هتروفوریا: استرابیسم در شرایط خاص
هتروفوریا در اصطلاح عامیانه استرابیسم پنهان یا پنهان نیز نامیده می شود زیرا معمولاً می توان آن را به خوبی جبران کرد. این بدان معناست که افراد آسیب دیده هیچ شکایتی ندارند.
پس زمینه این پدیده به شرح زیر است: کشش فردی عضلات چشم از چشمی به چشم دیگر متفاوت است. با این حال، اگر با هر دو چشم روی یک شی تمرکز کنید، این تفاوت با پردازش حسی مغز جبران میشود - فرآیندی به نام فیوژن که از تصاویر دوگانه جلوگیری میکند. با این حال، برای بسیاری از افراد، این دیگر در موقعیتهای خاص کار نمیکند: برای مثال، اگر خیلی خسته هستند یا الکل مصرف کردهاند، دو چشم دیگر به درستی با هم کار نمیکنند - هتروفوریا قابل توجه میشود.
این استرابیسم نهفته اصلا نادر نیست: برآوردها نشان می دهد که 70 درصد از همه افراد مبتلا هستند.
تشخیص با استفاده از تست پوششی
هنگامی که یک چشم پوشیده می شود، تمرکز خود را به موقعیت مورد علاقه خود در زیر پوشش اصلاح می کند. این می تواند توسط چشم پزشک تعیین شود. همچنین از تست پوشش برای اندازه گیری زاویه انحراف چشم استفاده می شود. برای این کار از ابزارهای مختلفی برای تعیین زاویه اصلاحی که چشم هنگام اتصال مجدد چشم دوم از موقعیت مورد علاقه خود باید انجام دهد استفاده می شود.
هتروفوریا: علائم
هتروفوریا باید از بقیه استرابیسم متمایز شود. این یک نوع هنجار از استرابیسم نهفته است که حتی از دو چشم با محورهای بینایی کاملاً منطبق شایع تر است. همانطور که مغز محورهای بینایی را تصحیح می کند، یک برداشت بصری فضایی و پردازش کامل اطلاعات تصویر وجود دارد.
هتروفوریا: درمان
درمان هتروفوریا فقط در موارد نادر ضروری است - استرابیسم نهفته ارزش بیماری ندارد.
با این حال، تمرینات حرکتی خاصی را می توان برای بازگرداندن تعادل عضلانی بین عضلات چشم انجام داد. سایر بیماران با استفاده از عینکی که دقیقاً با ارزش چشم آنها مطابقت دارد، بدون علامت می شوند. اگر کسی با وجود عینک زدن باز هم شکایت دارد، می توان از عینک منشوری مخصوص استفاده کرد. نقص زاویه را اصلاح می کنند.
در موارد بسیار نادر، مداخله جراحی برای هتروفوریا ضروری است.