لیکوپن: تعریف ، سنتز ، جذب ، انتقال و توزیع

لیکوپن (مشتق شده از نام علمی Solanum lycopersicum: "گوجه فرنگی") به گروه کاروتنوئیدها - اونها ترکیبات ثانویه گیاهی (مواد زیست فعال که دارای عملکرد مغذی ماندگار نیستند اما توسط آنها متمایز می شوند) سلامتاثرات محرک - "مواد مغذی") که رنگدانه چربی دوست (محلول در چربی) هستند رنگ می کند مسئول رنگهای زرد ، نارنجی و مایل به قرمز گیاهان متعدد است. با توجه به ساختار شیمیایی آنها ، کاروتنوئیدها را می توان به کاروتن ها تقسیم کرد که از آنها تشکیل شده است کربن (C) و هیدروژن (H) - هیدروکربن ها - و گزانتوفیل ها که حاوی هستند اکسیژن (O) علاوه بر اتم C و H - هیدروکربن های جایگزین. لیکوپن متعلق به کاروتن ها است و فرمول مولکولی C40H56 دارد. به طور مشابه ، آلفا کاروتن و بتاکاروتن کاروتن ها را نشان می دهد ، در حالی که لوتئین ، زاگزانتین و بتا-کریپتوکسانتین به گروه گزانتوفیل های اکسیژنه تعلق دارند. ویژگی ساختاری از لیکوپن ساختار پلین غیر اشباع پلی است (ترکیب آلی با چند کربنپیوندهای دوگانه کربنی (CC)) متشکل از 8 واحد ایزوپرونوئید بیولوژیکی (→ تتراترپن) و 13 پیوند دوگانه ، 11 مورد آن کونژوگه (چندین پیوند دوتایی متوالی دقیقاً با یک پیوند منفرد از هم جدا شده). سیستم پیوندهای دوگانه کونژوگه لیکوپن را قادر می سازد تا نور مرئی را در محدوده طول موج بالاتر جذب کند ، که به این ترتیب رنگ قرمز کاروتن به دست می آید. علاوه بر این ، ساختار پلین مسئول برخی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی لیکوپن است که به طور مستقیم با اثرات بیولوژیکی آنها ارتباط دارد ( آنتی اکسیدان پتانسیل). بر خلاف دیگر کاروتنوئیدها، مانند آلفا- و بتاکاروتن، بتا-کریپتوکسانتین ، لوتئین و زئاگزانتین ، لیکوپن دارای یک حلقه تری متیل سیکلوهگزن در انتهای زنجیره ایزوپروئید (→ ساختار غیر حلقوی) نیست. علاوه بر این ، کاروتن هیچ جایگزینی متصل نیست. لیکوپن به طور قابل توجهی لیپوفیلیک (محلول در چربی) است که بر روده تأثیر می گذارد (روده در اوردن از-مربوط) جذب و توزیع در ارگانیسم لیکوپن می تواند در اشکال مختلف هندسی (به ترتیب سیزم / ترانس- و ایزومری Z- / E) وجود داشته باشد که قابل تبدیل به یکدیگر هستند:

  • تمام ترانس لیکوپن
  • 5-سیس-لیکوپن
  • 7-سیس-لیکوپن
  • 9-سیس-لیکوپن
  • 11-سیس-لیکوپن
  • 13-سیس-لیکوپن
  • 15-سیس-لیکوپن

