ملانوم بدخیم: عوارض

موارد زیر مهمترین بیماریها یا عوارضی است که ممکن است توسط ملانوم بدخیم (MM) ایجاد شود:

نئوپلاسم ها - بیماری های تومور (C00-D48)

• سندرم پارانئوپلاستیک (علائم همراه با سرطان نه در درجه اول به علت نئوپلاسم (تومورهای جامد یا لوسمی)): انحطاط از مخچه، سندرم گیلن-باره ، لیمبیک آنسفالیت (مننژیت) ، و از بین بردن التهاب مزمن پولیروپاتی (بیماری های محیطی سیستم عصبی همراه با اختلالات مزمن محیطی اعصاب یا قسمتهایی از اعصاب).
• سرطان سلولی فلسی (PEK) از پوست بعنوان تومور ثانویه بعد ملانوم بدخیم.
• عود (عود) ملانوم
• ملانوما به عنوان تومور دوم (4-8٪ از بیماران ملانوم).
  • خطر دو تا سه برابر بیشتر از جمعیت طبیعی است. خطر بالای عود ملانوم اولیه ، به ویژه اگر بیماری اول زیر 40 سال باشد ، به ویژه در بیماران خانوادگی (19 برابر بیشتر از جمعیت طبیعی). علت احتمالی قرار گرفتن در معرض آفتاب است تا علت ژنتیکی
  • ملانومای دوم با میانگین 0.65 میلی متر از تومورهای اول 0.90 میلی متر نازک تر بود. ملانومای بعدی در طی پنج سال اول پیگیری ، 36.8٪ در سال اول ، رخ داده است. 27.3/XNUMX٪ تنها پس از پنج سال یا بیشتر تشخیص داده شد.
• نسبت بروز استاندارد شده با سن و جنس تنظیم شده (SIR) برای ملانوم به عنوان تومور دوم و نئوپلاسم های دیگر (نئوپلاسم) بعد از ملانوم اول.
  • مردان: یک ثانیه ملانوم پس از اولین ملانوم (SIR 28.2) ؛ آ سرطان پانکراس (سرطان لوزالمعده) بعد از ملانوم (SIR 10.61) ،
  • زنان: ملانوم دوم بعد از ملانوم اول (SIR 38.9) ؛ یک سرطان تخمدان (سرطان تخمدان) بعد از ملانوم (SIR 14.73).
• نئوپلاسم های دیگر بعد از ملانوم (اعداد: نسبت بروز استاندارد (SIR) به عنوان نسبت مشاهده شده به فرکانس های تومور مورد انتظار):
  • غیر-لنفوم هوچکین 3.12 برابر
  • سرطان پستان (سرطان پستان) 4.10 برابر
  • سرطان تیروئید 4.67 برابر است
  • تومورهای مغز 6.13 برابر است

متاستاز

• اطراف پوست (ضایعه موضعی) ، از جمله بافت های نرم.
• گره های لنفاوی (معمولاً در غدد لنفاوی منطقه ای ، بلکه در غدد لنفاوی دور از تومور اولیه)
• شش
• سیستم عصبی مرکزی (CNS)
• کبد
• استخوان

روان - سیستم عصبی (F00-F99؛ G00-G99)

• فلج مرتعش (خطر 4 برابر بیشتر).

