تشخیص | حساسیت به گرده گل

تشخیص

در بسیاری از موارد آلرژی را می توان با یک آنامزیز خوب تشخیص داد (مکالمه در مورد تاریخچه پزشکی) به خصوص اگر علائم به طور مکرر در یک زمان خاص از سال یا فقط در هوای آزاد بروز کنند. علاوه بر این ، آلرژی می تواند توسط برخی تحریکات بدن با استفاده از مواد حساسیت زای بالقوه تشخیص داده شود.

به عنوان مثال، پروتئین ها از گیاهان مختلف می توان با یک سوزن خوب به پوست خراشید و می توان منتظر ماند تا ببینیم آیا قرمزی آلرژیک در این خار وجود دارد (تست خراش) متناوباً ، الف خون آزمایش می تواند انجام شود ، که در آن خون مورد بررسی قرار می گیرد آنتی بادی علیه گرده. آخرین گزینه آزمایش تحریک مستقیم است که در آن ماده آلرژی زا به غشای مخاطی زده می شود. با این حال ، این فقط باید تحت نظارت پزشکی انجام شود.

درمان آلرژی گرده

درمان از آلرژی گرده از سه جز تشکیل شده است. اول ، مهم است که از تماس با مواد حساسیت زا خودداری کنید. این در مورد a دشوار است آلرژی گرده، زیرا علی رغم حساسیت به گرده ، مطمئناً هنوز هم دوست داریم پا به بیرون درب ورودی بگذاریم.

یک احتمال این است که پس از ورود به آپارتمان لباس خود را عوض کرده و حتی احتمالاً لباس خود را بشویید مو. علاوه بر این ، بار گرده پس از دوش گرفتن باران دیگر آنقدر زیاد نیست. بنابراین اگر ممکن است پس از بارندگی باید از خانه خارج شوید.

VOUS استفاده pouvez aussi تنفس ماسک این موارد همچنین در حین کار ساختمانی برای محافظت از خود در برابر گرد و غبار استفاده می شوند. آنها گرده ها را از گرده دور می کنند دستگاه تنفسی و حتی اگر تعداد گرده زیاد باشد به شما در انجام ورزش کمک می کند.

دومین م componentلفه درمانی ، دارو درمانی است. برای این منظور ، داروهایی مانند آنتی هیستامین ها (هیستامین مسدود کننده های گیرنده) ، گلوكوكورتيكوئيدها (کورتیزون) یا سمپاتومیمتیک (اسپری بینی) استفاده می شود. این موارد به کاهش تورم غشای مخاطی و کاهش علائم التهابی کمک می کنند. سومین م componentلفه درمانی ، ایمونوتراپی خاص است.

این نیز به عنوان "حساسیت بیش از حد”یا حساسیت زدایی. حساسیت زدایی امروزه با اصطلاحات "ایمونوتراپی خاص" یا "حساسیت بیش از حد" این تنها درمانی است که با علت آلرژی مبارزه می کند و نه فقط با علائم.

ایمنی درمانی باید در اسرع وقت ، معمولاً از سن XNUMX سالگی آغاز شود. دلیل شروع زودهنگام این است که افراد مبتلا به آلرژی به یک یا چند ماده بیشتر از افراد با حساسیت زیاد شانس موفقیت دارند. در طول درمان ، بیمار با افزایش دوز در معرض آلرژید قرار می گیرد.

آلرژی ها آلرژن هایی هستند که خالص سازی و استاندارد شده اند. بنابراین برای استفاده پزشکی اصلاح شده اند. هدف کاهش حساسیت بدن به مواد آلرژی زا در طول زمان است.

اصطلاحاً بدن به مواد حساسیت زا عادت می کند. بنابراین ، واکنش بیش از حد از سیستم ایمنی بدن اتفاق نمی افتد. طول دوره درمان معمولاً حدود 3 تا 5 سال است.

برای آلرژی گرده در مبتلایان حساسیت زدایی اغلب در فصل گرده قطع شده و بعد از فصل گرده نیز ادامه می یابد. داروهای موثری برای آلرژی گرده وجود دارد. با این حال ، اینها فقط با علائم مبارزه می کنند ، نه با علت آلرژی.

به عنوان مثال، آنتی هیستامین ها اغلب استفاده می شود نسل جدیدتر از آنتی هیستامین ها عوارض جانبی کمتری نسبت به نسل های قبلی دارد و می تواند به عنوان یک مورد استفاده شود اسپری بینی (به صورت محلی) یا به صورت قرص (به صورت سیستمی از طریق خون). گلوکوکورتیکوئیدها (کورتیزون) همچنین می تواند به صورت محلی یا سیستمیک استفاده شود.

گلوکوکورتیکوئیدها گفته می شود که بیشترین تأثیر را در دارو درمانی دارد علائم آلرژیدر حالی که درمان سیستمیک گلوکوکورتیکوئید در صورت استفاده طولانی مدت می تواند عوارض جانبی شدیدی داشته باشد. Sympathomimentia (موادی مشابه آدرنالین) به صورت اسپری بینی یا قطره بینی نیز به کاهش تورم غشای مخاطی بینی کمک می کند. با این حال ، حتی این موارد نیز باید فقط برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار گیرند ، زیرا می توانند به سرعت منجر به وابستگی یا التهاب آن شوند مخاط بینی (رینیت پزشکی).