در گیاه ، ایزومر تمام ترانس با 79-91٪ غالب است ، در حالی که در ارگانیسم انسان بیش از 50٪ لیکوپن به شکل سیس است. لیکوپن کاملاً ترانس موجود در غذاهای گیاهی با تأثیرات برون زا مانند گرما و نور از یک سو و توسط آب معدنی اسیدی از طرف دیگر که دارای مواد غذایی بهتر هستند ، تا حدی ایزومر (تبدیل) می شود و به کشورهای مستقل مشترک المنافع تبدیل می شود. حلالیت ، بالاتر جذب سرعت ، و حمل و نقل درون سلولی و خارج سلولی (در داخل و خارج سلول) سریعتر در مقایسه با ایزومرهای تمام ترانس به دلیل عدم تجمع (تجمع) و توانایی تبلور. با این حال ، از نظر پایداری ، لیکوپن تمام ترانس از اکثر ایزومرهای کشورهای مستقل مشترک المنافع بهتر عمل می کند (بالاترین پایداری: 5 سیس ≥ همه ترانس ≥ 9 سیس ≥ 13 سیس> 15 سیس> 7 سیس-> 11 سیس: کمترین ثبات). از حدود 700 کاروتنوئید شناسایی شده ، حدود 60 مورد قابل تبدیل به هستند ویتامین A (رتینول) توسط متابولیسم انسان و در نتیجه دارای فعالیت پروویتامین A است. به دلیل ساختار غیر حلقوی ، لیکوپن یکی از پروویتامینهای A [4 ، 6 ، 22 ، 28 ، 54 ، 56-58] نیست.

