نوریت اصطلاحی است که برای توصیف گسترش سلول a استفاده می شود سلول عصبی که از طریق آن تکانه های الکتریکی به محیط آن منتقل می شوند. اگر نوریت با "سلولهای گلیال" که آن را جدا می کنند نیز احاطه شده باشد ، آن را an می نامند آکسون.
عملکرد و ساختار
نوریت امتداد a است سلول عصبی، و پتانسیل های عمل خود را به محیط هدایت می کند. می توان آن را به عنوان کابل اتصال بین دو کامپیوتر در نظر گرفت ، جایی که رایانه ها سلولهای عصبی هستند. به منظور تسریع در انتقال بین سلولهای عصبی ، تکانه های الکتریکی انجام شده در فواصل معینی "پرش" می کنند.
درست است که برای انتقال سریع اغلب توسط یک لایه چربی (به اصطلاح) جدا شده است غلاف میلین، که توسط سلولهای شوان تشکیل می شود). اما این به تنهایی برای دستیابی به سرعت هدایت سریع ضربه تا 400 کیلومتر در ساعت کافی نیست (!). در فاصله 0.2 - 1.5 میلی متر نیز به اصطلاح "حلقه های Ranvier" روی نوریت وجود دارد که باعث قطع شدن غلاف میلین.
سیگنال الکتریکی به معنای واقعی کلمه بین این حلقه ها "می پرد" و در نتیجه سرعت زیادی افزایش می یابد. یک نورون معمولاً فقط یک نوریت به عنوان پسوند دارد ، به نورون های دارای دو نورون نورون دو قطبی گفته می شود. نوریت معمولاً به دیگری ختم می شود سلول عصبی، دقیق تر در یک خلاصه.
در آنجا سیگنال الکتریکی که هدایت می کند به سیگنال شیمیایی تبدیل شده و می تواند در مسیر رسیدن به سلول بعدی تقویت یا مهار شود. یک نوریت که توسط a احاطه شده است غلاف میلین همچنین نامیده می شود آکسون. طول اینها می تواند تا نیم متر باشد ، همانطور که در مورد کشور وجود دارد نخاع، اما همچنین می تواند فقط چند میلی متر طول داشته باشد.
مولتیپل اسکلروزیس
بیماری شناخته شده ای که منشا آن از سیستم عصبی is اسکلروز متعدد. نوریت به طور معمول برای جداسازی بهتر و انتقال سریعتر سیگنال از طریق غلاف میلین جدا می شود. که در اسکلروز متعدد، این لایه چربی به دلایل هنوز ناشناخته توسط فرآیندهای التهابی مزمن از بین می رود.
از این رو نام "بیماری دمیلینه شدن" است. با گذشت زمان ، تکانه های عصبی می توانند بیشتر و ضعیف تر و به آهستگی منتقل شوند ، که منجر به علائم معمول MS می شود. افت غلاف میلین نیز از نظر رادیولوژی قابل مشاهده است و بخشی از تشخیص است. بیماری ام اس در حال حاضر قابل درمان نیست ، اگرچه برای چندین دهه به راحتی قابل درمان است.
