نحوه عملکرد موکسونیدین
مانند بسیاری از داروهای بیماری های قلبی عروقی، موکسونیدین بر روی سیستم عصبی سمپاتیک (به اختصار سیستم عصبی سمپاتیک) اثر می گذارد. این بخش از سیستم عصبی خودمختار اندام های بدن را برای انجام کارهای زیر تنظیم می کند:
آنتاگونیست سیستم عصبی سمپاتیک، سیستم عصبی پاراسمپاتیک است که باعث استراحت، بازسازی و افزایش هضم می شود.
موکسونیدین از طریق مکانهای اتصال خاص (گیرندهها) روی بصل النخاع، گیرندههای ایمیدازولین، یک اثر سمپاتولیتیک را ایجاد میکند. از آنجایی که سیستم عصبی سمپاتیک اغلب در فشار خون بالا بدون هیچ دلیل مشخصی تنظیم می شود، بنابراین می توان از این دارو برای کاهش فشار خون استفاده کرد.
جذب، تخریب و دفع
موکسونیدین عمدتاً بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود. بخش کوچکی - حدود ده تا بیست درصد - قبلاً به محصولات تخریب غیر مؤثر متابولیزه شده است. حدود دو تا سه ساعت پس از مصرف، نیمی از ماده فعال دوباره دفع می شود (نیمه عمر).
موکسونیدین چه زمانی استفاده می شود؟
نحوه استفاده از موکسونیدین
داروی ضد فشار خون به شکل قرص مصرف می شود. دوز روزانه 0.2 تا حداکثر 0.6 میلی گرم موکسونیدین است. درمان معمولاً با مصرف 0.2 میلی گرم در روز، در صبح، بدون توجه به وعده غذایی آغاز می شود.
قطع دارو (مانند افزایش اولیه دوز) باید به آرامی انجام شود. در واقع، قطع ناگهانی مصرف ممکن است منجر به افزایش ناگهانی و سریع فشار خون شود (به اصطلاح اثر "بازگشت").
در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه، دوز باید کاهش یابد.
عوارض جانبی موکسونیدین چیست؟
شایع ترین عارضه جانبی تا حد زیادی خشکی دهان است که در بیش از ده درصد بیماران رخ می دهد.
هنگام مصرف موکسونیدین چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
موارد منع مصرف
موکسونیدین نباید توسط موارد زیر مصرف شود:
- حساسیت به ماده فعال یا هر یک از اجزای دارو
- اشکال خاصی از آریتمی قلبی
- کند شدن ضربان قلب (برادی کاردی)، یعنی کمتر از 50 ضربان قلب در دقیقه
- نارسایی قلبی (نارسایی قلبی)
تداخلات دارویی
موکسونیدین ممکن است اثر داروهای آرام بخش و محرک هایی را که همزمان مصرف می شوند، مانند داروهای افسردگی (مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای)، آرام بخش ها و قرص های خواب (مانند بنزودیازپین ها) و الکل را افزایش دهد.
موکسونیدین از طریق کلیه ها دفع می شود. ممکن است با داروهای دیگری که از طریق کلیه نیز دفع می شوند تداخل داشته باشد.
محدودیت سنی
بارداری و شیردهی
اطلاعات کافی در مورد استفاده از موکسونیدین در بارداری وجود ندارد. بنابراین، ماده فعال باید توسط زنان باردار فقط در صورت لزوم از نظر پزشکی مصرف شود.
از آنجایی که موکسونیدین وارد شیر مادر می شود، در صورت لزوم استفاده از آن، از شیر گرفتن توصیه می شود.
داروهای انتخابی برای درمان فشار خون بالا در بارداری و شیردهی آلفا متیل دوپا و متوپرولول هستند.
فرآورده های حاوی ماده موثره موکسونیدین در داروخانه ها و با نسخه در آلمان، اتریش و سوئیس در هر دوزی موجود است و بنابراین باید توسط پزشک تجویز شود.
موکسونیدین از چه زمانی شناخته شده است؟
داروی ضد فشار خون در اوایل سال 1980 ثبت اختراع شد. در این بین، داروهای ژنریک با ماده فعال موکسونیدین نیز فروخته می شود.