ترکیب

تمام ترانس لیکوپن توسط همه گیاهانی که قادر به فتوسنتز ، جلبک و. هستند ، سنتز (تشکیل) می شود باکتری، و قارچ ها ماده اولیه بیوسنتز لیکوپن ، اسید mevalonic (اسید چرب هیدروکسی اشباع با زنجیره شاخه ای ، C6H12O4) است که با توجه به مسیر mevalonate (مسیر متابولیکی که از طریق استیل کوآنزیم A شروع می شود ، بیوسنتز ایزوپرونوئیدها اتفاق می افتد - برای ساختن استروئیدها و متابولیت های ثانویه) از طریق mevalonate 5-فسفات، 5-پیرو فسفات و میوونونات 5-پیرو فسفات ایزوپنتنیل (IPP). DMAPP با سه متراکم می شود مولکول ها از ایزومر IPP (C5H12O7P2) آن ، باعث پیدایش گرانیل جرانیل پیرو فسفات (GGPP ؛ C20H36O7P2). چگالش دو مولکول ها از GGPP منجر به سنتز فیتوئن (C40H64) ، ماده اصلی در بیوسنتز کاروتنوئید می شود. در نتیجه چندین اشباع (قرار دادن پیوندهای دوتایی ، تبدیل یک ترکیب اشباع شده به یک ماده غیر اشباع) ، فیتون به لیکوپن تمام ترانس تبدیل می شود. لیکوپن ماده اولیه تمام کاروتنوئیدهای دیگر است. بنابراین ، دوچرخه سواری (بسته شدن حلقه) از دو گروه ترمینال ایزوپرن لیکوپن در بیوسنتز بتاکاروتن، که می تواند توسط هیدروکسیلاسیون (واکنش با) به گزانتوفیل های اکسیژنه تبدیل (تبدیل) شود حذف of آب) در سلولهای ارگانیسم گیاهی ، تمام ترانس لیکوپن در غشا، ، قطرات چربی یا به صورت کریستال در سیتوپلاسم قرار دارد. بعلاوه ، در کروموپلاستها (پلاستیدهای رنگی نارنجی ، زرد و مایل به قرمز توسط کاروتنوئیدها در گلبرگ ها ، میوه ها یا اندام های ذخیره سازی (هویج) گیاهان) و کلروپلاست ها (اندامک سلول های جلبک های سبز و گیاهان بالاتر که فتوسنتز می کنند) ترکیب می شود. - گنجانیده شده در یک ماتریس پیچیده از پروتئین ها, لیپیدها، و / یا کربوهیدرات ها. در حالی که کاروتن در کروموپلاستهای گلبرگها و میوه ها برای جلب حیوانات - برای انتقال گرده و پراکندگی بذر - محافظت می کند در برابر آسیب فتو اکسیداتیو در کلروپلاستهای برگ گیاه به عنوان یکی از اجزای مجتمع های برداشت نور آنتی اکسیدان حفاظت با به اصطلاح فرو نشاندن حاصل می شود (دفع مسمومیت، غیرفعال سازی) واکنش پذیر اکسیژن ترکیبات (1O2 ، اکسیژن منفرد) ، جایی که لیکوپن مستقیماً انرژی تابشی را از طریق حالت سه گانه جذب می کند و از طریق آزاد سازی گرما غیرفعال می کند. از آنجا که توانایی فرو نشاندن با تعداد پیوندهای دوتایی افزایش می یابد ، لیکوپن با 13 پیوند دوگانه خود بیشترین فعالیت رفع را در مقایسه با سایر کاروتنوئیدها دارد. در مقایسه با لوتئین ، لیکوپن در گیاهان و حیوانات بسیار کمتر است. رنگ رنگدانه قرمز را می توان به صورت پراکنده در برخی از اسفنج ها (Porifera ؛ گیاه حیوانات آبزی درون بافت) ، حشرات و فوتوتروفیک