ورزش بعد از سکته مغزی | سکته مغزی: آیا فیزیوتراپی می تواند کمک کند؟

ورزش بعد از سکته مغزی

مهم است که عملکردهای باقیمانده در اسرع وقت برای حفظ و ارتقاء آنها تحریک و آموزش داده شوند. علاوه بر این ، دیگر دست نخورده مغز ساختارها باید طوری آموزش ببینند که بتوانند وظایف هر ناحیه مغزی که دچار اختلال شده است را به عهده بگیرند. انتخاب تمرینات بر اساس علائم فعلی ، خواسته ها و اهداف بیمار و عمومی او است شرط.

اساساً ، آموزش همیشه از مهارت های خشن (به عنوان مثال بلند کردن دست) تا مهارت های خوب (به عنوان مثال نوشتن) انجام می شود. علاوه بر این ، ابتدا باید عملکردهای اساسی بازیابی شوند (به عنوان مثال

گردش پایدار ، تعادل، کنترل وضعیت) قبل از شروع تمرینات خاص (به عنوان مثال آموزش راه رفتن). اگر فرد مبتلا دارای محدودیت های شدید باشد ، اولین حرکات توسط درمانگر به صورت منفعل انجام می شود ، سپس به صورت کمکی (= با پشتیبانی) و سپس به طور فعال تنها توسط بیمار انجام می شود. بنابراین تمرینات اول شامل تغییر موقعیت و انتقال (از دروغ گفتن به نشسته ، از نشستن به ایستادن و غیره) است.

اگر این کار خوب انجام شود ، می توان کارهای سخت تری را شروع کرد ، مانند راه رفتن در محل با نگه داشتن ، خم شدن نیم زانو یا تعادل تمریناتی مانند: مهم این است که تمرینات مطابق شکل روزانه انتخاب و تطبیق داده شوند. مجموعه ای جامع از تمرینات مختلف را می توانید در اینجا پیدا کنید: تمرینات سکته مغزی

  • برج میزان: بیمار با پشت در گوشه ای از اتاق تکیه زده است. حالا وظیفه او این است که به طور متناوب یک پا را برای یک لحظه کوتاه از زمین بلند کند. متناوباً ، یک مدفوع کوچک می توانید در مقابل او قرار دهید ، که باید به طور متناوب یک پا را روی آن قرار دهد.
  • اگر مشکلات عمدتاً در اندام های فوقانی باشد ، می توانید در ابتدا و بعداً حرکات چنگ زدن (مانند بطری ها ، توپ های بزرگ و غیره) حرکت های پاک کننده کمی را روی میز انجام دهید.

تحریک عضلات

ضربه بیماران مبتلا به همی پلژی از تحریک عضلانی هدفمند بهره مند می شوند: اصطلاحاً الکترو تحریک کنترل شده با EMG. در این مورد ، اختصار EMG مخفف کلمه اختصاری است الکترومیوگرافی و به این معنی است که فعالیت الکتریکی ماهیچه اندازه گیری و ثبت می شود. درمان مبتنی بر ایده پلاستیسیته عصبی است مغز.

با توجه به این ایده ممکن است که قسمت های سالم از مغز عملکرد سلولهای عصبی مختل ، اتصالات عصبی یا کل مناطق مغز را بیاموزید. الکترو تحریک کنترل شده با EMG به شرح زیر عمل می کند: الکترودها به گروه عضلانی متصل می شوند تا آموزش ببینند (به عنوان مثال در بازو, ساعد, ران یا پایین پا) اینها جریانهای عضلانی را اندازه گیری می کنند ، حتی اگر حداقل باشند.

بیمار وظیفه دارد عضلات فلج را فعال کند. اغلب هیچ حرکتی قابل مشاهده نیست ، به طوری که بیمار با ناامیدی واکنش نشان داده و تسلیم می شود. وضعیت با تحریک عضلات تحت کنترل EMG متفاوت است: الکترودها تلاش حرکت را ثبت کرده و آن را تقویت می کنند تا حرکت انجام شود.

به این ترتیب مغز به خاطر تلاش خود بازخورد مثبتی دریافت می کند. پس از موفقیت مکرر ، این منجر به a یادگیری فرآیندی که تشکیل جدید را تحریک می کند سیناپس (اتصالات) بین سلول های عصبی. این روش از نظر علمی آزمایش شده است و طبق نتایج مطالعه فعلی ، تأثیر مثبتی بر توانبخشی پس از a دارد ضربه. اگر اندام به طور کامل فلج شده باشد (= پلژی) مناسب نیست ، فرد مبتلا یک لباس راهنما، صرع یا باردار است.