ازوفاژیت

ازوفاژیت ریفلاکس ، مری ، عفونی ، مکانیکی ، سمی (سمی) ، حرارتی (گرما یا سرما) ، رادیوژنیک (اشعه) ، ازوفاژیت ناشی از دارو پزشکی: ازوفاژیت

تعریف

التهاب مری التهاب غشای مخاطی طرف داخلی مری است. مری متصل می شود گلو با معده و حدود 25 سانتی متر طول دارد. این ماده عمدتا از عضله تشکیل شده است ، که غذا را به سمت معده با حرکت موج دار.

در بیشتر موارد ، فقط داخلی ترین لایه ، غشای مخاطی ملتهب است. التهاب می تواند در نقاط مختلف مری رخ دهد. در نتیجه سوزش معده، معمولاً به صورت a اتفاق می افتد درد پشت استخوان سینه ، مقابل ورود به معده. به عنوان یک عارضه جانبی از لارنژیت، مری فوقانی ، که در ناحیه گلو، به طور فزاینده ای ملتهب می شود.

علل

به دلایل مختلف التهاب می تواند رخ دهد. بیماری های خود ایمنی به ندرت دلیل آن هستند. بیشتر اوقات ، عفونت با باکتری, ویروس ها یا سایر عوامل بیماری زا می توانند باعث ازوفاژیت به عنوان یک علامت همزمان شوند.

با این حال شایع ترین علت ، تحریک مری است. تحریک می تواند دائمی ، مکرر یا یکبار مصرف باشد. علت محرک می تواند مکانیکی ، حرارتی یا شیمیایی باشد. احتمالاً شایعترین علت ازوفاژیت عمیق عودکننده است سوزش معده ناشی از محتویات معده بیش از حد اسیدی یا ضعف دهانه خروجی فوقانی معده است. از آنجا که غشای مخاطی مری به اسید کلریدریک معده بسیار حساس است ، می تواند ملتهب شده و تغییرات غیر قابل برگشت طولانی مدت ایجاد کند.

اشکال ازوفاژیت

التهاب مری توسط آلاینده های مختلف (noxae) ایجاد می شود. یکی متمایز می کند: رفلکس ازوفاژیت شایع ترین شکل ازوفاژیت است. علت آن تحریک شیمیایی مداوم مری است مخاط توسط آب معده اسیدی که به داخل معده رانده شده است.

کمتر مکرر رفلکس of صفرا یا ترشح لوزالمعده منجر به یک واکنش التهابی بسیار شدیدتر با ناراحتی نسبتاً کمتر می شود. ازوفاژیت مکانیکی-تحریک کننده معمولاً در اثر قرار دادن طولانی مدت ایجاد می شود لوله معده. چندین موقعیت وجود دارد که الف لوله معده استفاده می شود.

مراقبت طولانی مدت با لوله معده بیشتر برای تغذیه بیمارانی که قادر به بلعیدن نیستند یا هوشیار نیستند استفاده می شود. لوله معده لوله ای است که از طریق آن وارد می شود بینی و در معده ، تا جایی که تغذیه لوله لازم باشد ، در آنجا می ماند. این پروب نمایانگر جسم خارجی در مری است ، باعث تحریک غشای مخاطی شده و التهاب موضعی ناشی از آن می تواند منجر به زخم شود.

گاهی اوقات جای زخم یا باریک شدن مری به علت دیگر می تواند باعث تحریک غشای مخاطی شود ، بنابراین التهاب ایجاد می شود. اجسام مختلف خارجی و غذای سخت می تواند باعث آسیب مری به سطح مری شود. استخوان ماهی مخصوصاً برای این امر از پیش تعیین شده است.

سرطان مری (کارسینوم مری) نیز می تواند نوعی جسم خارجی در مری باشد و در نتیجه باعث تحریک مکانیکی نیز می شود. همانطور که از نام آن مشخص است ، مری حرارتی سوختگی مری است مخاط ناشی از غذای گرم و نوشیدنی است. سوختگی حاد مری معمولاً در اثر بلعیدن پاک کننده های خانگی یا سایر اسیدها یا مواد قلیایی است.

این اورژانس حاد عمدتاً کودکانی را که به طور تصادفی این مایعات را می نوشند یا افرادی که سعی می کنند با آنها خودکشی کنند ، درگیر می کند. قسمت میانی مری معمولاً به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد. در این شرایط اضطراری عوارض مختلفی ایجاد می شود.

ممکن است تورم وجود داشته باشد حنجره (ادم گلوت) ، که حاد مجاری تنفسی را می بندد و بنابراین تهدید کننده زندگی است شرط. تخریب بافت می تواند منجر به پارگی دیواره مری (سوراخ شدن) شود و محتوای آن به داخل نشت می کند قفسه سینه (قفسه سینه) اگر درمان نشود ، این شرط منجر به التهاب مدیاستینوم می شود (مدیاسینیت).

ازوفاژیت عفونی معمولاً به دلیل کاهش در ایجاد می شود سیستم ایمنی بدن (سرکوب سیستم ایمنی). در بعضی از بیماریها سیستم ایمنی بدن علیه بدن (بیماری های خود ایمنی ، به عنوان مثال ، روماتوئید) هدایت می شود آرتروز) ، فرد باید از طریق دفاع از بدن خود داروها را کاهش دهد.

سپس بیمار بسیار مستعد ابتلا به این بیماری است میکروب ها، که برای یک فرد سالم بی ضرر است. بیماری های زیر نیز شامل سرکوب سیستم ایمنی هستند: سرطان خون و سایر بیماری های م affectثر بر سیستم خون ساز

التهاب مری گاهی اوقات همراه با مخملک است تب و دیفتری. این التهاب مری عاری از عوارض است و در هنگام درمان عفونت بدون مشکل بهبود می یابد.

کاملاً بدون مشکل ، التهابات نادر مری ناشی از میکروب ها of مرض سل و سیفلیس (سیفلیس) با مرض سل، پراکندگی از میکروب ها می تواند منجر به تشکیل ارزن شود سرگره های بزرگ (غده) در کل بدن و در نتیجه در مری. با بلعیدن مرض سل میکروب ها ، مری نیز می توانند با تماس مستقیم آلوده شوند.

در شرایطی که سیفلیس، تومورهای الاستیک برآمده می توانند در طی سالهای طولانی بیماری در زیر غشای مخاطی مری تشکیل شوند ، لثه ("تومورهای لاستیکی"). آنها معمولاً در قسمت فوقانی مری اتفاق می افتند. هر دو بیماری در حال حاضر بسیار پیشرفته بوده و درمان آن در مراحل زمانی که می توانند مری را تحت تأثیر قرار دهند بسیار دشوار است.

التهاب مری توسط ویروس ها گاهی اوقات همراه است سرخک, سرخچه و تاثیر (آنفولانزا ویروس) و معمولاً در طول درمان مشکلی ایجاد نمی کند. سایر بیماری های ویروسی پس از عفونت اولیه در بدن باقی مانده و در صورت بروز مجدد می توانند دوباره فعال شوند سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است ، یعنی دفاع بدن دیگر قادر به کنترل ویروس نیست ، بنابراین دوباره می تواند ویروس ایجاد کند. اینها ویروس ها شامل تب خال ویروس (HPV) عفونت ، که می تواند از منتقل شود دهان و گلو به مری.

در ابتدا ، تاول های کوچکی مشاهده می شود که حتی می تواند به زخم نیز گسترش یابد و اغلب همراه است تب. سیتومگالوویروس (CMV) به ویژه در بیماران مبتلا به نقص ایمنی شدید نگران است و می تواند باعث ازوفاژیت شود. ویروس واریسلا زوستر پس از بیماری اولیه در بدن باقی می ماند ، ابله مرغان.

این ویروس حتی در بیمارانی که نقص ایمنی غیر جدی دارند نیز می تواند مجدداً فعال شود. در این حالت ، تشکیل پوسچولار محدود به یک بخش نامیده می شود دودکش. هر دو بیماری می توانند سیر مشخصی داشته باشند که در آن می توان مری را تحت تأثیر قرار داد.

