گرانولوسیت های ائوزینوفیل: معنی آنها

گرانولوسیت های ائوزینوفیل چیست؟

گرانولوسیت های ائوزینوفیل زیرگروهی از گلبول های سفید (لکوسیت ها) هستند. پزشک مقادیر خون لکوسیت را به عنوان بخشی از شمارش کامل خون تعیین می کند. گرانولوسیت‌های ائوزینوفیل حدود یک تا چهار درصد از کل گلبول‌های سفید خون (در بزرگسالان) را تشکیل می‌دهند که در نتیجه این مقادیر در طول روز تغییر می‌کنند.

اصطلاح "ائوزینوفیل" از بافت شناسی گرفته شده است: سلول ها را می توان به راحتی با ائوزین رنگ آمیزی کرد و سپس در زیر میکروسکوپ قرمز یا صورتی به نظر می رسد.

گرانولوسیت های ائوزینوفیل: مقادیر طبیعی

محدوده طبیعی ائوزینوفیل ها به سن و جنسیت بستگی دارد. به صورت درصد (نسبت تعداد کل لکوسیت ها) داده می شود:

سن

زن

نر

تا روز 14

0,4 - 4,6٪

0,3 - 5,2٪

15 به روز 30

0,0 - 5,3٪

0,2 - 5,4٪

31 به روز 60

0,0 - 4,1٪

0,0 - 4,5٪

61 به روز 180

0,0 - 3,6٪

0,0 - 4,0٪

0.5 تا 1 سال

0,0 - 3,2٪

0,0 - 3,7٪

2 به 5 سال

0,0 - 3,3٪

0,0 - 4,1٪

6 به 11 سال

0,0 - 4,0٪

0,0 - 4,7٪

12 به 17 سال

0,0 - 3,4٪

0,0 - 4,0٪

از 18 سال

0,7 - 5,8٪

0,8 - 7,0٪

چه زمانی گرانولوسیت های ائوزینوفیل افزایش می یابد؟

  • بیماری های آلرژیک (به عنوان مثال آسم یا تب یونجه)
  • کلاژنوزها (بیماری های بافت همبند مانند لوپوس اریتماتوز یا اسکلرودرمی)
  • سرطان خون میلوئیدی مزمن (CML)
  • لوسمی ائوزینوفیلیک مزمن

چه زمانی گرانولوسیت ائوزینوفیل کم است؟

اگر ائوزینوفیل خیلی کم باشد، پزشکان به آن ائوزینوپنی می گویند. این حالت معمولی موقعیت های استرس زا است، از جمله

دلیل احتمالی دیگر برای تعداد بسیار کم گرانولوسیت های ائوزینوفیل در خون، استفاده طولانی مدت از گلوکوکورتیکوئیدها ("کورتیزون") است.