گلهایی که در مزارع به صورت فرش قرمز ظاهر می شوند را گل می نامند ذرت گل خشخاش یا ذرت. خشخاش از خانواده خشخاش (Papaveraceae) است و نام گیاه شناسی Papaver rhoeas دارد. این گیاه در زمینه های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد و گاهی به عنوان گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گیرد ، گرچه امروزه بندرت از این قبیل استفاده می شود.
وقوع و کشت خشخاش ذرت.
در مقابل خشخاش واقعی ، ذرت خشخاش اثر نسبتاً ضعیفی دارد. این گیاه این نام را دریافت کرد ذرت خشخاش چون گلهایش در باد با هم "کف می زنند". این اصطلاح در اصل از یونانی گرفته شده است ("mekon" = خشخاش). عمومی از طرف دیگر ، نام Papaver از لاتین آمده است. "Papa" به معنای "pap کودک" و "vernum" به معنای "true" است. دلیل این امر استفاده از آب خشخاش در فرنی کودکان برای کمک به خواب بهتر است. نامهای دیگری که توسط آنها خشخاش ذرت شناخته شده است گل آتش ، خشخاش آتش ، خشخاش مزرعه ، خون گل یا گلاب گیاه گیاهان یکساله تا دوسالانه تا نود سانتی متر می رسد. به طور معمول ، چنین نیست رشد خیلی بلند - حداقل بیست سانتی متر ، به شرطی که بتواند بدون مزاحمت رشد کند. در داخل ساقه گیاه شیره شیری یافت می شود ، ساقه آن مودار و کاملا نازک است. علاوه بر این ، به سختی شاخه می شود. برگهای گیاه رشد حدود پانزده سانتیمتر طول دارند و به صورت رئوس طناب دار هستند. قسمتهای آنها دندانه دار و تقریباً دندانه دار است. کوکنار ذرت شکوفه ها به طور عمده در تابستان است. دوره گلدهی آنها بین ماه های مه و ژوئیه است. گلهای خشخاش در انتهای ساقه منفرد بوده و هرمافرودیت است. آنها دارای یک مضاعف دوتایی و چند شاخه ای هستند و با باز شدن آنها کاسبرگ های موی گل می ریزند. قطر تاج گل ها از پنج تا ده سانتی متر است و باعث می شود آنها در مقایسه با ساقه بسیار سرسبز باشند. با این حال ، اندازه نیز می تواند بین گلها بسیار متفاوت باشد. خشخاش ها رنگی کاملاً معمولی دارند ، معمولاً بنفش یا قرمز مایل به زرد. با این وجود گلبرگهای بنفش یا سفید نیز یافت می شود. در مرکز گلها معمولاً یک لکه سیاه وجود دارد که اغلب با رنگ سفید مشخص می شود - البته بسیار نازک. شکل گلبرگ ها یادآور کاغذ کرپ شکننده است. این باعث می شود خشخاش ذرت به راحتی قابل تشخیص است. میوه کپسول قوطی خشخاش رشد به اندازه حدود دو سانتی متر و حاوی چند صد دانه است. بذرهای موجود در آن به صورت بذر خشخاش به فروش می رسد. به عنوان یک ریشه کن عمیق ، خشخاش به عمق ریشه تا یک متر می رسد. به عنوان یک قاعده ، گیاه فقط برای چند روز شکوفا می شود. مشخص نیست که خشخاش ذرت از کجا آمده است ، اما گیاه شناسان آفریقای شمالی یا اوراسیا را تصور می کنند. از طریق کشاورزی ، این گیاه در سراسر جهان گسترش یافته است و حتی می توان آن را در مناطق نیمه گرمسیری و یخبندان یافت. ترجیح آن ، منطقه معتدل است. خشخاش به ویژه در مزارع غلات رایج است ، اما همچنین می تواند در امتداد مسیرها یا - عمداً کاشته شده - در زمین های بایر و باغ ها یافت شود.
اثر و کاربرد
در آفریقای شمالی ، امروزه از خشخاش ذرت برای تولید آرایش استفاده می شود. برای این منظور از رنگ قرمز موجود در گلها استفاده می شود. این گیاه به عنوان یک گیاه زینتی در باغ های خانگی با نام خشخاش ابریشم نیز یافت می شود. در تجارت ، اشکال باغ Papaver rhoeas در طیف گسترده ای از تنوع رنگ وجود دارد. با این حال ، اینها طبیعی نیستند ، بلکه بیشتر گیاهان زینتی کشت می شوند. اما از این گیاه در آشپزخانه نیز استفاده می شود. علاوه بر استفاده از دانه در پخت و پز و پخت، به عنوان مثال از گلبرگ های جوان در سالادها استفاده می شود. آنها طعم با کمی طعم فندق یادآور خیار است. بنابراین ، آنها به عنوان دکوراسیون خوراکی در رستوران ها عمل می کنند. علاوه بر این ، میوه های جوان و سبز خشخاش ذرت خوراکی هستند - برگ هایی که می توانند مانند اسفناج پخته و آماده شوند. خصوصاً در طب عامیانه از خشخاش استفاده می شد و می شود. با این حال ، کارآیی آن بحث برانگیز است ، به همین دلیل امروزه عمدتا به عنوان دارویی به اصطلاح تزئینی در مخلوط چای یافت می شود. در طب ارتدکس دیگر از دانه های کوکنار در داروها استفاده نمی شود. دلیل این امر نیز سمیت قسمتهای مختلف گیاه است. به خصوص شیره شیری سمی است ، در حالی که برگ های جوان در صورت استفاده متوسط ، بی ضرر هستند. با این وجود مصرف بیش از حد دانه ها می تواند رهبری به مشکلات دستگاه گوارش. بنابراین ، دانه های خشخاش باید فقط در حد متوسط مصرف شوند. ترکیبات گیاه شامل مواد تلخ و آلکالوئیدها، همراه با شیره شیری حاوی ماده غذایی سمی رئوآدین است. علائم مسمومیت ممکن است باشد درد شکم, استفراغ، رنگ پریدگی و خستگی. در غیر این صورت، ضایعات و تانن در گیاه نیز قابل تشخیص است پاپاورین، سیناکتین ، بربرین و کوپتیسین. در مقادیر کم ، کوکنار ذرت همچنان برای بیماری های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
اهمیت بهداشت ، درمان و پیشگیری
برخلاف خشخاش واقعی ، خشخاش ذرت تأثیر نسبتاً ضعیفی دارد. با این وجود ، طب عامیانه از آن استفاده می کند ، به عنوان مثال ، علیه پوست مشکلات و جوش می آورد. در اینجا از چای خشخاش به صورت خارجی در ضماد و شستشو استفاده می شود. بنابراین ، ملایم التهاب یا خارش قابل درمان است علاوه بر این ، در صورت نوشیدن داخلی ، می تواند در برابر بیماری های مختلف نیز کمک کند. اینها شامل بی قراری و عصبی بودن درونی است بیخوابی. خشخاش نیز علیه استفاده می شود سرفه. در طب جایگزین گفته می شود که دارای خلط آور و اثر ضد اسپاسم. علاوه بر این گفته می شود که اثر ضد درد دارد. به طور سنتی از این گیاه برای تهیه شربت استفاده می کردند که به کودکان مبتلا به سرماخوردگی داده می شد. جدا از این گفته می شود که این گیاه اثر تحریک قاعدگی دارد. بنابراین ، قاعدگی گرفتگی عضلات قابل مبارزه و تنظیم است. با این وجود ، در صورت عدم ابهام در استفاده از آن ، باید همیشه با یک هومیوپات یا داروساز مشورت شود.
