواند تا آنجا که ممکن است با حفظ تحرک و قدرت عضلات تا حد ممکن زندگی عادی داشته باشد. مهم است که آموزش به آرامی انجام شود تا عضله بیمار آسیب بیشتری نبیند. آخرین ستون درمان ، مراقبت های روان درمانی از بیمار است ، جایی که آنها یاد می گیرند بیماری را بپذیرند و در کنار آمدن با استرس روانی که بیماری با خود به همراه دارد کمک می کنند. درمان در یک گروه خودیاری نیز می تواند در این زمینه مفید باشد.
تمام مقالات این مجموعه: