انگشت

تشریح

انتهای انگشتان دست انسان را نوک انگشت می نامند. اصطلاح لاتین انگشتان دست ما digitus manus است. وقتی به دست خود نگاه می کنیم ، 5 انگشت مختلف را می بینیم: انگشت شست ، شاخص انگشت، انگشت میانی ، انگشت حلقه و انگشت کوچک.

علی رغم این واقعیت که همه انگشتان متفاوت هستند ، همه آنها در ساختار و کالبدشکافی موازی هستند. انگشتان دارای همان ساختار اساسی یکسانی هستند: نوک انگشت را می توان فالانگ برجسته و ناخن انگشت (Lat. Unguis) بر روی آن قرار دارد.

این ماده متشکل از کراتین ، یک پروتئین فیبری محلول در آب است و در درجه اول عملکرد محافظتی نوک انگشت را برآورده می کند. علاوه بر این ، این فقط در پستانداران بالاتر وجود دارد ، زیرا ناخن از اصطلاحاً اپیدرم ، بالاترین قسمت پوست ما گرفته شده است. زیر ناخن حاوی کراتین بستر ناخن قرار دارد که از آن تشکیل شده است بافت همبند و کاملاً با آن ترکیب شده است پریوستوم.

در ناحیه ناخن می توانید به اصطلاح ماه ناخن ، یک علامت هلال سفید را مشاهده کنید. نوک انگشت به غیر از ناخن ، معنای مهمی نیز دارد ، به عنوان مثال اغلب در جرم شناسی ظاهر می شود: هر کدام انگشت توت یک الگوی مشخص دارد که منحصر به فرد است و در شناسایی یک فرد ، اثر انگشت نقش دارد. این شامل بسیاری از گیرنده های لمس و فشار است ، حدود 700 مورد ، و بنابراین عملکرد مهمی را برای لمس یک شی انجام می دهد.

چندین رگ و رگ نیز در آن دیده می شود انگشت، و همچنین بافت چربی. سرخرگ هایی که در اینجا بیشترین اهمیت را دارند شاخه های انتهایی شریان های رادیال و اولنار هستند. برای حرکت انگشت ، ما به عضلاتی نیاز داریم که به حلق مربوطه متصل شده و برای مهارتهای حرکتی خوب نقش تعیین کننده ای دارند (به عنوان مثال نوشتن و احساس).

مفصل نوک انگشت یک مفصل لولایی است ، که امکان خم شدن (خم شدن) و کشش (افزونه). یک دستگاه رباطی نیز به آن متصل است مفاصل، که در خدمت ایجاد ثبات است مفصل انگشت. این شامل دو رباط وثیقه و دو رباط اضافی در پشت دست و انگشتان است. همچنین وجود دارد تاندون ها که توسط رباطهای صلیبی و حلقوی به اصطلاح محکم می شوند. تشبیه به مفصل انگشت مفصل انگشت پا است ، که از لحاظ کالبدی شباهت های زیادی دارد.