تشخیص داد. باکتری (باکتریهایی که توانایی استفاده از نور را به عنوان منبع انرژی دارند). منابع عمده لیکوپن میوه ها و سبزیجات رسیده است ، مانند گوجه فرنگی (0.9-4.2 میلی گرم در 100 گرم) و محصولات گوجه فرنگی ، گریپ فروت قرمز (3.4 میلی گرم در 100 گرم) ، گواوا (5.4 میلی گرم در 100 گرم) ، هندوانه (2.3 -7.2 میلی گرم در 100 گرم) ، پاپایا (3.7 100 میلی گرم در XNUMX گرم) ، گل سرخ، و برخی از گونه های زیتون ، به عنوان مثال ، شاخه های گیاه مرجانی گیاه Elaeagnus umbellata. در این زمینه ، محتوای لیکوپن بسته به رقم ، فصل ، رسیدن ، محل ، رشد ، برداشت و شرایط ذخیره سازی قابل تغییر است و می تواند در قسمتهای مختلف گیاه بسیار متفاوت باشد. در گوجه فرنگی و محصولات گوجه فرنگی ، غلظت لیکوپن حدود 9 برابر بیشتر از بتاکاروتن است. حدود 80-85٪ از مصرف لیکوپن در رژیم غذایی به دلیل مصرف گوجه فرنگی و محصولات گوجه ای مانند رب گوجه فرنگی ، سس گوجه فرنگی ، سس گوجه فرنگی و آب گوجه فرنگی است. چربی دوست بودن (حلالیت چربی) لیکوپن به همین دلیل است که کاروتن نمی تواند در محیط های آبی حل شود و باعث تجمع و متبلور شدن سریع آن شود. بنابراین ، لیکوپن موجود در گوجه فرنگی تازه در حالت بلوری وجود دارد و در یک ماتریس سلولز جامد و / یا پروتئین محصور شده است که جذب آن دشوار است. عملیات فرآوری مواد غذایی ، مانند خرد کردن مکانیکی و عملیات حرارتی ، منجر به آزاد شدن لیکوپن از ماتریس غذا و افزایش آن می شود دسترسی به زیستی. با این حال ، قرار گرفتن در معرض گرما نباید خیلی طولانی یا خیلی شدید باشد ، در غیر این صورت اکسیداسیون ، دوچرخه سواری (بسته شدن حلقه) و یا ایزومریزاسیون سیس لیکوپن تمام ترانس ممکن است منجر به از دست دادن فعالیت بیش از 30٪ شود. به دلایل بالاتر دسترسی به زیستی و غلظت از لیکوپن ، محصولات گوجه فرنگی ، مانند رب گوجه فرنگی ، سس گوجه فرنگی ، سس گوجه فرنگی و آب گوجه فرنگی ، میزان لیکوپن به طور قابل توجهی بالاتر از گوجه فرنگی تازه است. برای استفاده در صنایع غذایی ، لیکوپن هم به صورت مصنوعی تولید می شود و هم با استفاده از حلال های آلی از کنسانتره های گوجه فرنگی استخراج می شود. به عنوان ماده رنگی خوراکی (E 160d) استفاده می شود و از این رو یک ماده رنگی در سوپ ها ، سس ها ، نوشیدنی های طعم دار ، دسرها ، ادویه جات ، شیرینی جات و کالاهای پخته شده است. علاوه بر این ، لیکوپن پیش ماده مهم آن است طعم دهنده هااین با کمک اکسیداسیون با کمک لیپوکسیژنازها ، با واکنش با واکنش شکسته می شود اکسیژن ترکیبات و تحت حرارت فشار، و در نتیجه ترکیبات کربونیل با آستانه بوی کم ایجاد می شود. این محصولات تخریب نقش اساسی در فرآوری گوجه فرنگی و محصولات گوجه فرنگی دارند.

