اوتالژی (مترادف: گوش) نورالژی؛ اوتاگرا اوتالژی اوتالژی اتودینیا ؛ اوونورالژی ICD-10-GM H92.-: اوتالژی و اتوره) اصطلاح پزشکی گوش است درد. این علامت اصلی برای همه التهابات است بیماری های گوش, گوش میانی و گوش خارجی
اشکال زیر را می توان تشخیص داد:
- اوتالژی اولیه - علت گوش درد اینجا خود گوش است.
- otalgia ثانویه - در اینجا فقط انتقال درد عصبی به گوش از طریق فیبرهای حسی عصب سه قلو ، عصب صورت ، عصب گلوسوفارنکس ، عصب واگ یا اعصاب دهانه رحم دوم و سوم انجام می شود (C2 ، C3)
در کودکان ، اوتالژی اغلب به دلیل حاد است اوتیت مدیا (وسط عفونت گوش) در بزرگسالان ، اوتالژی اغلب دلایل موضعی مستقیم دارد.
اوتالژی می تواند علامت بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید). شیوع (بروز بیماری) در یک عمل پزشکی عمومی 3-6٪ است. دوره و پیش آگهی: پیش آگهی به ماهیت و شدت بیماری زمینه ای بستگی دارد. Otalgia ممکن است با یک peritonsillar همراه باشد آبسه (تشکیل آبسه (حفره کپسوله شده پر از چرک) در سست بافت همبند اطراف لوزه پالاتین) ، که می تواند رهبری به عواقب تهدید کننده زندگی مانند ادم حنجره ، بلغم گردنی (التهاب منتشر باکتریایی در بافت نرم بافت گردن، معمولاً خیلی سریع در حال انتشار است) ، یا مننژیت (مننژیت) در موارد اتالژیا بدون درگیری گوش ، عوامل محرک معمول شامل بیماری ستون فقرات گردنی و آرتروپاتی مفصل گیجگاهی فکی (تغییرات مفصل تحلیل برنده در ناحیه مفصل گیجگاهی فکی است که رهبری به درد) بیماری های بدخیم (بدخیم) باید در بیماران مسن و همچنین در موارد مورد توجه قرار گیرند نیکوتین و الکل سو استفاده کردن.
دوره های خطرناک قابل پیشگیری - مشکلات خاص - در درد گوش عبارتند از:
- نادیده گرفتن سایر علل خطرناک نادر (مانند اوتیت).
- در اوتیت میانی حاد (AOM ؛ اوتیت میانی حاد):
- عوارض نادر مانند ماستوئیدیت (قرمزی رتروآوریکولار ("پشت گوش") ، دهانه بیرون زده ، التهاب حاد در فرآیند ماستوئید (processus mastoideus) استخوان گیجگاهی با همجوشی استخوان) آبسه, مننژیت (مننژیت) ، درگیری گوش داخلی (لابیرنتیت) ، فلج عصب صورت.
- عوارض بسیار نادر مانند داخل جمجمه آبسه (شکل گیری a چرک حفره درون مغز), آمیما (تجمع چرک در حفره بدن یا اندام توخالی از قبل) ترومبوز یا مشابه.
- تجویز آنتی بیوتیک از بروز عوارض جلوگیری نمی کند
- طولانی مدت از دست دادن شنوایی و احتمالاً تاخیر در رشد گفتار در نتیجه.