اختلال راه رفتن
In اسکلروز متعدد، یک اختلال راه رفتن به دلیل علائم همراه ایجاد می شود. معمولاً الگوی راه رفتن تا حدی ناپایدار با نوسان کمی ، بخصوص در گوشه و کنار یا از طریق درها ، را نشان می دهد. این می تواند به دلیل رخ دهد هماهنگی/تعادل مشکلات ، زیرا ادراک از خود مختل شده و فاصله ها به علت موجود دشوارتر قابل ارزیابی است اختلالات بینایی.
تمرینات راه رفتن از طریق تغییرات گام های مختلف ، مانند پله های بزرگ ، چرخش هنگام راه رفتن ، نوک پا ، قدم زدن با نوک پا ، بلند کردن زانوها هنگام راه رفتن ، پله های کناری ، مراحل انتقال و راه رفتن به عقب ایمنی راه رفتن را بهبود می بخشد. علاوه بر این ، الگوی راه رفتن می تواند تغییر کند به دلیل اسپاسم. غالباً بیمار با دور زدن لگن ، کشیدن مفصل ران بیش از حد و چرخاندن مفصل راننده جبران می کند پا با چرخاندن آن به سمت بیرون ، جلو بروید.
احتمال دیگر راه رفتن در پای نوک تیز به دلیل کوتاه شدن است تاندون آشیل. در هر دو نوع ، باید بر روی تن کار شود. هنگام جبران از طریق لگن ، باید لگن و همچنین ستون فقرات کمر برای گسترش حرکت تحریک شود. در صورت وجود فلج در بالابر پا ، بیمار بلند می کند پا از طریق افزایش خم شدن زانو و این نیز منجر به تغییر تن عضله می شود که باید برای جلوگیری از علائم همراه مانند درمان شود درد و فشار بیش از حد
خلاصه
مولتیپل اسکلروزیس التهاب مزمن رشته های عصبی است که رسانایی عصب را بدتر می کند. این منجر به علائمی مانند هماهنگی مشکلات ، تعادل مشکلات ، تغییر میزان عضله ، اختلالات راه رفتن ، اختلالات بینایی و خستگی. در فیزیوتراپی ، با توجه به علائم ، درمان خاصی انجام می شود.
با برخی از تکنیک های گرفتن ، تون عضله کاهش می یابد و سعی می شود فلج در عضله توسط محرک ها فعال شود. تمرینات عمومی برای بهبود هماهنگی و تعادل از طریق تمرینات ضد فشار با دست و پا و آموزش روی سطوح ناهموار به ویژه م particularlyثر است. در صورت بروز اختلالات راه رفتن ، تمرینات گام در انواع مختلف باید گنجانده شود.