جذب

لیکوپن به دلیل چربی دوست بودن (حلالیت چربی) آن در قسمت فوقانی جذب شده (جذب می شود) روده کوچک در طی هضم چربی این نیاز به وجود چربی های رژیم غذایی (3-5 گرم در وعده غذایی) به عنوان حمل و نقل ، اسیدهای صفراوی برای محلول سازی و تشکیل میسل و استرازها (گوارشی) آنزیم ها) برای تجزیه لیکوپن استری. پس از آزاد شدن از ماتریس غذا ، لیکوپن در لومن روده کوچک با سایر مواد لیپوفیلی ترکیب می شود و اسیدهای صفراوی برای تشکیل میسل های مخلوط (ساختارهای کروی به قطر 3-10 نانومتر که در آن چربی وجود دارد) مولکول ها به گونه ای مرتب شده اند که آببخشهای مولکول محلول به سمت خارج و قسمتهای مولکول محلول در آب به سمت داخل تبدیل می شوند) - فاز میسلار برای حل شدن (افزایش حلالیت) لیپیدها - که توسط یک فرآیند انتشار غیر فعال به سلولهای انتروسی (سلولهای روده کوچک) جذب می شود اپیتلیوم) از اثنی عشر (دوازدهه) و ژژنوم (ژژنوم). شواهدی وجود دارد که روده جذب لیکوپن و سایر کاروتنوئیدها شامل یک ناقل اپیتلیال خاص است که قابل اشباع است و فعالیت آن به کاروتنوئید بستگی دارد غلظت. میزان جذب لیکوپن از غذاهای گیاهی به طور گسترده ای در داخل و به طور جداگانه متفاوت است ، بسته به نسبت چربی های تأمین شده همزمان ، از 30 to تا 60 ging متفاوت است [3-5 ، 22 ، 50 ، 54 ، 57]. از نظر تأثیر ترویجی آنها در جذب لیکوپن ، اسیدهای چرب اشباع به مراتب موثرتر از اسیدهای چرب اشباع نشده چندگانه (اسیدهای چرب پلیئن ، PFS) هستند که به شرح زیر قابل توجیه است:

  • PFS اندازه میسل های مخلوط را افزایش می دهد ، که باعث کاهش سرعت انتشار می شود
  • PFS بار سطح میسل را تغییر داده و میل (قدرت اتصال) به سلولهای انتروسی (سلولهای اپیتلیوم روده کوچک) را کاهش می دهد
  • PFS (اسیدهای چرب امگا -3 و -6) فضای بیشتری نسبت به اسیدهای چرب اشباع شده در لیپوپروتئین ها (مجموع لیپیدها و پروتئین ها - ذرات میسل مانند - که برای انتقال مواد چربی دوست در خون عمل می کنند) اشغال می کنند ، بنابراین فضای سایر لیپوفیلیک ها را محدود می کند. مولکول ها ، از جمله لیکوپن
  • PFS ، به خصوص امگا 3 اسیدهای چرب، سنتز لیپوپروتئین را مهار می کند.

