محصولات
کورتیزون قرص محصولات دارویی هستند که برای بلع در نظر گرفته شده اند و حاوی مواد فعال از این گروه هستند گلوكوكورتيكوئيدها. قرص, آبقرص های محلول و قرص های با ماندگاری زیاد معمولاً تک آماده سازی هستند که اغلب قابل تقسیم هستند. گلوکوکورتیکوئیدها اولین بار در اواخر دهه 1940 به صورت دارویی مورد استفاده قرار گرفتند.
ساختار و خواص
La گلوكوكورتيكوئيدها موجود در داروهای از طبیعی بدن گرفته شده اند هورمون مانند هیدروکورتیزون (= کورتیزول) ، که توسط قشر آدرنال تحت کنترل مرکزی توسط ACTH. مواد فعال مصنوعی از نظر ساختاری اصلاح شده اند ، به عنوان مثال فلوئوره ، استری شده یا آنیل شده. این ویژگی های فارماکوکینتیک و فارماکودینامیکی آنها را اصلاح کرد ، به عنوان مثال ، از نظر نیمه عمر ، قدرت و اثرات گلوکوکورتیکوئید و مینرالوکورتیکوئید. تنظیم شده توسط قدرت صعودی: کورتیزون <هیدروکورتیزون پردنیزون < پردنیزولون <تریامسینولون متیل پردنیزولون < دگزامتازون.
اثرات
گلوکوکورتیکوئیدها (ATC H02AB) دارای خواص ضد التهابی ، سرکوب کننده سیستم ایمنی ، ضد آلرژی ، انقباض عروق و ضد تکثیر هستند. این اثرات بر اساس اتصال به گیرنده های گلوکوکورتیکوئید داخل سلولی در سیتوپلاسم سلول ها است. کمپلکس حاصل با DNA ارتباط برقرار می کند. لازم به ذکر است که اثرات آن با تاخیر زمانی چند ساعته اتفاق می افتد. بنابراین گلوکوکورتیکوئیدها برای اورژانس درمانی حاد مناسب نیستند! علاوه بر این ، مواد فعال نیز اثرات خارج ژنی دارند.
موارد مصرف
کورتیزون قرص می تواند برای موارد مختلف تجویز شود. علائم عبارتند از:
- بیماری های روماتیسمی ، مانند روماتوئید آرتروز.
- بیماری های خود ایمنی ، به عنوان مثال ، a اسکلروز متعدد.
- پوست بیماری ها ، به عنوان مثال پسوریازیس, درماتیت آتوپیک, لوپوس اریتماتوز.
- بیماری های آلرژیک ، به عنوان مثال به عنوان بخشی از حساسیت کیت اضطراری ، رینیت آلرژیک شدید.
- اختلالات غدد درون ریز ، به عنوان مثال نارسایی قشر فوق کلیه ، درمان جایگزینی.
- بیماری های چشم ، به عنوان مثال ، بیماری های شدید التهابی.
- بیماری های التهابی روده ، به عنوان مثال کولیت اولسراتیو, بیماری کرون.
- بیماری های تنفسی ، به عنوان مثال آسم ، COPD
- سرطان، به عنوان مثال ضد استفراغ، در سرطان خون
- بیماری های خون شناسی ، به عنوان مثال ، کم خونی های خاص.
مقدار مصرف
با توجه به اطلاعات حرفه ای مقدار به صورت جداگانه تنظیم می شود. اولیه مقدار ممکن است نسبتاً زیاد باشد. به طور کلی ، کمترین موثر است مقدار باید برای درمان نگهدارنده بعدی تجویز شود. قرص کورتیزون به دلیل ریتم شبانه روزی طبیعی ترشح گلوکوکورتیکوئید ، معمولاً صبح زود ، مثلاً بین ساعت 6 تا 8 صبح مصرف می شوند. برای کاهش تحریک روده مخاط، قرص ها ممکن است همراه با غذا تجویز شوند.
توهین
گرفتن قرص کورتیزون ممکن است منجر به مثبت شود تغلیظ آزمون.
عناصر فعال
گلوکوکورتیکوئیدهای زیر به صورت خوراکی و به صورت قرص تجویز می شوند (انتخاب):
- بتامتازون (بتنزول)
- Deflazacort (کالکورت)
- دگزامتازون (فورتکورتین ، مواد غذایی عمومی)
- هیدروکورتیزون (هیدروکورتون ، مواد غذایی عمومی)
- متیل پردنیزولون (مدرول)
- پردنیزولون (Spiricort ، مواد غذایی عمومی)
- پردنیزون (عمومی ، لودوترا)
- تریامسینولون (کناکورت)
فلودروکورتیزون دارای برخی از اقدامات گلوکوکورتیکوئید است ، اما با اثرات عمدتا مینرالوکورتیکوئید مشخص می شود.
موارد منع مصرف
موارد منع مصرف شامل (انتخاب):
- حساس بودن
- زخم معده و روده
- پوکی استخوان شدید
- دیابت شیرین
- فشار خون شدید
- عفونت های ویروسی ، عفونت های سیستمیک
- ایمن سازی با واکسن های زنده
- بیماری های روانپزشکی در سابقه بیمار
- عفونت های قارچی سیستمیک
برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.
تداخلات
گلوکوکورتیکوئیدهای خوراکی پتانسیل بالایی برای دارو-دارو دارند فعل و انفعالات. تداخلات قبل از شروع درمان باید بررسی شود. در هنگام خود درمانی نیز باید احتیاط کرد (به عنوان مثال ، درد تسکین دهنده هایی مانند NSAID).
عوارض جانبی
درمان کوتاه مدت تا 10 روز نسبتاً به خوبی تحمل می شود. عوارض جانبی احتمالی زیر ممکن است رخ دهد ، به ویژه با درمان طولانی مدت: سیستم ایمنی بدن:
- سرکوب سیستم ایمنی ، پوشاندن عفونت ها ، بیماری های عفونی فرصت طلب ، فعال سازی عفونت های نهفته.
سیستم غدد درون ریز:
- مهار ACTH انتشار ، نارسایی NNR ، سندرم کوشینگ, سینهها، بالا خون قند، دیابت، اختلالات چرخه.
- کودکان: عقب ماندگی رشد
تعادل آب و الکترولیت:
سیستم عصبی مرکزی:
- سرماخوردگی سردرد، افزایش فشار داخل جمجمه ، اختلالات روانی مانند اختلالات خواب ، سرخوشی ، افسردگی، تغییرات خلقی و شخصیتی ، بی ثباتی عاطفی ، جنون.
چشم ها:
- فشار داخل چشم بالا ، گلوکوم, آب مروارید.
دستگاه گوارش:
- زخم معده و روده (به خصوص در ترکیب با NSAID ها) ، سوراخ شدن و خونریزی ، افزایش اشتها ، افزایش وزن ، زخم ازوفاژیت.
پوست:
- پوست ضایعات ، آتروفی ، استریا ، استروئید آکنه، فقیر التیام زخم.
عضلات ، مفاصل و اسکلت:
- پوکی استخوان، ضعف عضلانی ، آتروفی عضلانی ، میوپاتی ، بینایی ، آسیب استخوان و مفصل.
خون:
