در بدن انسان حدود 650 عضله وجود دارد. اینها وظایف مختلفی را انجام می دهند. یک قسمت از آنها مسئول حرکاتی است که با دست ها ، پاها و سایر قسمت های بدن انجام می دهیم.
عضلات اندام های ما برای این مهم هستند. بخش دیگری عملکرد پشتیبانی را بر عهده می گیرد و اطمینان حاصل می کند که در خود فرو نرویم. این عملکرد عمدتا توسط عضلات تنه انجام می شود ، یعنی عضلات شکمی و عضلات پشت
برای انجام این عملکردها ، بسیاری از عضلات باید با هم کار کنند. بنابراین ، برای یک حرکت خاص ، اغلب فقط یک عضله به تنهایی مسئول نیست ، بلکه چندین عضله با هم مسئول هستند. تأثیر متقابل چندین عضله از یک طرف باعث رشد بیشتر نیرو با عملکرد مشابه عضلات فعال و از طرف دیگر نیروی ریزتر می شود. هماهنگی هنگام اعمال نیرو در دو جهت مختلف.
آگونیست
کلمه agonist به معنای "انجام دهنده" است. به ترتیب در پزشکی و آناتومی ، عضله را آگونیست می نامند که عملکرد خاصی را انجام می دهد ، یعنی عمل می کند. همچنین به طور عامیانه "پخش کننده" نامیده می شود.
آنتاگونیست
وقتی حرکتی انجام می شود ، یک عضله باید همیشه فعال شود. علاوه بر این ، همیشه یک عضله وجود دارد که در اثر حرکت منفعل کشیده می شود. به این عضله آنتاگونیست یا حریف گفته می شود.
وقتی آگونیست حرکت می کند ، آنتاگونیست کشیده می شود. غالباً آنتاگونیست دلیل آن است که چرا می توان حرکتی را فقط تا حدی انجام داد ، مانند زمان کشش la پا به عقب در اینجا ، در میان چیزهای دیگر ، خم کننده های مفصل ران از ادامه جلوگیری می کنند کشش. آنتاگونیست همچنین وظیفه اجرای حرکت شمارنده متناظر را دارد.
مثال
فرض کنید می خواهیم بازوی خود را در شیار بازوی خود خم کنیم. در این حالت دوسر عضله به عنوان عضله اجرا کننده آگونیست است. این عضله است که انقباض آن باعث خم شدن بازو می شود.
در طی این حرکت ، عضلات سه سر بازو در طرف دیگر بازو کشیده می شوند. عضله سه سر نیز وظیفه دارد کشش باز هم اگر بخواهیم بازو بگیریم. در حین حرکت کششی ، اصطلاحات برعکس می شوند. سپس عضلات سه سر عضله اعدام کننده ، یعنی آگونیست است و عضله دوسر عضله منفعل کشیده شده و به عنوان یک آنتاگونیست عمل می کند ، که می تواند حرکت ضد (در این حالت خم شدن) را انجام دهد.