فراهمی زیستی لیکوپن علاوه بر مصرف چربی به عوامل درون زا و برون زای زیر نیز وابسته است [4 ، 5 ، 8 ، 14 ، 15 ، 22 ، 28 ، 29 ، 40 ، 46-48 ، 54 ، 62 ، 63 ، 68]:

  • مقدار لیکوپن که از طریق رژیم غذایی تأمین می شود - با افزایش دوز ، فراهمی زیستی نسبی کاروتنوئید کاهش می یابد
  • شکل ایزومریک - لیکوپن ، برخلاف سایر کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن ، در پیکربندی سیس بهتر جذب می شود تا در شکل تمام ترانس. عملیات حرارتی ، مانند پخت و پز ، باعث تبدیل تمام ترانس به سیس لیکوپن می شود
  • منبع غذایی - از مکمل ها (لیکوپن جدا شده ، خالص در محلول روغنی - موجود آزاد یا با اسیدهای چرب استری شده) ، کاروتنوئید نسبت به غذاهای گیاهی (لیکوپن بومی ، متصل به پیچیده) در دسترس است ، همانطور که با افزایش قابل توجهی بالاتر در سرم ثابت می شود سطح لیکوپن پس از مصرف مکمل ها در مقایسه با مصرف مقادیر مساوی از میوه ها و سبزیجات
  • ماتریس غذایی که در آن لیکوپن وجود دارد - از محصولات گوجه فرنگی ، مانند سوپ گوجه فرنگی و رب گوجه فرنگی ، لیکوپن به طور قابل توجهی بهتر از گوجه فرنگی خام جذب می شود ، زیرا فرآیند (خرد کردن مکانیکی ، عملیات حرارتی و غیره) ساختار سلول های گیاهی شکسته می شود ، پیوندها از لیکوپن به پروتئین ها و فیبر در رژیم غذایی شکاف خورده ، و سنگدانه های کاروتنوئید بلوری حل می شوند. مخلوط کردن غذاهای حاوی گوجه فرنگی با روغن باعث افزایش بیشتر میزان دسترسی به زیستی لیکوپن
  • تداخلات با سایر مواد غذایی:
    • فیبرهای غذایی ، مانند پکتین های موجود در میوه ها ، با تشکیل کمپلکسهای محلول ضعیف با کاروتنوئید ، فراهمی زیستی لیکوپن را کاهش می دهد
    • اولسترا (جایگزین چربی مصنوعی متشکل از استرهای ساکارز و زنجیره بلند اسیدهای چرب (poly پلی استر ساکارز) که توسط لیپازهای درون زا (شکافت چربی) قابل تجزیه نیست آنزیم ها) به دلیل مانع استریک و بدون تغییر دفع می شود) جذب لیکوپن را کاهش می دهد. طبق Koonsvitsky و همکاران (1997) از مصرف روزانه 18 گرم اولسترا در طی 3 هفته کاهش در سطح سرمی کاروتنوئید به میزان 27٪ حاصل می شود. طبق گفته تورنكوئست و همكاران (2000) بعد از مقادیر كم مصرف اولسترا (2 گرم در روز) كاهش سطح سرمی كاروتنوئید (15٪) برای ثبت وجود دارد.
    • فیتواسترول ها و استول ها (ترکیبات شیمیایی از گروه استرول های موجود در قسمت های گیاهان چرب ، مانند دانه ها ، جوانه ها و دانه ها ، که بسیار شبیه به ساختار کلسترول هستند و به طور رقابتی مانع جذب آن می شوند) می توانند جذب روده لیکوپن را مختل کنند. بنابراین ، استفاده منظم از اسپردهای حاوی فیتواسترول ، مانند مارگارین ، می تواند منجر به کاهش متوسط ​​(10-20٪) سطح کاروتنوئید سرم شود. با افزایش همزمان مصرف روزانه میوه ها و سبزیجات غنی از کاروتنوئید ، می توان با مصرف مارگارین حاوی فیتواسترول از کاهش غلظت کاروتنوئید سرم جلوگیری کرد
    • مصرف مخلوط های کاروتنوئید ، مانند لیکوپن ، بتاکاروتن ، کریپتوکسانتین ، زاگزانتین و لوتئین ، می تواند جذب لیکوپن روده را مهار و تقویت کند - در سطح اختلاط (جذب) در میسل های مخلوط در لومن روده ، داخل سلول در داخل سلول - سلول) حمل و نقل ، و اختلاط در لیپوپروتئین ها - با تفاوت های شدید بین فردی
      • طبق گفته اولسن (1994) ، تجویز دوزهای بالای دارویی بتاکاروتن منجر به کاهش جذب لیکوپن و کاهش سطح لیکوپن سرم می شود ، احتمالاً ناشی از فرایندهای جابجایی جنبشی در امتداد مخاط روده. بنابراین ، به نظر می رسد تک مکمل ترجیحی دوزهای بالای بتاکاروتن مانع از جذب روده می شود ، خصوصاً آن دسته از کاروتنوئیدها که دارای پتانسیل محافظتی بالاتری نسبت به بتاکاروتن هستند ، مانند لیکوپن ، زاگزانتین و لوتئین و به میزان قابل توجهی در سرم وجود دارد.
      • Gaziano و همکاران (1995) پس از شش روز مصرف 100 میلی گرم بتاکاروتن مصنوعی و طبیعی ، کاهش میزان لیکوپن در لیپوپروتئین ها ، به ویژه در LDL (لیپوپروتئین های با چگالی کم ؛ لیپوپروتئین های با چگالی کم غنی از کلسترول) را نشان دادند
      • Wahlquist و همکاران (1994) افزایش غلظت لیکوپن سرم را با تجویز روزانه 20 میلی گرم بتاکاروتن برای مدت یک سال مشاهده کردند
      • Gossage و همکاران (2000) زنان شیرده و غیر شیرده را در سنین 19-39 سال با 30 میلی گرم بتاکاروتن به مدت 28 روز تکمیل کردند ، در نتیجه غلظت لیکوپن سرم تحت تأثیر قرار نگرفت ، در حالی که سطح آلفا و بتاکاروتن سرم افزایش یافته و سرم سطح لوتئین به طور قابل توجهی کاهش یافته است
  • عملکرد هضم فردی ، مانند خرد شدن مکانیکی در دستگاه گوارش فوقانی ، pH معده ، جریان صفرا - جویدن کامل و pH کم آب معده باعث ایجاد اختلال در سلول و ترشح لیکوپن محدود و استری شده می شود ، که فراهمی زیستی کاروتنوئید را افزایش می دهد. کاهش جریان صفرا به دلیل اختلال در تشکیل میسل ، فراهمی زیستی را کاهش می دهد
  • وضعیت تأمین ارگانیسم
  • عوامل ژنتیکی

