مترادف
گلیوبلاستوما مولتی فرم
معرفی
گلیوبلاستوما شایع ترین بدخیم است مغز تومور در بزرگسالان. به دلیل پیش آگهی بسیار ضعیف ، طبق طبقه بندی WHO در تومورهای اولیه مرکز ، به عنوان شدیدترین درجه طبقه بندی می شود سیستم عصبی، یعنی گلیوبلاستوما درجه IV. گلیوبلاستوما به گروه تومورهای آستروسیتیک (گلیوما) تعلق دارد ، که از نظر بافت شناسی شبیه سلولهای بافت حمایت کننده (سلولهای گلیال) مغز. گلیوم از سلولهای پیش ساز سلولهای گلیایی ایجاد می شود و بنابراین وجود دارد مغز تومورها (تومورهای اولیه مغز).
فرکانس
گلیوبلاستوما شایع ترین بدخیم است تومور مغزی در بزرگسالان گفته می شود که بروز تومورهای مغزی به طور کلی در هر سال 50 نفر است. در میان تومورهای اولیه مغزی ، گلیوماها شایع ترین است که در هر 100,000 نفر و 4 تا 5 مورد جدید وجود دارد.
شایعترین گلیوم ، گلیوبلاستوما با بیش از 50٪ است و حدود 25٪ از کل تومورهای اولیه مغز را تشکیل می دهد. بنابراین ، تعداد موارد جدید گلیوبلاستوما تقریباً 3 مورد در هر 100,000 نفر است. این بیماری بیشتر در سنین 60 تا 70 سالگی اتفاق می افتد.
با این حال ، به طور قابل توجهی افراد جوان نیز تحت تأثیر قرار می گیرند. مردان تقریباً دو برابر زنان بیمار می شوند. گلیوبلاستوم در کودکان بسیار نادر است. در مقایسه با تومورهای دیگر ، تومورهای مغزی خوشبختانه نادر هستند. فقط حدود 2٪ از کل سرطان بیماران از a رنج می برند تومور مغزی.
وقوع
گلیوبلاستوما در همه نقاط مرکزی رشد می کند سیستم عصبی (CNS) ، اما به خصوص در مغز. منشأ آنها بخشی از مغز است که از رشته های عصبی (ماده سفید) تشکیل شده است. تومورها بیشتر در زیر قشر مغز (زیر قشر) نفوذ می کنند ، اما می توانند قشر را نیز در دست بگیرند.
آنها را می توان در تمام لوب های مغز ، اما همچنین به اصطلاح پرتو یافت که دو نیمه مغز (نیمکره ها) را به هم متصل می کند. گلیوبلاستوما که از پرتو (جسم پینه ای) در هر دو طرف به مناطق پیشانی مغز (لوب فرونتال) گسترش می یابد ، نامیده می شود پروانه گلیوم اگر بافت مغز در ناحیه وسیعی نفوذ کرده باشد و حداقل دو لوب مغز را تحت تأثیر قرار دهد ، این عمل gliomatosis cerebri نامیده می شود.
گاهی اوقات گلیوبلاستوما نیز در امتداد طاق (فورنیکس) ، که در زیر پرتو قرار دارد ، در حفره رشد می کند تالاموس و بندرت در ساقه میانی مغز نیز وجود دارد. از نظر میکروسکوپی ، گلیوبلاستوما با سلولهای چند شکل با اندازه و شکل متفاوت با هسته های خاص مشخص می شود. بسیاری از سلول ها در مرحله تقسیم هسته ای (میتوز) هستند.
رشد سریع تومور و آزاد شدن یک عامل عروقی تولید شده توسط بافت تومور منجر به تشکیل غیر طبیعی (پاتولوژیک) می شود عروق با ساختار دیواری معیوب. این امر منجر به اتساع کوچک عروقی (آنوریسم و واریس) ، اتصال کوتاه عروق و رگها (آناستوموز شریانی) و اصطلاحاً ”رگهای اولیه” می شود. این اغلب منجر به خونریزی (گلیوم آپوپلکسی) و تغذیه ناکافی تومور می شود که منجر به مرگ سلولهای فعال می شود (نکروز) درون تومور. این نواحی تومور نکروتیک غالباً با شبه آپلیسیدها احاطه شده اند که از سلولهای نئوپلاستیک مرتب شده خطی تشکیل شده اند. علاوه بر این ، تورم بافت به دلیل تجمع مایعات از سیستم عروقی در اطراف تومور (ورم صفاق) ایجاد می شود ، که اغلب منجر به تورم کل نیمکره مغز می شود.
تمام مقالات این مجموعه: