تمرینات مربوط به روتاتور کاف پس از جراحی | تمرینات برای روتاتور کاف

تمرینات مربوط به روتاتور کاف پس از جراحی

پس از یک عمل همیشه مهم است که از دستورالعمل های جراح پیروی کنید. غالباً اینگونه است که حرکت در مفصل هنوز کاملاً آزاد نشده است. در بیشتر موارد ، شانه نباید بلافاصله بعد از جراحی بالا رفته و بیش از 90 درجه گسترش یابد.

حرکات چرخشی نیز اغلب ممنوع است. مقاومت ، از جمله پشتیبانی ، معمولاً به مدت 6 هفته منع مصرف دارد. در چند هفته اول پس از عمل جراحی روتاتور کاف، بسیج منفعل و فعال تمرکز اصلی است.

این بدان معنی است: حرکت در داخل دردمحدوده آزاد و مجاز ، بدون استفاده از مکانیسم های فرار از قبیل بالا بردن شانه. این کار باید در حین درمان انجام شود و پس از آن بهتر است به صورت مستقل در خانه مقابل آینه انجام شود. مساله البته این است که روتاتور کاف به دلیل کمبود بار بهتر بهبود می یابد (مانند پشتیبانی یا چرخش) ، اما قدرت خود را نیز از دست می دهد.

بعد از جراحی شانه ، عضله تثبیت کننده باید آهسته و فوری آموزش ببیند. تمرینات فوق الذکر ، که باید متناسب با سطح آنها باشد التیام زخم، برای این منظور مناسب هستند. مهم است که مقاومت و فعالیت پشتیبانی فقط با اجازه پزشک به آرامی افزایش یابد. در این زمان ، این موارد در درمان از اولویت بالایی برخوردار هستند. به منظور محافظت از سازه های مورد استفاده ، باید در زندگی روزمره نیز مراقبت شود تا از جهت های ممنوع حرکت و بار جلوگیری شود (به سختی بلند نشوید ، درهای باز را با بازوی آسیب دیده فشار ندهید ، اشیا from را از قفسه بالا نگیرید) . پس از پیشرفت روند بهبودی ، یک آموزش تدریجی برای افزایش وجود دارد.

ورزش هایی برای محکم کردن شانه

در گرفتگی ، به اصطلاح تنگی شانه ، پیوست تاندون ها از روتاتور کاف اغلب بار زیادی دارند و تمایل به التهاب و فرسودگی دارند. به دلیل عدم تعادل عضلانی ، وضعیت بد بدن یا دلایل دیگر ، سر از زیر شانه لیز خورده است آکرومیون در پریز ساختارها در حال اجرا فشرده وجود دارد

سپس روتاتور کاف به طور مکرر علائم سایش را نشان می دهد. برای به اصطلاح گسترش فضای به اصطلاح subacromial (فضای بین آکرومیون و شانه سر) ، برخی از تمرینات خوب در درمان فیزیوتراپی وجود دارد. به طور خاص ، عضلات دمی (کشش به سمت پایین) باید تقویت شوند.

این عضله است که شانه را می کشد سر به پایین در سوکت تمرینات متنوعی وجود دارد که یکی از آنها بسیار م effectiveثر است و در اینجا با جزئیات بیشتری شرح داده خواهد شد. ورزش بیمار در کنار یک میز یا کمد که سطح آن در ارتفاعی قرار دارد که بازو را می توان به راحتی و بدون درد به پهلو بلند کرد ، می نشیند.

بازو به گونه ای روی لبه میز قرار می گیرد که بازوی پایین موازی لبه میز باشد ، بالاتنه مستقیم و نمای نیز به موازات لبه میز است. در حال حاضر ساعد به بالای جدول فشار داده می شود انگار می خواهد تأثیر بگذارد. شانه با فاصله زیادی از گوش باقی می ماند ، قسمت بالایی بدن صاف است.

شما باید اندکی تنش را در قسمت بالایی جانبی احساس کنید و کتف عضلات کشش به مدت 10 ثانیه نگه داشته می شود ، سپس آزاد می شود و 15 بار تکرار می شود. این ورزش باید چندین بار در روز انجام شود و اغلب می تواند تسکین سریع داشته باشد. موفقیت طولانی مدت البته تنها از طریق عملکرد مداوم و درمان مکمل قابل دستیابی است.