حمل و نقل و توزیع در بدن

در سلولهای انتروسیت (سلولهای روده کوچک) اپیتلیوم) قسمت فوقانی روده کوچک، لیكوپن در كیلومایكرونها (CM ، لیپوپروتئینهای غنی از لیپید) گنجانیده می شود ، كه با برون ریز شدن (انتقال مواد به خارج از سلول) در فضای بینابینی سلولهای انتروسیتی ترشح می شود (ترشح می شود) و از طریق آن منتقل می شود. لنف. از طریق تنه روده ای (تنه جمع کننده لنفاوی جفت نشده حفره شکم) و مجرای قفسه سینه (تنه جمع کننده لنفاوی حفره قفسه سینه) ، کیلومکرون ها وارد زیر کلاو می شوند رگ (ورید ساب کلاوین) و ورید ژوگولار (ورید ژوگولار) ، به ترتیب ، که به هم می رسند و ورید براکیوسفالیک (سمت چپ) را تشکیل می دهند - آنگولوس ونوسوس (زاویه وریدی). وریدهای براکیوسفالیس هر دو طرف متحد می شوند تا برتر جفت نشده را تشکیل دهند ونا کاوا (ورید اجوف برتر) ، که به داخل باز می شود دهلیز راست (دهلیز کوردیس دکستروم). چیلومیکرونها به محیط پیرامونی وارد می شوند گردش توسط نیروی پمپاژ قلب. نیمه عمر Chylomicrons (زمانی که مقداری که با افزایش نمایی به نصف کاهش می یابد) تقریباً 30 دقیقه است و در حین حمل و نقل به باقی مانده های chylomicron (CM-R ، ذرات باقیمانده chylomicron کم چربی) تجزیه می شود. کبد. در این زمینه ، لیپوپروتئین لیپاز (LPL) نقشی اساسی دارد ، که در سطح سلولهای اندوتلیال واقع شده است (سلولهای داخلی خون عروق) از مویرگهای خون و منجر به جذب رایگان می شود اسیدهای چرب و مقادیر کمی لیکوپن در بافتهای مختلف ، به عنوان مثال عضله ، بافت چربی و غده پستانی ، با تجزیه چربی. با این حال ، اکثر لیکوپن در CM-R باقی می ماند که به گیرنده های خاص موجود در آن متصل می شود کبد و از طریق اندوسیتوز با واسطه گیرنده به سلولهای پارانشیمی کبد منتقل می شود (تسخیر از غشای سلولی → خفه شدن وزیکولهای حاوی CM-R (اندامکهای سلول) به داخل سلول). در کبد سلولها ، لیکوپن تا حدی ذخیره می شود و قسمت دیگر در VLDL گنجانده می شود (بسیار کم است چگالی لیپوپروتئین ها لیپوپروتئینهای حاوی لیپید با چگالی بسیار کم) ، که از طریق آنها کاروتنوئید از طریق سلول به بافتهای خارج کبدی ("خارج از کبد") می رسد خون گردش. همانطور که VLDL در گردش است خون به سلولهای محیطی متصل می شود ، لیپیدها با عمل LPL شکسته شده و مواد لیپوفیلی آزاد شده از جمله لیکوپن با انتشار غیرفعال درونی می شوند (به صورت داخلی گرفته می شوند). این منجر به کاتابولیسم VLDL به IDL (متوسط) می شود چگالی لیپوپروتئین ها). ذرات IDL را می توان توسط کبد به روش گیرنده جذب کرد و در آنجا تجزیه کرد ، یا توسط تری گلیسیرید در پلاسمای خون متابولیزه (متابولیزه) شد لیپاز (آنزیم تقسیم کننده چربی) به کلسترول-ثروتمند LDL (کم چگالی لیپوپروتئین ها). لیکوپن مقید به LDL از طریق آندوسیتوز با واسطه گیرنده از یک سو به داخل کبد و بافتهای خارج کبدی گرفته شده و به HDL (لیپوپروتئین های با چگالی بالا) از طرف دیگر ، که در انتقال لیکوپن و سایر مولکول های چربی دوست نقش دارند ، به ویژه کلسترول، از سلولهای محیطی به کبد. مخلوط پیچیده ای از کاروتنوئیدها در بافت ها و اندام های انسانی یافت می شود ، که از نظر کیفی (الگوی کاروتنوئیدها) و از نظر کمی تحت تغییرات فردی زیادی است (غلظت از کاروتنوئیدها). لیکوپن و بتاکاروتن فراوانترین کاروتنوئیدها در خون و بافتها هستند. در حالی که لیکوپن در غدد فوق کلیه غالب است ، بیضه ها (بیضه ها), پروستاتو کبد ، ریه ها و کلیه ها مقادیر تقریبی لیکوپن و بتاکاروتن دارند. از آنجا که لیکوپن به طور قابل توجهی لیپوفیلیک است (محلول در چربی) ، در بافت چربی نیز محلی است (1 m nmol / g وزن مرطوب) و پوست، اما در غلظت های پایین تر از بیضه ها (بیضه ها) و آدرنال ها (تا 20 نانومول در گرم وزن مرطوب) ، به عنوان مثال [4 ، 15 ، 22 ، 28 ، 40 ، 50 ، 54 ، 56-58]. در سلولهای بافتها و اندامهای منفرد ، لیکوپن به ویژه جزئی از غشای سلولی است و بر ضخامت آنها تأثیر می گذارد ، استحکام، سیالیت ، نفوذپذیری (نفوذ پذیری) ، و همچنین اثربخشی. از آنجا که لیکوپن بیشترین مقدار را دارد آنتی اکسیدان بالقوه در مقایسه با سایر کاروتنوئیدها و ترجیحاً در ذخیره می شود پروستات بافت ، عاملی است که از نظر پروستات بیشترین تأثیر را دارد سرطان جلوگیری. در خون ، لیکوپن توسط لیپوپروتئینهای متشکل از مولکولهای لیپوفیلی و آپولیپوپروتئین ها (بخش پروتئینی ، عملکرد به عنوان داربست ساختاری و یا مولکول شناسایی و متصل کردن ، به عنوان مثال ، برای گیرنده های غشا) ، مانند Apo AI ، B-48 ، C-II ، D و E. کاروتنوئید 75-80٪ به LDL، 10-25٪ به HDL، و 5-10 to به VLDL. بسته به عادات غذایی ، غلظت لیکوپن سرم در حدود 0.05-1.05 میکرومول در لیتر است و بسته به جنس ، سن ، سلامت وضعیت ، چربی کل بدن توده، و سطح الکل و تنباکو مصرف. در سرم انسان و شیر مادر، 34 مورد از حدود 700 کاروتنوئید شناخته شده ، از جمله 13 ایزومر هندسی تمام ترانس ، تا به امروز شناسایی شده است. در میان آنها ، علاوه بر لیکوپن ، کاروتن های آلفا و بتاکاروتن و گزانتوفیل های لوتئین ، زاگزانتین و کریپتوکسانتین ، اغلب شناسایی می شود.

