کودکان و جوانان نیز اغلب برای والدین و پدربزرگ و مادربزرگ خود می ترسند. و اگرچه خود آنها خیلی به ندرت به طور جدی مبتلا به عفونت سارس-کوو-2 می شوند، برخی از آنها برای سلامتی خود نیز می ترسند.
همه اینها بار عاطفی عظیمی را بر روی کودکان و جوانان در طول همه‌گیری ایجاد می‌کند - و بدون عواقب نیست: مشکلات سلامت روان در بین آنها در طول همه‌گیری به شدت افزایش یافته است. بر اساس نظرسنجی از 77 کودک و نوجوان و والدین آنها، حدود 1,000 درصد در طول قرنطینه اول و دوم استرس بیشتری نسبت به قبل داشتند. حدود یک سوم از آنها با مشکلات رفتاری و اختلالات روانی واکنش نشان دادند.
زمینه اجتماعی نیز پیامدهای روانی را تعیین می کند
کودکانی که در خانه‌ای باثبات بزرگ می‌شوند و از والدین خود کمک دریافت می‌کنند، عموماً تا به حال این همه‌گیری را به خوبی پشت سر گذاشته‌اند.
با این حال، جوانان خانواده‌های آسیب‌دیده اجتماعی اغلب وضعیت خوبی نداشته‌اند: آنها به دلیل خانه‌های کوچک‌تر مکان‌های کمتری برای عقب نشینی دارند. همه این کودکان لپ‌تاپ و وسایل مشابهی ندارند که برای یادگیری دیجیتال ضروری است.
اما بیشترین ضربه را آن دسته از خردسالانی هستند که در طول قرنطینه در معرض بی مهری یا سوء استفاده قرار می گیرند. آنها دیگر جایی برای عقب نشینی ندارند. هیچ کس به دلیل عدم تماس متوجه عواقب سوء استفاده نمی شود.
نشانه ها
اثرات روانی چگونه خود را نشان می دهد؟
- اضطراب: کارشناسان به ویژه متوجه شده اند که اضطراب در میان کودکان و جوانان افزایش یافته است.
- خلق افسرده: اگر اضطراب بیشتر طول بکشد، می تواند به خلق افسرده تبدیل شود، با خلق افسرده، کناره گیری و از دست دادن علایق و لذت.
- اختلالات رفتاری: برخی از کودکان و نوجوانان با اختلالات رفتاری مانند بیش فعالی و پرخاشگری واکنش نشان می دهند.
- علائم روان تنی: برخی از فرزندان علائم روان تنی مانند معده درد یا سردرد را تجربه می کنند.
- اختلالات خوردن: در سال کرونا، تعداد نوجوانانی که به دلیل اختلال خوردن تحت درمان قرار می گیرند، افزایش یافته است.
- اختلالات خواب: یکی دیگر از پیامدهای رایج استرس روانی، اختلالات خواب است. والدین در حال مشاهده مشکلاتی هستند که کوچکترین بچه ها به خواب می روند و به خواب می روند.
- افزایش وزن: اگرچه این یک اختلال روانی نیست، اما می تواند مشکلات روانی موجود را تشدید کند.
اینکه آیا همه گیری کرونا اثرات بلندمدتی بر رشد عمومی کودکان و نوجوانان خواهد گذاشت یا خیر، باید دید.
علل
با این حال، دلایل دیگر برای بدتر شدن وضعیت روانی کودکان و جوانان نیز ماهیت فیزیکی دارند - برای مثال رژیم غذایی ضعیف و ورزش بسیار کم. بیش از 40 درصد از کودکان و جوانان در دوران قرنطینه به دلیل کمبود باشگاه های ورزشی و فعالیت های اوقات فراغت دیگر فعال نبودند.
نکاتی برای مقابله - چه چیزی کمک می کند؟
طیف وسیعی از عوامل وجود دارد که به افراد کمک می کند تا در طول همه گیری از نظر ذهنی پایدار بمانند. آنها برای کودکان و جوانان و همچنین بزرگسالان خوب هستند.
ساختار: انسان ها مخلوق عادت هستند. زندگی بدون روال هم استرس زا و هم فلج کننده است. بنابراین، روز خود و فرزندانتان را، به خصوص در زمان شیوع ویروس کرونا، ساختار دهید: چه زمانی مطالعه می کنند، چه زمانی اوقات فراغت دارند؟ چه زمانی غذا می خورند و چه زمانی برنامه ورزشی کوتاهی دارد؟ و چه زمانی و برای چه مدت رسانه مصرف می کنند؟ با فرزندانتان برای این کار برنامه ریزی کنید.
ورزش: صحبت از برنامه های ورزشی: ورزش یک کشنده طبیعی استرس است. ورزش باعث کاهش هورمون های استرس می شود. پس از آن، خلق و خوی شما چندین نقطه در مقیاس شادی بالا رفته است. مثلاً یک پیاده روی خانوادگی داشته باشید. اگر بچه‌ها حوصله‌شان سر می‌رود، می‌توانید با بازی‌هایی مانند «من آنچه را که شما نمی‌بینید، می‌بینم»، چیزهایی را که می‌بینید چاشنی کنید.
فعالیت های مشترک: بسیاری از خانواده ها فعالیت های مشترک را در طول همه گیری دوباره کشف کرده اند. بازی های رومیزی، آواز خواندن، هنر و صنایع دستی و آشپزی در کنار هم برای کوچولوها سرگرم کننده است. مورد دوم مخصوصاً زمانی که همه تصمیم بگیرند چه چیزی روی میز است.
زمان جعبه غم و اندوه: همچنین باید زمانی را برای مکالماتی برنامه ریزی کنید که در آن از فرزندان خود بپرسید که چگونه هستند و چه چیزی ممکن است در حال حاضر آنها را به طور خاص آزار دهد. با هم فکر کنید در صورت لزوم چه کاری می توانید انجام دهید تا کودک دوباره احساس بهتری کند.
افکار مثبت را تشویق کنید: در طول همه گیری همیشه خبرهای بدی وجود دارد. حتی کوچکترها هم از این موضوع آگاه هستند - و بزرگترها حتی بیشتر. به جای اینکه اجازه دهید احساسات منفی بیش از حد شما را پایین بیاورند، می توانید توجه خود را روی چیزهای مثبت متمرکز کنید. به عنوان مثال، در یک مراسم شب: سه چیز که آن روز خوب بود. یا در مورد تجربیاتی مثل آخرین باری که به باغ وحش رفتید صحبت کنید که خیلی خوب بود.
توضیح دهید که چه اتفاقی می‌افتد: بچه‌ها متوجه می‌شوند که والدینشان نگران هستند – و اگر بفهمند چرا بعضی چیزها در حال حاضر امکان‌پذیر نیست، کمتر مضطرب می‌شوند. به زبان ساده به کودک خود توضیح دهید که چرا در حال حاضر نمی تواند به مهد کودک برود یا چرا همه با ماسک در اطراف راه می روند.
یک الگو باشید: نکاتی را که در ذهن خود دارید رعایت کنید. هرچه خودتان با آرامش و اطمینان بیشتری با این موقعیت برخورد کنید، فرزندانتان بهتر با آن کنار می آیند. و همچنین الگوی خوبی خواهید بود.