• ویروس هرپس سیمپلکس (HPV)
• سیتومگالوویروس (CMV)
• ویروس واریسلا زوستر (VZV)

دومین مری شایع ، درست بعد از آن رفلکس ازوفاژیت ، ازوفاژیت کاندیدا یا ازوفاژیت برفک است. عامل بیماری Candida albicans ، a است قارچ مخمر، که نشان دهنده یک میکروب طبیعی از است فلور روده و هیچ خطری برای یک فرد سالم از سیستم ایمنی بدن (دفاع از عفونت خود بدن) ندارد. بیشتر نوزادان ، افراد مسن و افراد با نقص ایمنی مبتلا هستند و عفونت اغلب اولین علامت آن است ایدز.

فلور باکتریایی و قارچی به طور معمول یکدیگر را در خود نگه می دارند تعادل. بنابراین ، در بعضی موارد ، یک آنتی بیوتیک درمانی قوی می تواند به فلور طبیعی باکتریایی انسان آسیب برساند ، بنابراین قارچ کاندیدا می تواند بدون مانع گسترش یابد ، که منجر به عفونت کاندیدا (برفک) می شود. nSeltener ، بیماری های مختلف مزمن می توانند منجر به التهاب گره ای (گرانولوماتوز) مری شوند.

با این بیماریهای به اصطلاح خود ایمنی ، دفاع ایمنی بدن در برابر ساختارهای بدن خود قرار دارد. به عنوان مثال ، در موارد جدا شده از بیماری کرون و سارکوئیدوز، چنین التهاب مری را می توان مشاهده کرد. در مری سرطان و بسیاری از انواع دیگر سرطان که در ناحیه مری قرار دارند ، تابش اشعه ضروری است.

غالباً نمی توان دوز تابش بهینه را برای درمان آن داد سرطان سلولها زیرا کل دستگاه گوارش به اشعه حساس است. علیرغم اقدامات احتیاط آمیز انجام شده در طی پرتودرمانی ، مری هنوز هم می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. ازوفاژیت رادیوژنیک نتیجه آن است.

تجویز همزمان داروهای شیمی درمانی نیز می تواند پیامدهای تابش را تشدید کند. ازوفاژیت رادیوژنیک حاد تقریباً در پایان هفته 2 بعد از شروع رادیوتراپی یا رادیوشیمی درمانی رخ می دهد. علائم ممکن است گاهی اوقات در طی بهبود یابد پرتو درمانی، فقط در 5-6 هفته پس از شروع پرتودرمانی دوباره افزایش می یابد.

با متوقف کردن تابش ، علائم می توانند طی چند روز به میزان قابل توجهی بهبود یابند ، اما تا 2-10 هفته به طور کامل از بین نمی روند. به ندرت ، ازوفاژیت رادیوژنیک مزمن می تواند به عنوان یک عارضه ایجاد شود ، که با زخم های مزمن مشخص می شود که بسیار دردناک است. بزرگترین مشکل ازوفاژیت رادیوژنیک مزمن مشکل در تمایز بین التهاب و عود تومور مری (عود تومور) است. غدد سازنده مخاط می توانند در اثر تابش آسیب ببینند ، بنابراین عملکرد خنثی کننده مخاط از بین می رود و بیماری ریفلاکس ایجاد می شود.

نوع دیگری از التهاب می تواند با مصرف دارو ایجاد شود. اگر یک قرص با مایعات کم مصرف شود ، می تواند به غشای مخاطی بچسبد یا در آن گیر کند گلو به دلیل تاخیر در بلع یا اختلال. به خصوص اگر بلافاصله پس از مصرف قرص صاف دراز بکشید ، عبور حتی بیشتر تأخیر می کند.

در من خاص آنتی بیوتیک ها (تتراسایکلین ها) ، داروهای ضد درد (به عنوان مثال NSAID ها) ، KCL (پتاسیم کلرید) ، بیسفسفونات ها (به عنوان مثال Fosamax® برای پوکی استخوان) ، سولفات آهن و بسیاری از داروهای دیگر می توانند باعث واکنش التهابی موضعی شوند. نواحی تحریک شده معمولاً دایره ای هستند و بزرگتر از خود قرص نیستند ، به این شکل "مری قرص" نیز گفته می شود.