دفع

لیکوپن جذب نشده بدن را در مدفوع (مدفوع) رها می کند ، در حالی که لیکوپن جذب شده از طریق روده (از طریق روده) به شکل متابولیت های آن در ادرار از بین می رود. تخریب درون زا لیکوپن توسط بتاکاروتن دیوکسیژناز 2 (BCDO2) رخ می دهد ، که کاروتن را به سودوژونون ، شمعدانی و 2-متیل-2-هپتن-6-وان می شکند. به منظور تبدیل محصولات تخریب لیکوپن به یک فرم دفع ، آنها مانند همه مواد لیپوفیلی (محلول در چربی) تحت بیوتفورم قرار می گیرند. انتقال بیولوژیک در بسیاری از بافت ها ، به ویژه در کبد ، رخ می دهد و می تواند به دو مرحله تقسیم شود:

  • در فاز I ، متابولیت های (واسطه ای) لیکوپن توسط هیدروکسیله (قرار دادن یک گروه OH) توسط سیستم سیتوکروم P-450 برای افزایش حلالیت
  • در فاز II ، ترکیب با مواد بسیار آب دوست (محلول در آب) رخ می دهد - برای این منظور ، اسید گلوکورونیک با کمک گلوکورونیل ترانسفراز به گروه متابولیت های OH که قبلاً وارد شده منتقل می شود

بعد از تک آهنگ حکومت، زمان ماند کاروتنوئیدها در بدن بین 5-10 روز است.