عوامل پیش آگهی

• موقعیت ملانوم در پیش آگهی تأثیر می گذارد: بیماران مبتلا به ملانوم پوست سر پیش آگهی بدتری نسبت به بیماران مبتلا به ملانوم سایر نقاط بدن دارند.
• ملانومای نو نو پیش آگهی بدتری دارد ، یعنی بقای کوتاه تری نسبت به اشکال ناشی از خال های ملانوسیتی دارد.
• ملانومای پوستی که جهش NRAS داشته باشد روند تهاجمی تری نسبت به ملانومای دارای وضعیت جهش BRAF دارد:
  • مدت زمان پیشرفت در میانه گروه NRAS 1.5 سال ؛ میانه عود موضعی 3 ، 3 سال ؛ متاستازها بعد از 2.9 سال
  • مدت زمان پیشرفت در میانگین گروه BRAF 2.4 سال ؛ عود موضعی در طی دوره مشاهده مشاهده نشد. متاستازها بعد از 4.1 سال
  • مدت زمان پیشرفت در گروه بیماران بدون جهش 1.7 سال. متاستازها بعد از 2.6 سال
• در بیماران مبتلا به ملانوم نازک ، خطر ابتلا به غدد لنفاوی نگهبان مثبت به میزان قابل توجهی افزایش می یابد:
  • جنس مرد
  • سن <60 سال
  • ضخامت Breslow بین 0.8 تا 1.0 میلی متر
  • سطح کلارک IV یا V
  • میزان میتوزی پوست این دارای ارزش پیش آگهی به خصوص قوی برای ملانوم تا ضخامت تومور 1 میلی متر است
  • زخم (زخم)
• منطقه ملانومای محاسبه شده در بخش بافت شناسی: محاسبه بر اساس تهاجمی سرطان سلولهای یک سطح مقطع ملانوم ، از قسمت نمونه با عمیق ترین سلول ملانوم شروع می شود. منطقه ملانوما مهمترین عامل پیش آگهی بود. منطقه محاسبه شده پیش آگهی ملانوم را بهتر از ضخامت برسلو با مراحل I (≤ 1.0 میلی متر) تا IV (≥ 4 میلی متر) به دست آورد.
• ملانوم نازک (ضخامت 1 میلی متر) ، با پیش آگهی ضعیف: تقسیم عمق نفوذ تومور منفی است:
  • T1a (<0.8 میلی متر بدون زخم) و
  • T1b (0.8 میلی متر با زخم ؛ 0.8-1.0 میلی متر با زخم یا بدون آن) [quoad vitam ("از نظر حیات / بقا") از نظر پیش آگهی خصوصاً نامطلوب]

  علاوه بر این ، از نظر پیش آگهی به ویژه نامطلوب ، محل تومور در پوست سر است (در مقایسه با محلی در پشت) [در اینجا از ضخامت 0.6 میلی متر افزایش یافته است]

• ویتامین D: 20 نانوگرم در میلی لیتر به عنوان مقدار قطع: نسبت خطر بقا به طور کلی (HR) 1.44 و بقای اختصاصی ملانوم با HR 1.37 ، یعنی احتمال مرگ یا مردن از عواقب ملانوم 44 و 37 افزایش یافته است ٪، به ترتیب
• ملانوم بدخیم مرتبط با بارداری (SAMM) ؛ در مورد این ، از یک مطالعه ، حقایق زیر را نشان می دهد:
  • تشخیص در طی یا در طی یک سال پس از پایان بارداری.
  • زنان در 32.6 در مقابل 34.7 سال سن کمی از غیر SAMM بودند
  • محلی سازی: پاها (40٪) در مقابل تنه (37٪) در غیر SAMM.
  • میزان عود در SAMM به طور قابل توجهی افزایش یافت (12.5 در مقابل 1.4٪)
  • متاستازها بیشتر اتفاق می افتند (25 در مقابل 12.7٪).
  • میزان مرگ و میر / میزان عقیم سازی (20٪ در مقابل 10.3٪) ، بدون تفاوت معنی دار.
• مردان چاق (BMI 30؛ ؛ اما نه زنان) مبتلا به ملانوم متاستاتیک که مهار کننده BRAF dabrafenib یا مهارکننده MEK trametinib را دریافت کرده اند ، عمر طولانی تری داشتند:
  • 33.0 ماه ، از جمله 15.7 بدون پیشرفت تومور در مقابل مردان با وزن طبیعی (BMI 18.5 تا 24.9): 19.8 ماه ، از جمله 9.6 ماه بدون پیشرفت تومور
  • زنان (صرف نظر از BMI): متوسط ​​بقا حداقل 33 ماه.